«حمید بعیدی نژاد»، سفیر جمهوری اسلامی ایران در لندن، در حساب خود در توییتر عکسی از خلبان «نشاط جهانداری» و کمکخلبان «فروز فیروزی»، دو زن ایرانی را منتشر کرده که در حال هدایت یک هواپیمای مسافربری در مسیر تهران به مشهد و برعکس هستند.
این اولین پرواز یک هواپیمای مسافربری بر فراز آسمان ایران است که بهطور کامل از سوی این دو هوانورد زن ایرانی هدایت شده است. در پرواز هواپیمای ایرانایر به مشهد ۱۶۰ مسافر و در برگشت به تهران ۱۷۱ سرنشین داشته است.
سفیر ایران در لندن در صفحه توییتر خود نوشته است که این دو زن هوانورد با اعتمادبهنفس در حال هدایت هواپیمای مسافربری در ایران هستند. تلاشی برای نشان دادن چهرههای مدرن و پیشرو از ایران که گرچه واقعیت دارد اما ضرورتا موردحمایت و خوشنودی جمهوری اسلامی ایران نیست و تنها بهعنوان تبلیغی برای نظام نزد ناظران خارجی از آن استفاده میشود.
ایران کشور شگفتیهاست. درحالیکه دوچرخهسواری و راندن موتور از سوی زنان در ایران با مخالفت نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران یا پلیس روبهرو است، زنان ایرانی در حال راندن هواپیمای مسافربری هستند.
بهتازگی و به دنبال خودداری پلیس جمهوری اسلامی ایران از صدور گواهینامه موتورسواری برای زنان، یکی از شهروندان ایرانی در اصفهان از این اقدام به دیوان عدالت اداری شکایت کرده بود. دیوان عدالت اداری در حکم خود حکم داد که صدور مجوز موتورسواری برای زنان منع قانونی ندارد و رانندگی موتور قائم به جنسیت نیست و نیروی انتظامی موظف به صدور گواهینامه برای زنان است.
برخی از تندروهای مذهبی با دوچرخهسواری زنان در شهرها هم مخالفت میکنند و برای این مخالفت به استفتایی از آیتالله «علی خامنهای» رهبر جمهوری اسلامی ایران استناد میکنند که دوچرخهسواری زنان در مجامع عمومی و درجایی که در معرض دید نامحرم باشند را حرام اعلام کرده است. آیتالله خامنهای این را در پاسخ به پرسشی درباره احتمال «جایز بودن دوچرخهسواری بانوان با رعایت نکات شرعی» گفته و بهکلی چنین دیدگاهی و دوچرخهسواری زنان را «حرام» خوانده است.
درحالیکه لایههای محافظهکار مذهبی با هرگونه حضور اجتماعی و سیاسی تعیینکننده زنان ایران مخالفت میکنند، زندگی و زمانه ایرانیان ازجمله زنان ایرانی در مسیر طبیعی خود قرار دارد؛ هرچند به دلیل مخالفتهای رسمی با هزینههای فراوانی پیش میرود.
کمتر از یک هفته پیشازاین، زنان ایرانی زیر فشار فدراسیون بینالمللی فوتبال توانستند بدون اینکه خود را به شکل مردان دربیاورند، بهطور رسمی بلیت یک مسابقه بینالمللی فوتبال در تهران را بخرند و به ورزشگاه آزادی بروند.
مقامهای حکومتی، صندلیهای محدودی را که با میلههای آهنی حصارکشی شده بود به زنان اختصاص دادند و محدودیتهای آزاردهندهای به آنها تحمیل کردند؛ اما سرانجام زنان ایرانی توانستند بهطور محدود به یکی از حقوق ابتدایی خود که دیدن مسابقه فوتبال در ورزشگاه است، دست به پیدا کنند. این موفقیت نسبی بدون فشار فدراسیون بینالمللی فوتبال بر مقامهای جمهوری اسلامی ایران و احتمال تحریم فوتبال ایران بهزودی قابلدسترسی نبود.
چند هفته پیشازاین، یک دختر جوان ایرانی که برای ورود به ورزشگاه و دو زدن محدودیت ورود زنان، خود را به شکل مرد درآورده بود و با پیگرد قضایی روبهرو شده بود، دست به خودسوزی زده بود که به فوت او منجر شد.
زنان ایرانی برای دست پیدا کردن به حقوق قانونی خود چنین هزینههای هنگفتی دادهاند درحالیکه محدودیتهای اعمالشده بر آنان نظیر ممنوعیت ورود به استادیوم فوتبال حتی مبنای قانونی هم ندارد و صرفا به دلیل مخالفت برخی از مراجع شیعه و روحانیون قم اعمال میشود که متاثر از دیدگاه آیتالله خامنهای هم هستند.
ایران وایر: فرامرز داور