نوزده زندانی سیاسی و عقیدتی که در بند ۸ زندان اوین به سر می‌برند، با انتشار نامه‌ای، خودسوزی مهدی دارینی در زندان را نتیجه «بی‌توجهی مستمر مسئولان به خواسته‌های برحق زندانیان» خوانده‌اند که «بر روان زندانی ضربه می‌زند» و تبدیل به «شکنجه سفید» شده است.
در این نامه که به امضای زندانیانی چون خسرو صادقی بروجنی، کیوان صمیمی و بکتاش آبتین رسیده است، از «سیطره پرفشار ضابطان و نیروهای امنیتی» بر دادگاه‌ها و تفکیک نشدن «محل حبس زندانیان سیاسی از سایر محکومان» به عنوان نمونه‌هایی از نقض حقوق زندانیان سیاسی نام برده شده است.
مهدی دارینی، زندانی سیاسی، که خبر خودسوزی او روز ۶ آبان منتشر شد، خرداد ۹۸ بازداشت شد و به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده او در اعتراض به رفتار بازجوی خود اقدام به خودسوزی اعتراضی کرد و با دخالت نگهبانان و زندانیان، پس از خاموش کردن آتش، به بهداری اوین منتقل شد.
زندانیان سیاسی با اشاره به ماجرای خودسوزی آقای دارینی هشدار داده‌اند که «این اتفاق می‌توانست به فاجعه‌ایی در اوین و حتی ماتم ملی تبدیل شود».
در بخش دیگری از این نامه، امضا کنندگان با اشاره به رفتار «تند و تحقیرآمیز» ضابطان امنیتی با زندانیان و همچنین «تحریک زندانی سیاسی و ایجاد تشنج» توسط نماینده دادستان، واکنش اعتراضی زندانیان به وضعیت موجود را دور از انتظار ندانسته‌اند.
زندانیان سیاسی همچنین با انتقاد از غلامحسین محسنی‌‌اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه، نوشته‌اند که او «فقط در حرف از گستردگی اختیارات امنیتی‌ها انتقاد می‌کند» ولی در زندان بازجویان «تمام تکلیف زندگی» زندانیان را در کنترل دارند و مدیران زندان نیز «مجبورند فرامین عناصر امنیتی را اجرا کنند».
اعتراض به رفتار بازجویان در زندان‌های ایران سابقه طولانی دارد. ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی و عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، سال ۹۱ در نامه‌ای به رییس وقت قوه قضاییه ایران نوشت که «مفاسد بازجویان شما روی شکنجه‌گران ساواک را سفید کرده است»
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، و سپیده قلیان، فعال مدنی، نیز در سال‌های اخیر روایت‌های متعددی درباره توهین‌های جنسی بازجویان به زنان زندانی ارائه داده‌اند.
شهریور امسال نیز پس از انتشار چند ویدئو از برخورد غیرانسانی، حاوی شکنجه و تحقیر با زندانیان زندان اوین، گروهی از زندانیان سیاسی زندان تهران بزرگ با انتشار بیانیه‌ای به رفتار بازجویان اشاره کردند و نوشتند «تا سال‌ها آثار مخرب این فشارها، تهدیدها و شکنجه‌ها جبران نمی‌شود».