به جز قاجارها، هیچ حکومت دیگری مانند جمهوری اسلامی ایرانیان را تا این اندازه از نظر سیاسی و اقتصادی در سطح بین‌المللی تحقیر نکرده و شأنش را زیر پا نگذاشته است.
به گزارش «شبکه رسانه‌ای بیان» در حالی که مردم زیر بار فشارهای طاقت‌فرسای اقتصادی لِه می‌شوند، وزیر امور خارجه رژیم ایران می‌گوید «دوام می‌آوریم»؛ اما مردم نمی‌دانند چرا پس از چهل سال انتظار و تحمل ناملایمات فراوان اکنون به نقطه‌ای رسیده‌اند که به‌جای داشتن یک زندگی آرام و نسبتاً مرفه باید برای بقا و دوام خود تلاش کنند.
مردم هرگز چنین آینده‌ای را انتخاب نکرده بودند که زمانی فرا برسد تا دیگر کشورها جرأت کنند پیشنهاد «نفت در برابر غذا» را به ایران بدهند. فقط یک حکومت منزوی و ضد ایرانی مانند جمهوری اسلامی است که می‌تواند حقارت و ذلالت را به حدی برساند که دیگر کشورها برخوردی مانند برخورد با صدام را با ایران داشته باشند. نفت در برابر غذا در واقع همان قطعنامه 986 سازمان ملل است که عراق بر اساس آن می‌توانست نفت خود را صادر و به ازای آن غذا و دارو دریافت کند.
اکنون رژیم مذهبی ایران شرایط سیاسی کشور را به گونه‌ای رقم زده که مردم شاهد همان رفتارهای تحقیرآمیزی هستند که در دهه 90 میلادی با دیکتاتور عراق می‌شد. پرسش مردم این است که مگر ایدئولوژی منسوخ‌شده رژیم ایران تا چه اندازه ارزشمند و سودآور است که باید به خاطرش از تعامل با دنیا محروم شویم و «نگاهمان را به شرق بدوزیم»؟ شرقی که علی خامنه‌ای به آن دل بسته، همان پوتین و شی‌جین‌پینگ هستند که بدون اجازه غرب آب هم نمی‌خورند و برای فروش هواپیمای مسافربری سوخو و کالاهای بنجل به ایران نیاز به اجازه وزارت خزانه‌داری آمریکا دارند.
شرق (روسیه) البته برای به دست آوردن دل آمریکا و پر کردن جای ایران در بازارها، میزان تولید نفت خود را به شدت افزایش می‌دهد و یک رکورد تاریخی در تولید نفت خود به جای می‌گذارد. بانک مرکزیِ برادران دینی جمهوری اسلامی یعنی عراقی‌ها نیز با صدور ابلاغیه‌ای به صرافی‌ها و بانک‌ها دستور می‌دهد به زائران ایرانی دلار فروخته نشود. حساب‌های بازرگانان در کشورهای ارمنستان، آذربایجان و چین نیز مسدود می‌شود و توریست‌های اروپایی از ترس عدم دریافت ویزای آمریکا در آینده، پا به ایران نمی‌گذارند.
مسیر غلط و پرهزینه‌ای که رژیم توتالیتر ایران انتخاب کرده پر سنگلاخ و تحریم است که در انتهای آن یک جنگ تمام‌عیار با آمریکا، اسرائیل و عربستان یا سقوط رژیم به دست مردم دیده می‌شود؛ اما جامعه ایران به‌ویژه نسل جوان، نگرش و جهان‌بینی کاملاً متفاوتی نسبت به حاکمان جمهوری اسلامی دارند و دیگر خواهان به قهقرا رفتن و تحقیر کشور با افکار و ایدئولوژی زنگ‌زده رژیم نیستند.