این در حالیست که همه این افراد که به برکت سانسور و نبودن فضای باز برای رقابت، از مواهب شهرت و ثروت برخوردار شده‌اند، می‌توانند بدون درخواست کمک از مردمی که خود تحت فشارهای اقتصادی قرار دارند، مثل سلبریتی‌های واقعی کشورهای دیگر از جیب مبارک خود به آسیب‌دیدگان یاری برسانند.
الاهه بقراط, کیهان لندن:
از احزاب و دستجات رنگارنگ که به عنوان ناندانی و ابزار رانتخواری و تریبون‌های تبلیغاتی خدمت می‌کنند نیز در شرایط دشوار و زمانی که مردم به کمک نیاز دارند هیچگاه هیچ خبری نمی‌شنوید.
دولت و مجلس هم که هر دو تدارکاتچی و گوش به فرمان «رهبر» هستند؛ قوه قضاییه نیز در همکاری با نهادهای امنیتی ترجیح می‌دهد برای سرکوب آسیب‌دیدگان معترض و مهار فضای عاصی و خشم‌آلود جامعه وارد مناطق سیل‌زده شود.
کمک‌های خارجی نیز که برخلاف دروغ‌های محمدجواد ظریف و دیگر مقامات، از روز پنجشنبه ۱۵ فروردین راهی ایران شده‌اند، معلوم نیست چه سرنوشتی پیدا کنند و آیا واقعا صرف آسیب‌دیدگان بشوند یا نه.
در این میان اما بغل گوش مناطق سیل‌زده در گلستان و خوزستان و لرستان و… سالانه میلیاردها تومان صرف «مردگان مقدس» اعم از امام و امامزاده می‌شود بدون آنکه هیچکدام از آنها خیری به زندگان برسانند! برای نمونه «آستان قدس رضوی» به عنوان یک امپراتوری اقتصادی به راحتی می‌تواند مناطق و مردم سیل‌زده را تحت پوشش قرار دهد در حالی که نقش کاربردی آن و اماکن مشابه در تحمیق عقیدتی و تبلیغات سیاسی خلاصه شده.
این روزها اگرچه زمامداران نظام با وقاحتی بی‌مثال سیلابی را که بیش از شصت کشته و هزاران زخمی و آسیب‌دیده و میلیاردها تومان خسارت مادی بر جای گذاشته، «نعت» و «آزمایش الهی» می‌نامند تا بی‌عرضگی خود را توجیه کنند، اما یک بار دیگر ثابت می‌شود که برای کشورداری از جمله در شرایط بحرانی، به سیاستمداران مدیر و مدبّر و کارشناس نیاز است و نه گروهی مکتبی و مافیایی که خود را خدمتگزار «مردگان مقدس» معرفی می‌کنند تا بر زندگان حکم برانند!