مقاله ای از کلیفورد کراوس در نیویورک تایمز
تصمیم ماه مه پرزیدنت ترامپ به خروج از برجام و اعمال دوباره تحریم ها می توانست با اتفاقات فاجعه باری همراه شود.
اگر رویکرد ترامپ خیلی موثر بود، قیمت نفت به شدت بالا رفته و به اقتصاد آمریکا لطمه می زد. اگر این رویکرد شکست می خورد، شرکت های بین المللی به تجارت با ایران ادامه داده و جمهوری اسلامی جسور و آزاد می توانست برنامه جنگ افزار هسته ای اش را از سر بگیرد.
صدای آمریکا:
اما سیاست دولت ترامپ چنان موثر بوده که تا کنون هیچ کدام از این اتفاقات نامطلوب رخ نداده است.
تقریبا دو ماه پیش از اجرای تحریم های نفتی، صادرات نفتی ایران به شدت نزول کرده است. شرکت های نفتی بین المللی از کشورهایی که همچنان خود را به برجام متعهد می دانند، ایران را ترک می کنند.
قیمت نفت هم افزایش معقولی داشته و قیمت بنزین در آمریکا رسما تغییری نکرده است. قیمت نفت در بازار جهانی در حدود بشکه ای ۸۰ دلار دور می زند که ۶۰ دلار زیر اوج قیمت نفت در یک دهه پیش است.
مایکل لینچ، رئیس موسسه «انرژی استراتژیک و پژوهش اقتصادی»، می گوید: «رئیس جمهوری آمریکا دقیقا خلاف آن چه کارشناسان گفتند عمل کرده و به نظر می رسد که کارآیی داشته است.»
در حالی که جمهوریخواهان می کوشند کنترل کنگره را حفظ کنند، نشانه های اولیه توفیق در سیاست خارجی می تواند به لحاظ سیاسی به ترامپ کمک کند. رئیس جمهور و قانونگذاران جمهوریخواه می توانند موفقیت رویکرد غیر متعارف دولت در دیپلماسی با ایران را با توجه به هزینه های به مراتب پایین که دموکرات ها حاضر به اذعان به آن نیستند، برجسته کنند.
البته اگر ایران به حملات سایبری یا نظامی تلافی جویانه دست بزند، موجب خشونت بیشتر شبه نظامیان در عراق شود یا برنامه جنگ افزار هسته ای اش را تغییر بدهد، این پیشرفت های تاکتیکی دولت ترامپ در خطر قرار خواهد گرفت.
مهمترین دلیل خطا در پیش بینی ها این بوده که ایالات متحده به صادر کننده بزرگ نفت تبدیل شده است.
تنش های تجاری و مشکلات اقتصادی در کشورهای در حال توسعه مانند ترکیه و آرژانتین هم در کند شدن آهنگ رشد و کاهش تقاضا برای انرژی موثر بوده است.