محمدعلی کامفیروزی که بخاطر سخنرانی‌اش در حضور خامنه ای و انتقاد از وی به ۲ سال زندان محکوم شد:  اگر رهبری از نقض حقوق شهروندی خبر ندارد جای تاسف و اگر خبر دارد صد برابر جای تاسف!

By | ۱۳۹۹-۰۴-۱۰
محمدعلی کامفیروزی :
حالا که خبر صدور حکم محکومیت دو سال حبس تعلیقی برای من در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شیراز منتشر شده، ارائه توضیحی از آنچه در طول سالهای اخیر اتفاق افتاد و حکمی که در نهایت صادر شد، ضروری بنظر میرسد.
 ۳-۴ سال است که با گزارشهای سازمان اطلاعات سپاه در شهرهای مختلف به دادسرا احضار میشوم؛ گزارشها آنقدر بی اساس بود که در ۴ پرونده بلافاصله پس از احضار اول در دادسرا تبرئه شدم، اما اصرارها بر پرونده سازی و احضار تمامی نداشت؛ از گرگان گرفته تا بوشهر، از قزوین گرفته تا شیراز…
گویا برخی دست اندرکاران نهادی که وظیفه اش دفاع از آرمانهای انقلاب است، هم و غم خود را گذاشته بودند تا جلوی طرح انتقادات نسبت به رفتار برخی مسئولان و عملکرد برخی نهادها را در برنامه های دانشجویی بگیرند؛ انتقاداتی که با استناد مکرر به اصول مختلف قانون اساسی بیان میشد.
این گزارشهای سازمان اطلاعات سپاه، آنقدر واهی و مشتمل بر ادعاهای خلاف واقع یا نادرست بود که بخودی خود کلیت انتقاداتی که به عملکرد این نهاد دارم را تایید میکند. بگونه ای که گاهی مقام قضایی پس از ملاحظه پرونده، از اینکه فقط به دلیل یک سخنرانی دانشجویی از من شکایت شده، تعجب میکرد.
گزارش سازمان اطلاعات سپاه فجر استان فارس هم تفاوتی با بقیه نداشت؛ بیش از ده ادعای خلاف واقع در دو صفحه گزارش وجود داشت.
پس از احضار من به دادسرای انقلاب شیراز، گفتگوی مفصلی میان ما صورت گرفت و پس از مراجعات مکرر من، در نهایت دادیار پرونده، من را متهم به توهین به رهبری کرد. گویا طرح ابراز تاسف نسبت به وضعیت ناظر بر یکی از اختیارات و وظایف رهبری را (آن هم در قالب یک جمله شرطی) مصداق توهین دانسته بود.
هرچند همان دادیار بعدها به من گفت که چون این جمله از زبان یک دانشجوی دکتری حقوق بیان شده و انتظار بیشتری از شما میرود، آن را مصداق توهین دانسته است
در رای دادگاه هم، فقط به دلیل بیان این دو جمله محکوم شدم:
۱- عملکرد رهبری هم عملکرد قابل انتقادی است در دفاع از حقوق و آزادیهای شهروندان.
۲- اگر رهبری از نقض حقوق شهروندی {در برخی نهادهای ذیربط} خبر ندارند جای تاسف دارد و اگر خبر دارند {و برخورد نمیکنند}، صد برابر جای تاسف دارد.
جملات انتقادی ساده ای که در کمال ادب و احترام، گویا نسبت به وضعیت ناظر بر یکی از وظایف و اختیارات رهبری (نظارت بر نهادهای ذیربط) بیان شده بود.
شعبه ۱ دادگاه انقلاب شیراز من را برای بیان همین انتقاد ساده، به ۲ سال حبس تعلیقی به همراه ۶۰ بار سفر به شیراز در طول ۵ سال محکوم کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *