جمعی از کنشگران حوزه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی (جامعه ال‌جی‌بی‌تی)، فعالان مدنی و هنرمندان در ایران در بیانیه‌ای به “نفرت‌پراکنی قطب‌الدین صادقی مدرس دانشگاه و کارگردان تئاتر علیه جامعه ال‌جی‌بی‌تی” اعتراض کرده‌اند.
قطب الدین صادقی، اخیرا در دفاع از جداسازی محوطه تئاتر شهر تهران گفته بود: “محیط پیرامون تئاتر شهر مکانی برای حضور اراذل و اوباش، خلاف‌کاران و دگرباش‌ها شده است که قداست فرهنگی این مجموعه را رعایت نمی‌کنند. باید حریم مجموعه تئاتر شهر مشخص شود، اتفاقات شرم‌آوری در اطراف این بنا رخ می‌دهد.”
در بیانیه کنشگران حوزه اقلیت‌های جنسی و جنسیتی (جامعه ال‌جی‌بی‌تی) آمده است این اظهارات ادامه سیاست “جرم‌انگاری حیات همجنس‌گرایی، بیمار انگاشتن جامعه ال‌جی‌بی‌تی و پزشکینه کردن هویت ترنس” است که “با سیاست حذف و به حاشیه راندن”، این بخش از جامعه را “دائما با داغ ننگ مواجه می‌کند.”
در این بیانیه آمده است این رویکرد، با “چشم بستن بر روی مسائل ریشه‌ای” جامعه ال‌جی‌بی‌تی را “مسبب اصلی یا دستکم یکی از عوامل” معضلات و ناامنی‌های اجتماعی معرفی می‌کند و “گناه‌کار از نظر آنها جامعه کوئیر است که در سایه جرم‌انگاری حیات، حضور اجتماعی و حتی بیان جنسی جنسیتی‌اش محدود و محکوم شده است. پتک را بر سر این بخش از جامعه کوبیدن و تقاضای طرد او امن‌ترین سیاست ممکن در فضای تبعیض و نابرابری است.”
بیش از هفتاد و پنج هنرمند و کنشگر مدنی و ال‌جی‌بی‌تی از جمله شادی امین، سمانه سوادی، مینا خانی، کاوه کرمانشاهی، مهناز محمدی و فاطمه اختصاری این بیانیه را امضا کرده‌اند.
آقای صادقی همچنین گفته بود: “اینجا اروپا نیست که بگوییم تئاتر شهر نیاز به حریم ندارد. مدام در پای دیوارهای مجموعه تئاتر شهر آتش روشن می‌کنند و این محیط تبدیل به مکانی ناامن برای جوان‌ها، خانواده‌ها و مخاطبان تئاتری شده است. باید از تئاتر شهر و محیط آن با تعیین کردن حریمی مشخص، محافظت کرد.”
در واکنش در این بیانیه آمده است: “از فقر و سوء مصرف مواد مخدر در اطراف تئاتر شهر نالانید؟ چرا ساقی‌های کلان را نمی‌بینید؟ از دزدی نالانید، چرا سراغ اختلاس کنندگان اصلی و فاسدان دولتی نمی‌روید؟ از فضای ناامن و تجاوز و خشونت جنسی نالانید؟ چرا به خشونت جنسی، اجتماعی و سیاسی‌ای که زنان، کودکان و جامعه ال‌جی‌بی‌تی (همجنس‌گرایان، دوجنس‌گرایان و افراد ترنس) دائما در معرض آن هستند و از آن رنج می‌برند، بی‌تفاوتید؟”
امضاکنندگان بیانیه در پایان از کنشگران مدنی، هنرمندان و فعالان سیاسی و رسانه‌ای خواستند “بیش از این در برابر این انگ و ننگ‌سازی اجتماعی حول جامعه ال‌جی‌بی‌تی (کوئیر) و دیگر گروه های تحت تبعیض و سرکوب سکوت نکنند.”
تئاتر شهر بزرگ‌ترین مجموعه نمایش تئاتر ایران است که در سال ۱۳۵۱ افتتاح شد و در چهارراه ولی عصر در مجاورت پارک دانشجوی تهران واقع است.
تئاتر شهر پنج سالن نمایش دارد و بعد از انقلاب زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است.
بی بی سی: