نامه جمعی از “روشنفکران دینی” در محکومیت تضییع نظام‌مند و ریشه‌دار حقوق بهائیان

By | ۱۳۹۷-۰۸-۱۹

جمعی از “روشنفکران دینی” طی نامه‌ای «نبش قبر پیکر یک هم‌وطن بهائی» را به‌شدت محکوم کردند و این‌گونه اعمال را خلاف دین و اخلاق دانسته و آن‌ را عملی «ضد ملی» خوانده‌اند که «همبستگی ایرانیان را نقض یا تضعیف» می‌کند. امضاءکنندگان خواستار شناسایی و محاکمه‌ی علنی عاملان و امران این کار شده اند. لازم به ذکر است پیکر “شمسی اقدسی اعظمیان” شهروند بهایی اهل گیلاوند از توابع شهرستان دماوند، چند روز پس از آنکه در تاریخ ۲ آبان‌ماه در آرامستان بهاییان گیلاوند (گلستان جاوید) به خاک سپرده شده بود، توسط افراد ناشناسی نبش قبر و در بیابان‌های جابان از توابع همان شهرستان رها شد، هیچ فرد یا نهادی مسئولیت این اقدام را بر عهده نگرفته است هر چند پیشتر از سوی نیروهای امنیتی به بهاییان گیلاوند گفته شده بود حق دفن اموات خود را در این محل ندارند و باید دفن اموات خود را صرفا در تهران انجام دهند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از زیتون، جمعی از “روشنفکران دینی” طی نامه‌ای «نبش قبر پیکر یک هم‌وطن بهائی» را به‌شدت تقبیح کردند.

امضاءکنندگان «این‌گونه اعمال را خلاف دین و اخلاق» دانسته و آن‌را عملی «ضد ملی» خوانده‌اند که «همبستگی ایرانیان را نقض یا تضعیف» می‌کند.

جسد شمسی اقدسی، شهروند ⁧بهائی⁩ گیلاوند، ۲ آبان به خاک سپرده شد. چهار روز بعد به خانواده‌اش خبر دادند که جسد مادرتان در بیابان‌های اطراف جابان در توابع دماوند پیدا شده است. نیروهای امنیتی به بهاییان گیلاوند هشدار داده بودند دیگر حق دفن امواتشان را در این شهر ندارند.

در این نامه‌ «تضییع نظام‌مند و ریشه‌دار حقوق شهروندی بهائیان» و محروم کردن آنان از حقوق شهروندی «نفرت‌انگیز» و «زاده تعصبات جاهلانه» خوانده شده است.

امضاءکنندگان خواستار شناسایی و محاکمه‌ی علنی عاملان و امران این کار شده اند.

متن کامل نامه به این شرح است؛
ما امضاء کنندگان زیر، به عنوان شماری از “روشنفکران دینی”، عمل زشت نبش قبر پیکر بانویی از هم‌وطنان بهایی‌مان در ایران را به شدّت تقبیح می‌کنیم.

برخورد ضعیف نیروی انتظامی با این عمل شنیع نیز به اندازه اصل این عمل شرم‌آور و شایسته‌ پیگیری قضایی است.

عاملان و آمران چنین حرکت زشتی بایستی شناسایی، دستگیر، به صورت علنی محاکمه و مجازات شوند. هم‌چنین سکوت مسئولان امر در باب این فاجعه نیز شایسته نکوهش است. احترام به پیکر درگذشتگان از هر دین و آیین و مذهب و مرامی، از مسلّمات و مشترکات انسانی، اخلاقی و دینی همه جهانیان در همه حوزه‌های تمدّنی و در تمامی ادیان کره خاکی است.

تضییع نظام‌مند و ریشه‌دار حقوق شهروندی بهائیان، به ویژه محروم ساختن آنان از امنیّت جانی، حقّ تحصیل، آزادی اشتغال، آزادی دین‌ورزی و نیز اهانت به مقابر و پیکرهای درگذشتگان ایشان، همه و همه نفرت‌انگیز و مایه سرافکندگی است، به ویژه اگر زاده تعصّبات جاهلانه دینی باشد.

این اعمال علاوه بر آن‌که ضدّ انسانی و خلاف دین و اخلاق است، هم‌هنگام، اعمالی ضدّ ملی است؛ زیرا همبستگی جمعی ایرانیان را نقض یا تضعیف می‌کند، همبستگی‌ای که شالوده امنیّت ملّی کشور است.

شأن ملّت صلح‌ دوست و پیشینه پرافتخار تمدّن کهن ایران بسا والاتر از دست زدن به چنین اعمال شنیع و یا حتی گذر بی اعتنا از کنار آن‌ها است.

آبان ماه ۱۳۹۷ خورشیدی

محمدجواد اکبرین، عبدالعلی بازرگان، محمد برقعی، رضا بهشتی معز، سروش دباغ، احمد صدری، محمود صدری، رضا علیجانی، حسن فرشتیان، حسین کمالی، مهدی ممکن، یاسر میردامادی، صدیقه وسمقی، حسن یوسفی اشکوری
لازم به اشاره است که هرانا مورخ چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۷، از نبش قبر و بیرون کشیدن پیکر یک متوفی بهایی در منطقه گیلاوند خبرداده بود.

شمسی اقدسی اعظمیان

یک منبع نزدیک به خانواده خانم اعظمیان در این خصوص به گزارشگر هرانا گفته بود: “این شهروند بهایی در تاریخ ۲ آبان‌ماه امسال در گلستان جاوید بهاییان گیلاوند که از سال‌ها پیش محل دفن اموات بهاییان است به خاک سپرده شد. چهار روز پس از خاکسپاری طی تماس تلفنی پلیس به فرزند خانم اعظمیان گفت که پیکر مادرش در بیابان‌های اطراف جابان از توابع شهرستان دماوند پیدا شده است. هیچ فرد و نهادی مسئولیت نبش قبر و بیرون کشیدن پیکر را بعهده نگرفت اما پیشتر توسط نیروهای امنیتی (احتمالا وزارت اطلاعات) به بهاییان گیلاوند گفته شده بود حق دفن امواتشان را در این آرامستان ندارند و باید از این به بعد تمام امور دفن را به تهران منتقل کنند”.

وی همچنین اظهار کرده بود: “پس از پیدا شدن پیکر خانم اعظمیان، توسط نیروهای امنیتی به پسر ایشان گفته شد که باید پیکر مادر را به تهران منتقل کند که به دلیل بیشتر از یک ساعت بودن فاصله گیلاوند و تهران با مخالفت وی مواجه شدند. دلیل مخالفت این بود که طبق احکام آیین بهایی فاصله محل فوت تا محل دفن نباید بیش از یک ساعت باشد. از این رو دو ساعت بعد مامورین خودشان پیکر خانم اعظمیان را بدون موافقت خانواده به تهران منتقل کردند”.

این اولین بار نیست که شهروندان بهایی در ایران با تخریب و پلمب شدن آرامستان‌های بهایی (گلستان جاوید) در شهرهای مختلف مواجه می‌شود. هرانا، پیش از این نیز طی سال‌های گذشته در گزارشات مختلف از تخریب قبور و تعطیلی گورستان‌های بهاییان توسط نهادهای قضایی و امنیتی خبر داده بود.
از جمله آرامستان بهاییان (گلستان جاوید) در شهر کرمان از ظهر روز ۲۴ اسفند ۱۳۹۶ به دستور مقامات قضایی کرمان پلمپ شده و از دفن مردگان بهایی در آن جلوگیری می‌شود.

همچنین در تاریخ ۲۴ تیرماه ۹۵ گورستان بهاییان قروه از توابع استان کردستان توسط ماموران دولتی تخریب شده بود.

در تاریخ ۲۱ آذر ۹۲ پس از تائید حکم دادگاهی در سنندج و مصادره زمین متعلق به بهائیان که از آن به عنوان گورستان استفاده شده بود؛ محل مذکور با بولدزر تخریب شد.

در اسفند ماه ۹۲ قبرستان بهاییان در شهر اهواز بسته شده و کوچه منتهی به این مکان توسط بلوک‌های سیمانی بزرگ مسدود شده و هیچ نهادی مسئولیت این اقدام را برعهده نگرفته بود.

همچنین در اواسط آذر ماه ۱۳۹۱ قبرستان قدیمی بهاییان سنگسر بطور کامل توسط بولدوزر و کامیون زیر خاک و آوار رفته و بر روی تمام قبر‌ها خاک و سنگ ریخته شد تا دیگر هیچ قبری مشاهده نشود.

از مرداد ماه سال ۹۰ نیز جامعه بهائی شهر تبریز اجازه دفن اموات خود در این شهر را ندارند و اموات آنها توسط مامورین اطلاعات به شهر میاندوآب واقع در استان آذربایجان غربی منتقل می‌شود.

شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

گیلاوند از توابع شهرستان دماوند بوده و در مسیر جاده تهران فیروزکوه قرار دارد.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *