بعد از انتقاد به سخنان نسنجیده و سؤال‌برانگیز آقای ظریف که مانند چند نمونه دیگر، به نفع دشمنان تابلو‌دار ملت و نظام بود، بسیاری از مدعیان اصلاحات و رسانه‌های زنجیره‌ای تحت امر آنان به جای اعتراض به آقای ظریف و اظهارات خلاف منافع و امنیت ملی ایشان، به گونه‌ای ناشیانه تلاش کردند با تغییر صورت مسئله، روی این اظهارات نسنجیده سرپوش بگذارند! بخوانید!
پذیرش FATF شبیه واگذاری امور کشور به بیگانگان در دولت قاجار است. دولت قاجار نیز امتیاز بانک شاهنشاهی، امتیاز کشتیرانی در کارون، امتیاز انحصار احداث راه‌آهن و بهره‌برداری از کلیه معادن و جنگل‌ها و احداث قنات‌ها و اداره گمرک به یک یهودی انگلیسی به نام رویتر، امتیاز انحصاری توتون و تنباکو به انگلیسی‌ها، امتیاز خط آهن و شوسه به روس‌ها، امتیاز انحصاری استخراج و بهره‌برداری از چاه‌های نفت به انگلیس و… را به بیگانگان داده بود.
بهانه دولت‌های دست‌نشانده قاجار – و بعد‌ها پهلوی- در اعطای تمامی این امتیازها، مانند استدلال دولت کنونی بود و ادعا می‌کردند که این اقدامات از نیرو‌های داخلی ساخته نیست و باید خارجی‌ها به این امور گمارده شوند! تعجب نکنید، سپردن مقابله با پولشویی به FATF نظیر همان بهانه‌های فاجعه‌آمیزی است که در دولت‌های قاجار و پهلوی صورت پذیرفته بود و آن، اینکه «خودمان نمی‌توانیم و باید به بیگانگان بسپاریم»! آیا غیر از این است؟! و چرا باید مقابله با پولشویی را به دشمنان بیرونی بسپاریم؟! اگرچه مقابله با پولشویی از جانب FATF فقط یک بهانه است و آنان اهداف اعلام شده -تاکید می‌شود اعلام شده- دیگری را دنبال می‌کنند.
اصلی‌ترین نقطه مورد اختلاف ما با FATF و به تبع آن با CFT، تعریف‌های متفاوت ما از مصداق تروریسم است و مدیران FATF با صراحت اعلام کرده‌اند که تعریف ایران از تروریسم را نمی‌پذیرند و تاکید دارند که «ایران باید به نحو مناسبی تامین مالی تروریست‌ها را جرم انگاشته و از جمله معافیت گروه‌های تحریم شده را که «در تلاش برای پایان‌دادن به اشغالگری خارجی، نژادپرستی و استعمار هستند»، حذف نماید».