– هفتهنامه اشپیگل در گزارشی مینویسد که سیدامامی و دوستانش در نزدیکی «پارک ملی خارتوران» به تاسیساتی برخوردهاند که سپاه پاسداران فعالیتهای خود در زمینه تولید پیشرفتهترین موشکها را در آن پنهان کرده است.
– سالهاست که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در همین پارک فعالیتهایی دارد که کارشناسان معتقدند مربوط به تأسیسات ساختن موشکهای نسبتا پیشرفته است. عکسهای ماهوارهای نشان میدهند که این تاسیسات در سالهای اخیر به شدت توسعه یافته است.
– یک کارآموز آلمانی توانسته رد این تاسیسات سرّی را در نزدیکیهای شاهرود بگیرد.
«توران» بین سمنان و شاهرود و سبزوار و کویر مرکزی ایران قرار دارد و از دیرباز به دلیل حیات وحش به «آفریقای ایران» مشهور بوده است.
به نوشتهی اشپیگل آنلاین، از ۵۵۰ روز پیش هشت فعال محیط زیست ایران در زندان بسر میبرند. اکنون، بر اساس اطلاعات دیدهبان حقوق بشر، دست کم دو تن از آنان به نام نیلوفر بیانی و سپیده کاشانی دست به اعتصاب غذا زدهاند.
این دو زن را مجازاتی تکاندهنده تهدید میکند. از این زندانیان، چهار فعال محیط زیست به «فساد فی الارض» متهم شدهاند که مجازات آن اعدام است. دیگران را هم به «جاسوسی» و «توطئه علیه امنیت ملی» متهم کردهاند که حبسهای طولانی میتواند مجازات آن باشد.
همه این هشت نفر عضو گروه زیست محیطی «بنیاد حیات وحش ایران» [مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان] هستند. مدیر این گروه کاووس سیدامامی هم بیش از یک سال پیش زندانی شد، اما اندکی بعد تحت شرایطی که هنوز هم روشن نشده، در زندان جان باخت.
به گفته تارا سپهری فر کارشناس دیده بان حقوق بشر در امور ایران، این گروه با همکاری سازمان دولتی محیط زیست ایران پروژههای متعددی را به ویژه برای حفاظت از یوزپلنگ آسیایی به مرحله اجرا در آورده بود. ولی چرا حکومت ایران با چنین خشونتی حافظان محیط زیست و حیات وحش را تحت تعقیب قرار میدهد؟
این فعالان محیط زیست در ماه ژانویه سال ۲۰۱۸ به وسیله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دستگیر شدند. سپاه پاسداران تحت فرمان حسن روحانی نیست بلکه بطور مستقیم از علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی فرمان میبرد. هنگام دستگیری گفته شد که این افراد قصد داشتهاند تحت پوشش بررسیهای زیست محیطی علیه برنامه موشکی سپاه پاسداران جاسوسی کنند. ظاهرا کسی نمیخواهد باور کند که این افراد تنها قصد حفاظت از محیط زیست را داشتهاند.
حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه محافظهکار کیهان تهران که بلندگوی تندروها به حساب میآید، در پی دستگیری فعالان محیط زیست این پرسش را مطرح کرد که «چرا یوزپلنگ ناگهان اینقدر مهم شده است»؟! او نوشت: «هویت واقعی همه این کارشناسان آمریکایی و اروپایی چیست که به خاطر آن به ایران میآیند»!
تاسیسات موشکی در پارک ملی
تمام این فعالان محیط زیست که در زمستان ۲۰۱۸ دستگیر شدهاند ایرانی هستند، اما برخی از آنها تابعیت دوگانه دارند از جمله نیلوفر بیانی که ایرانی- کانادایی است. او پیش از آنکه با هدف حفاظت از محیط زیست به زادگاه خود برگردد، در کنار فعالیتهای دیگر، در برنامهی دفاع از محیط زیست سازمان ملل متحد هم کار میکرد.
ولی شاید واقعا یوزپلنگ آسیایی برای این فعالان ایرانی دردسر درست کرده باشد. این حیوان بسیار نادر در فهرست سرخ گونههای جانوری به شدت در خطر انقراض به ثبت رسیده است. روزگاری محل زیست و شکار این حیوانات در هند و شبهجزیره عرب بود اما اکنون ایران آخرین سرزمینی است که حدس زده میشود حدود ۵۰ یوزپلنگ کمیاب در آن هنوز وجود داشته باشند؛ آنهم بیش از همه در حوالی «پارک ملی خارتوران» که پیش از انقلاب و در سال ۱۹۷۲ به عنوان منطقهی حفاظتشدهی حیات وحش تحت مدیریت سازمان محیط زیست وقت قرار گرفته بود.
از قضا حالا سالهاست که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در همین پارک فعالیتهایی دارد که کارشناسان معتقدند مربوط به تأسیسات ساختن موشکهای نسبتا پیشرفته است. عکسهای ماهوارهای نشان میدهند که این تاسیسات در سالهای اخیر به شدت توسعه یافته است. یک کارآموز آلمانی توانسته رد این تاسیسات سرّی را در نزدیکیهای شاهرود بگیرد. جمهوری اسلامی ایران با اینکه چنین موشکهایی را ساخته، ولی به لحاظ رسمی تا کنون درباره این تأسیسات سکوت کرده است.
از دیدگاه تهران، میتوان برنامههای موشکی را تا حدودی موفقیتآمیز دانست چرا که جمهوری اسلامی اکنون در موقعیتی هست که در منطقه چهرهای تهدیدآمیز به خود بگیرد و در عین حال هزینه حمله احتمالی خارجی را بالا ببرد. به همین دلیل است که برنامههای موشکی ایران اکنون به صورتی قویتر از همیشه مورد توجه قرار گرفته است.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا پس از لغو یکجانبه توافقنامه هستهای بینالمللی اکنون خواستار توافقنامهای جدید با رژیم ایران است که در کنار برنامه هستهای این کشور، تحقیقات مربوط به تولید موشک و سیاست تهاجمی جمهوری اسلامی در منطقه را نیز پوشش دهد. اما کارشناسان تحقق این خواسته را کمتر محتمل میدانند: در گذشته آگاهانه خود را به مذاکره فقط درباره برنامه هستهای محدود کرد تا بتواند بجای یک توافقنامه رقیق، به یک توافقنامه جامع با امکان کنترل شدید برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران برسد.
حالا ایراد اتهامات سنگین علیه فعالان محیط زیست نشان میدهد که پای آنها به صورت ناخواسته به برنامه موشکی ایران کشانده شده و قربانی بیماری پارانویای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدهاند. با اینکه آنها از یک سال و نیم پیش در زندان بسر میبرند، اما هنوز هیچ سندی علیه آنها ارائه نشده است.
تارا سپهری فر کارشناس دیدهبان حقوق بشر در امور ایران میگوید: «منابع گوناگون اعلام کردهاند که کیفرخواست تنظیم شده علیه این قربانیان، تنها مستند به اعترافاتی است که زیر فشار شدید از آنها گرفته شده است.» به همین دلیل نیز دیدهبان حقوق بشر خواستار آزادی فوری این فعالان زندانی شده است.
*منبع: اشپیگل آنلاین
*ترجمه و تنظیم: جواد طالعی