عفو بین الملل : آیا می‌دانید قلعه تاریخی فلک‌الافلاک در خرم‌آباد روزگاری محل نگهداری زندانیان مخالف سیاسی بوده است و تعدادی از این زندانیان سیاسی طی کشتار تابستان ۱۳۶۷ از آنجا به محل اعدام فرستاده شدند؟
غلامحسین گودرزی از بازماندگان کشتار ۱۳۶۷ در خرم‌آباد است. او در سال ۱۳۶۷ در زندان واقع در زیرزمین قلعه‌ی فلک‌الافلاک در حال گذراندن دوره‌ی حبس بلندمدت خود به دلیل هواداری از سازمان مجاهدین خلق بود. او چند سال پیش، به همراه ده‌ها زندانی دیگر، از زندان بروجرد به این مکان منتقل شده بود.
غلامحسین گودرزی می‌گوید که نمی‌تواند برآوردی از این داشته باشد که در جریان کشتار ۶۷، دست کم چند زندانی از زندان فلک‌الافلاک برای اعدام برده شدند، چون او در اتاقی به همراه ۱۲ زندانی دیگر حبس بوده و کمترین دسترسی را به نقاط دیگر زندان داشته است. اکثر زندانیان هم‌اتاقی او هوادار سازمان مجاهدین خلق بوده‌اند، اما دست کم دو نفر از آن‌ها هم خودشان را وابسته به گروه‌های چپ می‌دانستند.
او می‌گوید اتاق‌شان در راهرویی بوده که هرطرف آن چهار پنج اتاق داشت. یک طرف زندانیانی بودند که از بروجرد به آنجا منتقل شده بودند و طرف دیگر زندانیانی بودند که مدت طولانی‌تری در خرم‌آباد محبوس بودند. او به خاطر دارد که تمام زندانیان محبوس در اتاق‌های این راهرو را مقام‌ها و مسئولان، به لحاظ دیدگاه‌های سیاسی، «سر موضع» تشخیص داده بودند. طبقه‌ی بالای مخصوص زندانیانی بود که «توبه» و ابراز ندامت کرده بودند.
غلامحسین گودرزی به خاطر می‌آورد که در اوایل مرداد، فعالیت‌های معمول در زندان فلک‌الافلاک به حال تعلیق در آمد و ملاقات زندانیان با خانواده‌هایشان لغو شد. به گفته‌ی او، در روزهای بعد، به تعداد زیادی از زندانیان – اول از اتاق‌های آن طرف راهرو و بعداً از اتاق‌های این طرف – گفته شد که وسایل‌شان را جمع کنند و آن‌ها را از آنجا بردند. از اکثر آن‌ها دیگر نشانه‌ای دیده نشد.
غلامحسین گودرزی می‌گوید که آن موقع نمی‌دانسته چه اتفاقی دارد می‌افتد: یک حدس‌هایی می‌زدیم که دارند یک کارهایی می‌کنند و یک توطئه‌ا‌‌ی در کار است. ولی دقیقاً نمی‌دانستیم ماجرا چیست … یادم است یک بار شنیدیم دو نفر از پاسدار‌ها به هم می‌گویند که زندانیانی که رفته‌اند دیگر بر نمی‌گردند. ما حدس زدیم که ممکن است بعضی را برای اعدام برده باشند ولی مطمئن نبودیم.