سریر موقن، دانشجوی ۲۳ ساله بهائی پس از چهار سال تحصیل در رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دولت آباد اصفهان، چند روز پیش از فارغ التحصیلی به دلیل پیروی از آیین بهائی از دانشگاه، اخراج و از ادامه تحصیل بازماند.
سریر موقن
ایران‌وایر:کیان ثابتی
پس از این اتفاق، منزل این دانشجوی بهائی در اصفهان توسط مأموران امنیتی، بازرسی و سریر چندین ساعت تحت بازجویی قرار گرفت. این دختر جوان بهائی در حالی محروم از تحصیل شد که همین محرومیت را مادر و پدرش هم تجربه کرده‌اند.
آنها نیز در اوایل دهه شصت خورشیدی به دلیل اعتقادات مذهبی از شرکت در آزمون سراسری دانشگاه‌های ایران بازماندند و از تحصیلات عالیه محروم شدند. بیش از ۳۵ سال است که بهائیان ایران از تحصیلات دانشگاهی منع شده‌اند در حالی که طبق اصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دولت موظف است برای کلیه شهروندان «امکانات آموزش و پرورش رایگان برای همه در تمام سطوح، و تسهیل و تعمیم آموزش عالی» فراهم کند.
یکی از نزدیکان سریر به ایران وایر گفت: «روز سوم خرداد از دفتر حراست دانشگاه به سریر تلفن می‌کنند که او از دانشگاه اخراج شده است و جهت توضیحات بیشتر باید به حراست برود.»
آن روز، سریر کلاس نداشت و دو روز بعد به دانشگاه رفت. طبق روال پایان هر ترم، او برای دریافت ریز نمرات و کارنامه‌اش اقدام می کند که متوجه می‌شود سایت بسته است و دسترسی به صفحه‌اش امکان پذیر نیست. برای رفع مشکل به دفتر حراست مراجعه می‌کند که کسی در آنجا نبود. به دفتر ریاست دانشگاه می‌رود که مسئول مربوطه، اظهار تعجب و بی‌اطلاعی می‌کند. یک ساعت بعد که دوباره مراجعه می‌کند از دفتر ریاست به او می‌گویند کاری از دست آنها ساخته نیست و به حراست مراجعه کند. روز بعد که به دفتر حراست می‌رود در آنجا به او گفته می شود: «با علم به اینکه به عنوان فردی بهائی حق تحصیل نداری، چرا ثبت نام کردی؟ تو که از اول می‌دانستی که نباید به دانشگاه بیایی، چرا ما را درگیر خودت کردی و وقت ما را گرفتی.»
سریر موقن، از همان ابتدای گزینش در سال ۹۳ در فرم ثبت نام دانشگاه، دین خود را بهائی نوشت تا از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کند. دانشگاه، او را همان سال پذیرش کرد اما پس از چهار سال تحصیل، چند روز پیش از فارغ‌التحصیل شدن، اخراج شد.
پیگیری‌های او برای شرکت در امتحانات پایان ترم هیچ نتیجه‌ای نداشت حتی ریز نمرات و شهریه هم به او بازگردانده نشد. ریاست دانشگاه که از استعداد و نمرات او اطلاع داشت، به سریر پیشنهاد داد در نامه‌ای شرایط خود را توضیح دهد تا آنها به انضمام نامه‌ای از ریاست برای مسئول مربوطه بفرستند.
پیش از یک ماه از ارسال این نامه گذشته ولی سریر پاسخی دریافت نکرده است. در آخرین مراجعه اش به دفتر حراست دانشگاه، او درخواست حکم اخراج از دانشگاه را کرد که به او گفته شد هیچ حکم کتبی داده نخواهد شد. در پایان، مسئول حراست دانشگاه در پاسخ به این پرسش سریر که به عنوان یک شهروند ایرانی دوست دارد مانند همه ایرانیان در مملکتش درس بخواند، گفته است «شما فرقه ضاله هستید و اجازه تحصیل در این مملکت را ندارید، برو خارج درس بخوان!»
یک منبع نزدیک به خانواده موقن گفت: «چند روز پس از اخراج سریر، صبح روز ۲۱خرداد یک خانم تحت عنوان مأمور آمار به منزل خانواده موقن می‌آید و به بهانه تکمیل آمار، شروع به پرکردن فرم‌هایی می‌کند. از وضعیت دخترشان می‌پرسد که آنها جواب می‌دهند به تازگی اخراج شده و او می‌گوید بهتره به دانشگاه خودتان بره!…» منظور او دانشگاه علمی آزاد ) B.I.H.E) بوده است که توسط جامعه جهانی بهایی و برای حمایت از دانشجویان بهایی که از تحصیل محروم می‌شوند، تشکیل شده است.
فردای آن روز، شش مأمور اداره اطلاعات که در ابتدا خودشان را مأمور اداره گاز معرفی کردند با حکم دادستان که برای بازرسی منزل و احضار سریر موقن صادر شده بود به منزل خانواده موقن می‌آیند و پس از سه ساعت تفتیش کامل و ضبط لپ تاب و کتب مذهبی، سریر را هم به بند الف- زندان دستگیر احضار می‌کنند.
در روز سه شنبه ۲۹ خرداد، این دختر جوان در محل مذکور، حاضر و به مدت سه ساعت بازجویی شد. بازجویان هیچ اتهام یا دلیل مشخص برای احضارش عنوان نکردند و احضارش را مرتبط به حکم دادستان دانستند. در حکم دادستان آمده بود پس از بازرسی محل در صورت پیداکردن مورد مشکوک، سریر موقن احضار شود. بر اساس این گزارش، هیچ مورد مشکوکی در منزل خانواده موقن یا وسایل سریر پیدا نشده بود و دلیل احضار معلوم و روشن نبود.
البته خانواده موقن با این شکل تهدیدها و احضارهای بدون دلیل قانونی بیگانه نیستند. چندی قبل، وحید موقن، پدر سریر به اداره اماکن اصفهان احضار شده و برای تعطیل کردن محل کسب در روز تعطیل مذهبی بهائی مورد بازخواست و تهدید قرارگرفته بود. همچنین در یک سال گذشته، خانواده موقن چندین نوبت از طریق پست، نامه‌های ارشادی و تهدیدآمیز از سوی اشخاص ناشناس دریافت کرده‌اند.
بهائیان بزرگترین اقلیت دینی در ایران هستند. طبق آخرین آمارها، بیش از سیصد هزار شهروند بهائی در ایران زندگی می کنند ولی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران فقط ادیان مسیحی، یهودی و زرتشتی به رسمیت شناخته شده اند. عدم رسمیت دین بهائی، موجب نقض مستمر و سیستماتیک حقوق شهروندان بهائی در ایران شده است. این در حالی است که حکومت ایران همواره به نقض حقوق مسلمانان در کشورهای مختلف دنیا اعتراض می‌کند.