نماینده بهشهر، نکا و گلوگاه گفت: توسعه نامتوازن و ناعادلانه در کشور، عاملی مهم در شیوع مهاجرت به مازندران است.
به گزارش ایسنا، علی محمد شاعری در این نشست که در محل جهاد دانشگاهی مازندران برگزار شد، درباره تغییرات اقلیمی، مشکل کم آبی و خشکسالی در کشور و مهاجرت استان های کم آب به استان‌های شمالی، اظهار کرد: توسعه نامتوازن و ناعادلانه در کشور شکل گرفته است و به همین دلیل استان های کمتر توسعه یافته به استان های توسعه یافته مهاجرت می‌کنند و تا زمانی که توسعه متوازن و پایدار در هر منطقه شکل نگیرد نمی توانیم از پدیده مهاجرت جلوگیری کنیم.
شاعری با بیان اینکه در 4 دهه اخیر اولویت های درجه یک نظام جمهوری اسلامی از سوی مسئولان مورد غفلت قرار گرفته است، خاطرنشان کرد: پدیده بیابان زایی، جنگل زدایی، خشک شدن تالاب ها، مدیریت ناصحیح منابع آب در کشور و به راه افتادن موج سدسازی در چند دهه اخیر در ایران اتفاق افتاده در حالی که باید آبخیزداری در سر شاخه ها و کارهای اصولی برای حفاظت منابع آب انجام می‌شد.
وی ادامه داد: موج برداشت سفره های آب زیرزمینی اتفاق افتاده و در حال حاضر 300 هزار حلقه چاه غیرمجاز در ایران وجود دارد. حتی در دوره هشتم مجلس شورای اسلامی مجوز حفر 100 هزار حلقه چاه تصویب و صادر شد که همه این موارد نشان می دهد مدیریت منابع آبی کشور اولویت 4 دهه اخیر در ایران نبوده است و به همین دلیل نمی توانیم درهای استان مازندران، گیلان و گلستان را به روی مردم استان‌های کم آب کشور ببندیم.
واحد عبدالهیان، رئیس جهاد دانشگاهی مازندران نیز در این نشست اظهار کرد: رویکرد جهاد دانشگاهی ورود عالمانه به مسائل توسعه‌ای استان است و در این راستا به خبرگزاری ایسنا نسبت به این امر تکلیف دارد.
رئیس جهاد دانشگاهی مازندران در ادامه خاطرنشان کرد: در حوزه محیط زیست مشکلات عدیده ای در کشور و به ویژه مازندران وجود دارد و اگر به فکر چاره نباشیم و راهکار مناسبی برای حل آن ارائه نکنیم کشور گرفتار بحران های بسیار شدیدی می شود و مصیبت های بزرگی به بار می آید.
عبدالهیان گفت: به دلیل تغییرات اقلیمی، مشکل کم آبی و خشکسالی در کشور، جمعیت استان های شمالی هر روز افزایش می یابد و مهاجرت هایی به مازندران صورت می گیرد و اراضی این استان توسط غیربومی‌ها خریداری می شود که قطعا تبعات سوء فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به وجود می آید و باید هر چه سریع تر به دنبال راه حل باشیم تا چند سال آینده افسوس نخوریم چراکه آن زمان حل این مسئله یا غیرممکن و یا بسیار دشوارتر از امروز است.