ضرر روزانه ١٠٠ تا ٢٠٠ میلیارد تومانی کسبوکارهای اینترنتی ایران به دلیل فیلترینگ
شرق:
در وضعیت کنونی، استفاده از اینترنت و شبکههای اجتماعی و همینطور اپلیکیشنهای پیامرسان به بخشی از کسبوکارها در همه دنیا و از جمله در ایران تبدیل شده است و این موضوع محدود به کسبوکارهای نوین و اصطلاحا استارتآپها نیست.
بسیاری از کسبوکارهای سنتی و متعارف هم برای سرعت تبادل اطلاعات، تبادلنظر در یک فضای مجازی و گفتوگوی چندجانبه با همکاران و کارمندان و مشتریان، برای تبادل اطلاعات مربوط به قیمتها، بازارها و تحولات عملیات و اقتصادی در حوزه کارشان مرتبا از این ابزارها استفاده میکنند.
اما کسبوکارهای نوین عملا پلتفرم یا بستر کسبوکارشان را بر پایه اینترنت و بسیاری هم بر پایه شبکههای اجتماعی قرار دادهاند.
اگر فیلترینگ اینترنت و شبکههای اجتماعی و اپلیکیشنهای پیامرسان به چابکی و شفافیت و سرعت تبادل اطلاعات کسبوکارهای ایران لطمه جانبی وارد میکند، به استارتآپهایی که بر پایه این پلتفرمها کار میکنند نیز لطمه جدی وارد میکند و طبیعتا مادامی که آن پلتفرم فیلتر است، میتواند موجب اختلال جدی یا حتی توقف آن کسبوکار بشود.
برآوردهای متعدد و گمانهزنیهایی را نیز در این چند روز از جانب صاحبنظران شاهد بودهایم و ابراز شده است که این فیلترینگها روزانه ممکن است حداقل ١٠٠ تا ٢٠٠میلیارد تومان به کسبوکارهای نوین و اینترنتی لطمه وارد کند و من فکر میکنم با اضافهکردن عدمالنفعها و لطماتی که از طریق محرومیت سایر کسبوکارها از استفاده از این ابزار در شئونات و کارهای مورد اشاره به سایر کسبوکارها وارد میشود، این عدد حتما بسیار بیشتر و بزرگتر میشود.
بههرحال باید به این نکته توجه کنیم که امروزه ارزش گردش آزاد اطلاعات و سرعت تبادل و دسترسی به اطلاعات در کسبوکارها بهعنوان یک مزیت رقابتی و نیاز اصلی و ضروری بسیار مورد توجه قرار گرفته است و اثری بسیار جدی دارد.
اما بهنظر میرسد که اهمیت این ابزار و این بستر برای خیلی از مسئولان محترم باز نشده است. شاید تنها عذرخواهی در این مورد را از جانب وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دریافت کردهایم. اما گویا این حساسیت را سایر مسئولان ندارند و نگاه غالب در فضای سیاستگذاری کشور این است که امنیت فقط به معنای امنیت اجتماعی است و امنیت اقتصادی اهمیت و اثر بهمراتب کمتری از امنیت اجتماعی یا سیاسی دارد.
به همین دلیل است که میبینیم در هر زمان که اتفاقی در کشور میافتد، نخستین بخشی که مورد آسیب و لطمه و توقف قرار میگیرد، فعالیتهای اقتصادی است.
گویی این موضوع هیچ اهمیتی ندارد که اقتصاد کشور بهسبب این بستنها و این محدودسازیها لطمه میبیند. هیچ اطلاعرسانی و هیچ آگاهیرسانی هم در این رابطه وجود ندارد؛ همانطور که معلوم نبود مرزهای ما بالاخره چه روز و چه زمانی باز میشود و فعالان اقتصادی نمیتوانستند براساس آن برای ایفای تعهداتشان نسبتبه مشتریها، قولی بدهند و برنامهریزی کنند، در فضای مجازی نیز همین اتفاق افتاده است. با وجود اینکه عنوان شده بود که این برای دو، سه روز بیشتر نیست، ظاهرا طولانیتر میشود.