جمعی از مقامات عالی و نمایندگان سابق و فعلی، از خامنه‌ای خواسته‌اند حصر ۹ ساله موسوی، رهنورد و کروبی را لغو و به قرنطینه اختیاری تبدیل کند. آنها از سرگیری زندگی عادی محصورین پس از عادی شدن شرایط را نیز ضروری دانسته‌اند.
۱۵۴ نفر از وزیران، سفیران، معاونان، استانداران و مدیران پیشین به همراه شماری از نمایندگان ادوار مختلف مجلس، نامه‌ای سرگشاده به رهبر جمهوری اسلامی نوشته و خواستار پایان داده شدن به حصر خانگی سه معترض نتایج انتخابات ۸۸ شده‌اند. آنها گفته‌اند که نمی‌توان نسخه‌ای برای اقتصاد رنجور ایران یا برون رفت از تحریم‌های ظالمانه نوشت یا سخنی برای حکمرانی به سامان گفت، اما لزوم جلب رضایت و همبستگی عمومی و تقویت امید در شرایط شیوع کرونا را ضروری دانسته‌اند.
در این نامه آمده است: «معتقدیم در شرایط خطیر کنونی می‌توان و باید بر جلب رضایت عمومی و تحکیم “همبستگی اجتماعی” تاکید و به سوی “همدلی ملی” حرکت کنیم.»
نویسندگان نامه یادآور شده‌اند که بیماری کووید۱۹ طعم حصر خانگی خودخواسته و بدون محرومیت از حقوق و آزادی‌های اولیه زیست و ارتباط انسانی را به همه چشانده اما کسی از مقامات را به صرافت رفع حصر از موسوی، رهنورد و کروبی نینداخته است.
در این نوشته آمده که پیگیری‌های قبلی از جمله نامه اخیر زندانیان سیاسی رژیم گذشته برای آزادی محصورین نیز بی‌نتیجه مانده است.
سه هفته قبل، صد تن از زندانیان سیاسی رژیم پهلوی در نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای از او خواسته بودند برای ترمیم گسل‌های بین نظام مدیریت کشور و برای افزایش اعتماد عمومی و مشارکت مردم در رفع بحران کرونا، فرمان عفو عمومی زندانیان سیاسی و عقیدتی را صادر کند. آن نامه نیز نام چند نماینده و وزیر سابق از جمله سیدکاظم اکرمی، فضل‌الله صلواتی و ابوالقاسم سرحدی‌زاده را ذیل خود داشت.
امضاکنندگان نامه اخیر گفته‌اند که حرکت به سوی حکمرانی خوب در فضایی آرام و عبور کم هزینه از مشکلات کشور و مردم را مستلزم تحکیم همبستگی ملی، جلب اعتماد اجتماعی و تقویت امید می‌دانند و اظهار اطمینان کرده‌اند که هر نوع پیام و اقدام مثبت حکومت می‌تواند نشانه‌ای از “تحقق فردایی بهتر برای جامعه به ویژه نزد شهروندان معترض و نگران آینده کشور” شود و بر “ظرفیت و توان ملی در مواجهه با مشکلات و بلایا” بیفزاید.
آنها نوشته‌اند: «با توجه به ضرورت پایان‌دادن به التهابات یک دهه اخیر، خاتمه‌دادن به حصر خانگی و تبدیل آن به «قرنطینه اختیاری» را ضروری می‌دانیم تا با پایان‌یافتن قرنطینه در کشور و عادی‌شدن شرایط، قرنطینه اختیاری محصورین نیز خاتمه یابد و آنان زندگی عادی خود را از سر بگیرند.»
سعید حجاریان، مصطفی تاجزاده، فائزه هاشمی، پروانه سلحشوری، شهیندخت مولاوردی، شهردار اسبق تهران، معاونان اسبق وزارت نفت، آموزش و پرورش، ارشاد، وزیران اسبق راه، اقتصاد، کار و کشاورزی، استانداران اسبق کردستان، ایلام، کرمانشاه و مازندران و جمعی از نمایندگان ادوار مجلس در میان امضاکنندگان این نامه هستند.
میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی از ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ در حصر خانگی قرار دارند. تلاش برای رفع این حصر تا کنون بی‌نتیجه بوده و به سد مخالفت خامنه‌ای به عنوان تصمیم‌گیرنده نهایی برخورده است.
اسحاق جهانگیری، معاول اول رئیس جمهوری ایران نیز چند ماه پس از اعتراضات سراسری دی ۹۶ در نامه‌ای به رهبر جمهوری اسلامی با اشاره به مشکلات و اوضاع حساس کشور خواهان رفع حصر شده بود اما این درخواست نیز بدون پاسخ ماند. رفع حصر به “توبه” و “عذرخواهی” محصوران مشروط شده است.
دویچه وله: