پیام هاشم خواستار به مردم: ما زندان می‌رویم و آنجا بذر آزادی می‌کاریم.

By | ۱۳۹۸-۰۶-۲۳

استان وایر- «صدیقه مالکی فرد» همسر «هاشم خواستار» از امضاکنندگان بیانیه مشهور به بیانیه 14 از ملاقات خود با این معلم زندانی در روز پنج شنبه 21 شهریورماه سال جاری خبر داد. در این ملاقات که پس از یک ماه بی خبری مطلق صورت گرفت، آقای خواستار در پیامی خطاب به مردم ایران تاکید کرده است: «بر سر مواضع بر حق خود ایستاده‌ام و از زندان به عنوان یک سلاح برای به‌دست آوردن آزادی استفاده می‌کنم.»

آقای خواستار  در پیام خود با خطاب قرار دادن مردم ایران، ضمن تاکید بر مواضع خود پیش از بازداشت گفته است: «ملت قهرمان ایران، من سر مواضع بر حقم هستم. تمام نوشته‌ها، مقاله‌ها و مصاحبه‌هایم را قبول دارم. از دهم اردیبهشت 13۹۷ که اطلاعات، موبایل و لب‌تاپ و تبلت مرا برد و تلفن خانه‌ام را قطع کرده و شماره موبایل اعضای خانواده‌ام را مسدود کردند؛ من هیچ کانال و گروه و فیس بوک و….ندارم. اگر کسانی از طرف من یا به نام من کانال یا گروه یا… زده‌اند، مسئولیت با خودشان است.»

آقای خواستار در ادامه پیام خود گفته است: «ملت قهرمان ایران، من در این مدت از عقایدم برنگشته‌ام و هم‌چنان بر مواضع به حقم تاکید دارم. حتی اگر سال‌ها در زندان باشم. روزی که گالیله از محکمه بیرون آمد، یکی از شاگردان‌اش گفت: بدبخت ملتی که قهرمان ندارند. ولی گالیله گفت: بدبخت ملتی است که به‌دنبال قهرمان می‌گردد. من امیدوارم شما هر کدام به تنهایی یک قهرمان باشید. انسان‌ها گاهی با توپ و تفنگ برای محقق شدن آزادی بر علیه ظلم و ظالم می‌جنگند، گاهی با قلمی، گاهی با قدمی، اما من اکنون زندان را اسلحه خود قرار داده‌ام، ما زندان می‌رویم و در زندان بذر آزادی می‌کاریم.»
خانم صدیقه مالکی فرد در تشریح جزییات این ملاقات می‌گوید: «حوالی ساعت 9 صبح پنجشنبه 21 شهریورماه جاری، به اتفاق فرزندانم به شعبه۹۰۳ بازپرسی دادسرای انقلاب اسلامی مشهد رفتیم. یک روز قبل از آن برای پیگیری وضعیت خواستار به این شعبه مراجعه کرده و درخواست ملاقات با همسرم را داده بودم. آقای خواستار را حدود ساعت ۹صبح از اتاق بازپرسی آوردند.بعد از سلام و احوال‌پرسی با او درباره وقایع این یک ماه برایم صحبت کرد.»

خانم مالکی فرد در ادامه با نقل جزییات روز بازداشت به تاریخ 20 مردادماه 1398 از زبان همسرش پرداخته و می‌گوید: «جلوی دادگاه او و بقیه دوستانش را دستگیر کرده بودند و برده بودند. سه روز اول در زندان وکیل آباد بدون حق دسترسی به تلفن و ممنوع الملاقات بوده‌اند. به دنبال این اتفاق همگی با هم دست به اعتصاب غذا زده‌اند. از روز 22 مردادماه که آنها را به بند اداره اطلاعات مشهد منتقل کرده‌اند، تا 21 شهریورماه آقای خواستار مدت یکماه را در سلول انفرادی بدون حق استفاده از تلفن و ملاقات گذرانده است.»

هاشم خواستار در ادامه ملاقات با همسر خود به توصیف فضای سلول‌های انفرادی و غذای بازداشتگاه اداره اطلاعات مشهد پرداخته و گفته است: «در سلول کوچک انفرادی، موکت کف سلول بسیار کثیف بود. سه پتو هم به هر یک ما داده‌اند. یکی برای زیرانداز، یکی بالش، یکی رو انداز. ولی پتوها از موکت کف سلول هم کثیف‌تر بوده است. غذای اطلاعات ممکن است برای جوان‌ها قابل قبول باشد  ولی برای من شور بود. این غذا باعث شد تا فشارخون من، علی‌رغم خوردن قرص بالاتر از حد نرمال باشد. در این بازداشتگاه ماست هفته‌ای یک عدد و میوه هم در مدت ۳۳ روز تنها ۴ نوبت داده‌اند.
هواخوری هم یک روز در میان به مدت نیم ساعت به‌صورت انفرادی انجام میشد و روزهای تعطیل هواخوری هم تعطیل بوده است.»

خانم مالکی فرد در توضیح رسیدگی پزشکی برای بازداشت شدگان به نقل از همسرش می‌گوید: «آن‌ها که مشکل حادی نداشته‌اند، خوب بوده. به محض نیاز به دکتر، دکتر در دسترس بوده است.»

به دنبال بازداشت هاشم خواستار و بی خبری از وضعیت او؛ همسر این فعال سیاسی و صنفی با ارسال یک نامه سرگشاده‌ خطاب به جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، از وی درخواست کمک کرده بود.

هاشم خواستار ،معلم بازنشسته و فعال کانون صنفی معلمان ایران 21 خردادماه سال جاری همراه با 13 فعال سیاسی و مدنی دیگر با امضای یک بیانیه‌ درخواست خود برای تغییر قانون اساسی و استعفای رهبر جمهوری اسلامی را مطرح و رسانه‌ای کردند. امضاکنندگان این بیانیه که به «بیانیه 14» مشهور شده در ادامه با انتشار یک بیانیه تکمیلی شعار خود را «نه به جمهوری اسلامی» اعلام کردند. به دنبال انتشار این دو بیانیه، گروه‌ها و شخصیت‌ها و مردم با تشکیل کمپین و هشتگ «من نفر پانزدهم هستم» خود را بعنوان پانزدهمین نفر امضاکننده این بیانیه معرفی کردند.

به دنبال انتشار این بیانیه و تشکیل کمپین  تا این لحظه بسیاری از امضاکنندگان بیانیه و حامیان کمپین و امضاکنندگان بیانیه‌های همراهی در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند. «محمد مهدوی‌فر، جانباز جنگ»، «جواد لعل محمدی، فعال کانون صنفی معلمان»، «محمدحسین سپهری، فعال کانون صنفی معلمان»، «محمد نوری‌زاد، نویسنده و مستندساز»، «عباس واحدیان شاهرودی، نویسنده و پژوهشگر دینی»، «کمال جعفری یزدی، استاد دانشگاه»، «گیتی پورفاضل، وکیل دادگستری»، «عبدالرسول مرتضوی، جانباز»، «غلام‌حسین بروجردی، جانباز»، «مرتضی قاسمی، جانباز»، «هاشم رجایی، بازنشسته دولتی»، «پوران ناظمی، پزشک»، « فاطمه سپهری، همسر شهید»، «حوریه فرج‌زاده طارانی؛خواهر جان باخته اعتراضات سال ۱۳۸۸»، «هوشنگ کوشکی، فعال کانون صنفی معلمان لرستان»، «شهلا جهان‌بین، امضاکننده بیانیه زنان»، «زرتشت احمدی راغب، فعال مدنی»، «نرگس منصوری، عضو سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران»،«زهرا جمالی، فعال مدنی»،«شهلا انتصاری» از جمله افرادی هستند که بازداشت شده‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *