انتظار می‌رفت اساتید علوم سیاسی زیربارقربانی کردن علم به‌پای ایدئولوژی نروند اما ظاهراً همین‌که به‌هرحال تدریسشان باقی‌مانده، الباقی دیگر برایشان اهمیتی ندارد.
هفته گذشته رفته بودم نزد خانم رحمانی منشی گروه علوم سیاسی می‌خواستم ببینم درس «اعراب و اسرائیل» برای ترم آینده ارائه‌شده یا نه؟ 
-گفتند:«آقای دکتر مگه شما خبرندارید؟»
-گفتم:«برجام رو میگید؟»
-گفتند: «نه آقای دکتر برجام چیه، درس اعراب و اسرائیل حذف‌شده.»
-با تعجب گفتم: «یعنی چی؟»
-گفتند: «آقای دکتر شما خبر ندارید ولی الان مدتیه که لیست دروس اسلامی جدید آمده و دانشکده دروس جدید را ارائه می‌دهد.»
لیست دروس اسلامی جدید را گرفتم وخشکم زد!
ازحدود ۷۰ عنوان درس که شامل ۱۳۸ واحد می‌شد، ۲۲ عنوان وحدود ۴۵ واحد به «دروس اسلامی» اختصاص یافته:
۱- اندیشه اسلامی۱
۲- اندیشه اسلامی۲
۳- اخلاق اسلامی
۴- تاریخ تحلیلی صدراسلام
۵- تفسیر موضوعی قرآن
۶- سیاست و حکمرانی در قرآن و نهج البلاغه
۷- سیره سیاسی پیامبر اعظم و ائمه معصومین(ع)
۸- تاریخ تحول دولت در اسلام
۹- دیپلماسی در اسلام
۱۰- کلیات فقه سیاسی
۱۱- اندیشه سیاسی رهبران انقلاب اسلامی
۱۲- اندیشه سیاسی در اسلام و ایران۱
۱۳- اندیشه سیاسی دراسلام و ایران۲
۱۴- تاریخ تمدن اسلام و ایران
۱۵- جنبشهای اسلامی معاصر
۱۶- حقوق بین الملل اسلامی
۱۷- حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران
۱۸- انقلاب اسلامی ایران
۱۹- مقایسه انقلاب اسلامی ایران با انقلابهای بزرگ
۲۰- آشنایی با ارزشهای دفاع مقدس
۲۱- مسائل سیاسی-اجتماعی و راهبردی دفاع مقدس
۲۲- صهیونیسم و مساله فلسطین
یکی از حوزه‌هایی که دانشجویان علوم سیاسی می‌بایستی با آن آشنا شوند اندیشه و فلسفه سیاسی است. از آراء و نظریات افلاطون تا قرون‌وسطی، تا متفکرین عصر روشنگری و مدرنیته. برای کل این مجموعه زیربنایی صرفاً دو درس ارائه‌شده.
می‌توان حدس زد که با دو درس چه میزان فارغ‌التحصیلان علوم سیاسی در ایران با اصول و مبانی اندیشه و فلسفه سیاسی آشنا می‌شوند.
حوزه مهم دیگری که رهاشده تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران است. قبلاً دانشجویان با تحولات سیاسی و اجتماعی ایران معاصر آشنا می‌شدند. ایران عصر قاجار، انقلاب مشروطه و تأثیرات ورود مدرنیته بر جامعه ایران، تأسیس سلسله پهلوی، نهضت ملی شدن و سایر تحولات ایران معاصر. اما این قسمت‌ها هم همچون حوزه اندیشه تقلیل پیداکرده به دو درس.
انتظار می‌رفت اساتید علوم سیاسی زیربارقربانی کردن علم به‌پای ایدئولوژی نروند اما ظاهراً همین‌که به‌هرحال تدریسشان باقی‌مانده، الباقی دیگر برایشان اهمیتی ندارد.