تعدادی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب در آستانه بررسی لایحه پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام، به اعضای آن نامه نوشتند. آنها خواستار تصویب لوایح چهارگانه مرتبط با «اف‌آ‌تی‌اف» شدند. نویسندگان نامه می‌گویند عدم عضویت در «اف‌آ‌تی‌اف»، به معنای منزوی کردن ایران و پذیرش اختلال در مناسبات کشور با جهان خارج است.
بخشهایی از این نامه :
همگان مستحضرند که لایحه عضویت جمهوری اسلامی ایران در کنوانسیون بین‌المللی پالرمو، یکی از لوایح چهارگانه مربوط به عضویت در FATF به تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان رسیده است. با وجود این و در یک روند بی‌سابقه، لایحه مذکور در مجمع تشخیص مصلحت نظام معطل مانده و به یک چالش بدل شده است. امضاکنندگان این نامه به‌عنوان بخشی از فعالان سیاسی که نگران وضعیت حال و آینده کشورند، لازم دیدیم با طرح دیدگاه خود در این زمینه به شرح زیر، تصویب قوانین مربوط به FATF را از آن مجمع محترم درخواست کنیم:
کنوانسیون پالرمو درباره مبارزه جهانی با جرایم سازمان‌‌‌‌یافته، تاکنون به تصویب ۱۸۰ کشور جهان رسیده است. عدم عضویت در آن به معنای منزوی کردن ایران و پذیرش اختلال در مناسبات جمهوری اسلامی با ۱۸۰ کشور جهان به شمول چین، روسیه، هند، همسایگان و سایر کشورهای دوست خواهد بود.
آنچه موجب تاسف دلسوزان شده، تبدیل یک موضوع کارشناسی به یک درگیری جناحی است. مطلع شدیم جمعیت خاصی با اهدافی غیرملی در یک بمباران خبری و با استفاده از ابزارهای گوناگون از جمله با ارسال انبوه پیام‌های اینترنتی، می‌کوشند اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت را از تصویب قوانین مربوط به FATF منصرف کنند. این درحالی است که عدم عضویت در FATF به منزله دادن فرصت به امریکا و اسرائیل برای شکل‌دادن به اجماع جهانی دیگری علیه جمهوری اسلامی در جهت مشروعیت بخشیدن به تحریم‌های نامشروع کنونی آنان است. پیشتر نیز در یک فضای هیجانی و با تشویق و تحریک همین گروه، و برخلاف توصیه کارشناسان و نیر برخی کشورها، در مذاکرات هسته‌ای به نحوی رفتار کردیم که در نهایت موجب تحویل پرونده ایران به دولت آمریکا از طریق ارسال پرونده کشورمان به شورای امنیت سازمان ملل شد. پس از آن هرچه در ارتباط با موضوع هسته‌ای به ما تحمیل شد، ناشی از همین خطا و نیز فشارهای گروه‌های بی‌نام و نشان و جناحی کردن سیاست خارجی کشور بوده است. جمهوری اسلامی میتوانست با پرهیز از آن اشتباه بدون تن دادن به قطعنامه‌های شورای امنیت، مناسبات اقتصادی خود را با سایر کشورهای جهان حفظ کند و در جریان تدریجی مذاکرات هسته‌ای، امتیازاتی حتی بیش از برجام را که البته در زمان امضا بهترین راه خروج پرونده کشورمان از اختیار آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل بود، بدست آورد.
چنانچه اعضای محترم مجمع در حمایت اکثریت قاطع ایرانیان از پیوستن کشورمان به کنوانسیون مزبور تردید دارند، می‌توانند رد یا تایید آن را به همه پرسی ملت ایران بگذارند.
با احترام:
محسن آرمین، محمدابراهیم اصغرزاده، محسن امین‌زاده، سید مصطفی تاجزاده، علی تاجرنیا، رضا تهرانی، سعید حجاریان، محمد حسینی‌نیا، حمیدرضا جلایی‌‌پور، هادی خانیکی، عبدالله رمضان‌زاده، داود سلیمانی، عباس عبدی، فیض‌الله عربسرخی، علیرضا علوی‌تبار، زهرا شجاعی، محسن صفایی فراهانی، غلامرضا ظریفیان، محمدرضا ظفرقندی، مریم قدس، محمد کیانوش‌راد، سید مرتضی مبلغ، زهرا مجردی، فخرالسادات محتشمی‌پور، آذر منصوری، محسن میردامادی، شهیندخت مولاوردی، محمد نعیمی‌پور، صادق نوروزی، حسین واله، رضا یوسفیان.