دست‌کم در زمینه دریافت ارز دولتی چهار هزار و ۲۰۰ تومانی برای واردات مواد مورد نیاز این مجموعه عظیم صنعتی، مسوولان «مجتمع صنایع غذایی میهن» چاره‌ای جز این نداشتند تا با دولت کار داشته باشند.
انتشار گزارش دیوان محاسبات کل کشور از تفریغ بودجه سال ۱۳۹۷ و اعلام بلاتکلیفی ۴.۸ میلیارد تومان از دلارهای دولتیِ چهار هزار و ۲۰۰ تومانی واگذار شده به وارد کنندگان، یک بار دیگر زخم تصمیم و سیاست اشتباه «قیمت‌گذاری دستوری» ارز را تازه کرد.
سیاست قیمت‌گذاری دستوری ارز در بهار سال ۱۳۹۷ و اعلام نرخ چهار هزار و ۲۰۰ تومان برای هر دلار، از همان ابتدا انتقادهای پر شماری را به دنبال داشت.
«ایوب پایداری»، بنیان‌گذار«بستنی میهن» در یکی از گفت وگوهایش تصریح کرده بود: «من از روز اول بستنی فروش بودم.»
صاحب‌نظران اقتصادی دستور به بازار برای تبعیت از حکم دولتی‌ها را ناممکن می‌دانستند و سیاست‌های بعدی دولت در تامین ارز واردکنندگان به قیمت دولتی را رسمیت بخشیدن به رانتی توصیف می‌کردند که آسوده و راحت نصیب کسانی می‌شد که به این ارزها دسترسی داشتند و می‌توانستند بخشی از آن را در اختیار گیرند.
صدور نزدیک به ۱۰۰بخش‌نامه از سوی دولت و بانک مرکزی ایران پس از این سیاست‌گذاری، راه‌اندازی دو سامانه «نیما» و «سنا» برای سامان بخشیدن به باراز ارز و بگیر و ببندها و تغییر رویه‌ها، همگی نشانه‌هایی از شکست تجربه قیمت‌گذاری دستوری بودند که در تمام چهار دهه گذشته در مورد ارز و برخی دیگر از کالاها تجربه شده بود و همگی نتیجه‌ای جز ناکامی به همراه نداشتند.
حالا به گزارش دیوان محاسبات از تفریغ بودجه ۱۳۹۷ که محل مناقشه دولت و بانک مرکزی شد، از مجموع ۳۱.۴ میلیارد دلار ارز واگذار شده به واردکنندگان، معادل ۱۵.۳ درصد آن تا میانه آذر ۱۳۹۸ بلاتکلیف بودند؛ به این معنا که ما‌به‌ازای این ارز، کالایی به ایران وارد نشده و اصل ارز واگذار شده نیز به بانک‌های عامل بازنگشته بود.
اما این ارزهای به قیمت دولتی در اختیار چه کسانی قرار گرفتند؟ گیرندگان عمده این ارزها چه شرکت‌ها و افرادی بودند؟ درمجموعه گزارش‌های «صاحبان ارزهای دولتی»، «ایران‌وایر» سعی کرده است به این سوالات پاسخ دهد.
***
«ایوب پایداری»، بنیان‌گذار«بستنی میهن» در یکی از گفت وگوهایش تصریح کرده بود: «من از روز اول بستنی فروش بودم و یاد گرفتم به این دولت و آن دولت کاری نداشته باشم و تا به حال ۲۰ تا ۲۵ وزیر، مدیرکل، مسوول، استاندار، فرماندار و… را دیده‌ام. ما پول‌های بستنی را روزانه جمع می‌کنیم و به بانک می‌دهیم و دوباره همین سریال و برنامه را فردا و فرداهای بعد تکرار می‌کنیم.»
اما دست‌کم در زمینه دریافت ارز دولتی چهار هزار و ۲۰۰ تومانی برای واردات مواد مورد نیاز این مجموعه عظیم صنعتی، مسوولان «مجتمع صنایع غذایی میهن» چاره‌ای جز این نداشتند تا با دولت کار داشته باشند.
راه بی‌پایان
آن طور که ایوب پایداری در گفت‌وگو با روزنامه «دنیای اقتصاد» تعریف کرده است، او پس از مهاجرت به تهران، به عنوان کارگر ساده در یک قنادی مشغول به کار شده و پس از تجربه کار در چند کارگاه شیرینی‌پزی و بستی‌سازی سنتی، فوت و فن این کار را آموخته است. اما آن تجربه او را راضی نکرده است. پس تصمیم می‌گیرد با کرایه یک یخچال دستی سیار از یکی از کارگاه‌های بستنی‌سازی، در کوچه و خیابان بستنی بفروشد و این نقطه آغاز راهی طولانی برای ایوب پایداری و برادرش فرامرز می‌شود.
آن‌ها ابتدا تولید کارگاهی بستنی چوبی را در سال ۱۳۵۴ از کارگاه اجاره‌ای کوچکی در اسلام‌شهر در اطراف تهران آغاز می‌کنند. تولید آن‌ها در سال ۱۳۵۸ سر و شکلی کارگاهی به خود می‌گیرد و این روند تا جایی ادامه می‌یابد که امروز مجتمع کارخانه‌های میهن در منطقه اسلام‌شهر با سهم ۶۵ درصدی از کل بازار بستنی ایران، با نام «شهر میهن» شناخته می‌شود. مجموعه میهن ۵۰ درصد از سهم تولید شیر استریلیزه ایران را نیز در اختیار دارد و شمار کارگران و کارکنان آن به بیش از ۹ هزار و ۲۰۰ نفر می‌رسد.
البته دو برادر پایداری در سال‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ دچار اختلاف‌ها و چالش‌هایی می‌شوند که جدایی از یک‌دیگر را برایشان رقم می‌زند.
«فرامرز پایداری» در بهمن سال ۱۳۹۱ «شرکت دومینو» را افتتاح می‌کند.
گروه میهن در میان صدرنشینان ارز دولتی
شاخه اصلی خانواده پایداری که در واقع میراث «میهن» را ادامه می‌دهد، ایوب پایداری و «ابوالفضل پایداری» هستند و دو شرکت اصلی مجموعه که اسم و رسم آن را یدک می‌کشند، «طبیعت سبز میهن» و مجتمع صنایع غذایی میهن که نام هردو در فهرست گیرندگان عمده ارز دولتی نیز در میان رده‌های بالای فهرست قرار دارند.
شرکت طبیعت سبز میهن که از سال ۱۳۹۸ به «شرکت طبیعت سبز پارس کهن» تغییر نام داده است، با دریافت بیش از ۵۹۰ میلیون دلار ارز دولتی (۵۹۳ میلیون و ۹۱۱ هزار و ۲۲۲ دلار)، در جایگاه پنجم جدول گیرندگان عمده این ارزها قرار دارد.
ابوالفضل پایداری، از نسل دوم پایداری‌ها در این شرکت، عضو هیات مدیره است و دیگر پایداری حاضر در هیات مدیره طبیعت سبز پارس کهن، «علی پایداری» است.
بسته‌بندی انواع محصولات غذایی، تولید، فروش، صادرات و واردات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی در شرح وظیفه این شرکت درج شده است.
نام‌های تجاری «طبیعت»، «آق بانو»، «تایماز»، «هایلی»، «امروز»، «کارنیلا»، «پادینا» و «دستاورد» از جمله نام‌هایی هستند که این شرکت در تولید بسته‌بندی و توزیع محصولاتی هم‌چون برنج، حبوبات، رب، روغن، چای و انواع کنسرو از آن‌ها استفاده می‌کند.
میهنی دیگر
دیگر شرکتی که در فهرست گیرندگان عمده ارزهای دولتی جایگاه قابل توجهی داشته و متعلق به مجموعه خانوادگی پایداری است، «شرکت مجتمع صنایع غذایی میهن» است که به نوعی شرکت مادر و اصلی پایداری‌ها است.
ایوب پایداری، مدیرعامل و رییس هیات مدیره شرکت است و ابوالفضل و علی از جمله اعضای هیات مدیره آن هستند.
مجتمع صنایع غذایی میهن» از اردیبهشت ۱۳۹۷ تا پایان سال ۱۳۹۸، حدود ۴۱۲ میلیون دلار (۴۱۱ میلیون و ۶۴۳ هزار و ۸۷۶ دلار) ارز به قیمت دولتی دریافت کرده است.
این شرکت علاوه بر انواع بستنی‌های میهن، محصولات خود را با نام‌های تجاری «مکنزی»، «پاندا»، «رد مکس»، «رد وان»، «پیک نیک» و «پروینا» عرضه می‌کند.
هلدینگ بوکا عهده‌دار توسعه اقتصاد خاندان
اما فهرست شرکت‌های مجموعه پایداری در میان گیرندگان ارز دولتی به این دو شرکت ختم نمی‌شود، پایداری‌ها از سال ۱۳۸۳ یک هلدینگ به نام گروه «هلیدنگ بوکا» را به ثبت رسانده‌اند اما فعالیت اصلی این هلدینگ از سال ۱۳۹۰ و احتمالا با جدایی دو برادر اصلی پایداری آغاز شده است.
هلدینگ بوکا به عنوان شرکت مادر مجموعه شرکت‌ها، به نوعی وظیفه توسعه و گسترش فعالیت‌های شاخه اصلی خاندان پایداری را به پیش می‌برد.
این هلدینگ در حوزه‌های غذایی، پتروشیمی، استارت‌آپ، صنعت ساختمان، بسته‌بندی، صنایع برودتی و سرمایشی و دام‌داری فعالیت دارد و شرکت‌های پرشماری را تحت پوشش گرفته است.
«شرکت غذا فرآور پنگوئن»، یکی از شرکت‌های هلدینگ بوکا و از مجموعه خانوادگی پایداری در حوزه مواد غذایی است. نام این شرکت نیز در فهرست گیرندگان عمده ارزهای دولتی قرار دارد.
ابوالفضل پایداری، رییس هیات مدیره این شرکت است و حوزه اصلی فعالیت شرکت غذا فرآور پنگوئن، واردات برنج هندی است که با نشان تجاری آق بانو به بازار عرضه می‌شود.
اما با توجه به شرح فعالیت‌های مندرج در اساس‌نامه این شرکت، در آینده باید ورود آن به حوزه تولید، واردات، فرآوری و بسته‌بندی دیگر محصولات غذایی، از جمله انواع حبوبات، سبزی، ماهی و گوشت قرمز را انتظار کشید.
شرکت غذا فرآور پنگوئن در این دوره یک ساله، نزدیک به ۱۹۰میلیون دلار ارز به قیمت دولتی دریافت کرده است تا صرف واردات کالا -احتمالا برنج- کند.
نام‌هایی که تغییر می‌یابند
دیگر شرکت وابسته به ساختار مالی خانواده پایداری که نام آن در میان شرکت‌های دریافت‌کننده عمده ارزهای دولتی قید شده، «شرکت غلات میهن» است. نام این شرکت پیش‌تر «شرکت زرباختر آسیا» بود که به شرکت غلات میهن تغییر نام داد اما در بهمن سال ۱۳۹۷ یک بار دیگر نام خود را تغییر داد و حال با نام «شرکت غلات‌بان» شناخته می‌شود.
ریاست بر هیات مدیره شرکت غلات‌بان نیز به ابوالفضل پایداری سپرده شده است. این شرکت در حوزه تاسیس و ساخت سیلو، واردات و صادرات دانه‌های روغنی، فرآوری روغن‌‌های خام خوراکی، مارگارین و کره فعال است.
در اساس‌نامه شرکت، تولید، خرید، فروش، واردات و صادرات کلیه کالاهای اساسی نیز آمده است.
گزارش بانک مرکزی از فهرست دریافت‌کنندگان ارز دولتی نشان می‌دهد در دوره‌ای که نام شرکت غلات میهن بوده، این شرکت بالغ بر ۱۱۴ میلیون دلار ارز دولتی (۱۱۴میلیون و ۱۷۸ هزار و ۸۸۶ دلار) دریافت کرده است.
اما شرکت با نام جدید غلات‌بان نیز از دلارهای چهار هزار و ۲۰۰ تومانی بی‌نصیب نمانده و مقادیری ارز به یورو و لیر ترکیه دریافت کرده است که برابری دلاری آن حدود ۱۳۴ میلیون دلار (۱۳۳ میلیون و ۶۹۱ هزار و ۵۵۴ دلار) برآورد می‌شود.
در مجموع، این شرکت از شرکت‌های خانواده پایداری در حدود ۲۴۸ میلیون دلار (۲۴۷ میلیون و ۸۷۰ هزار و ۴۴۰ دلار) ارز با قیمت دولتی دریافت کرده است.
به نظر می‌رسد توسعه و گسترش فعالیت‌های گروه میهن، پایداری‌ها را بر آن داشته تا به جای رفع نیازهای گروه در بازار و از دیگر شرکت‌ها، دست به کار راه‌اندازی شرکت‌هایی در زیر مجموعه خود شوند که در هلدینگ بوکا تجلی یافته‌اند.
راه‌اندازی شرکت‌های مرتبط با صنعت برودت و سردسازی، تولید و تجارت چوب بستنی و هم‌چنین شرکت‌هایی در حوزه فعالیت بسته‌بندی محصولات غذایی، از جمله نمونه‌های این حرکت و رویه توسعه‌ای در گروه میهن است.
در میان این شرکت‌های اقماری خاندان پایداری هم شرکت‌های استفاده کننده از ارزهای دولتی کم نیستند.
با توجه به حضور ابوالفضل پایداری در هیات مدیره تمامی این شرکت‌ها، وظیفه توسعه و گسترش شرکت‌های شاخه اصلی خاندان پایداری برعهده او گذاشته شده که فرزند ایوب پایداری است.
توسعه در طول و عرض
«شرکت صنایع برودتی اوگور آریا» یکی از این شرکت‌ها است که در طول توسعه زنجیره تولید گروه میهن و با توجه به نیاز این گروه به مواد، محصولات و خدمات بیرون از گروه اصلی، تاسیس و راه‌اندازی شده است و تحت هلدینگ بوکا فعالیت می‌کند.
این شرکت که با شراکت سرمایه‌گذارانی از ترکیه در سال ۱۳۸۹ با نام «صنایع برودتی اوغور آریا» آغاز به کار کرد، بعد تغییر نام داد.
صنایه برودتی اوگور آریا همان طور که از نامش پیدا است، در حوزه تولید، خرید و فروش و پشتیبانی فنی سیستم‌های برودتی و سرمایی فعالیت می‌کند.
ابوالفضل پایداری، رییس هیات مدیره شرکت صنایع برودتی اوگور آسیا است؛ شرکتی که در مجموع معادل ۲۸۳ هزار و ۸۰۰ دلار ارز دولتی گرفته است.
از پترو بستنی تا شیر پلیمر
«شرکت پلیمر پاک آریان» دیگر شرکتی است که با منطق تامین نیازهای گروه برای بسته‌بندی محصولات تولیدی در شرکت‌های این خانواده راه‌اندازی شده است و زیر مجموعه هلیدنگ بوکا در حوزه بسته‌بندی به شمار می‌آید.
در این شرکت نیز ابوالفضل پایداری رییس هیات مدیره است و علی پایداری یکی از اعضای هیات مدیره شرکت به شمار می‌آید.
گروه صنعتی پلیمر پاک آریان در مجموع معادل برابری دلاری ارزهایی که دریافت کرده است، به رقم بیش از ۲۲ میلیون دلار (۲۲.۵۷۷.۱۶۰ دلار) بالغ می‌شود.
یکی از زیرشاخه‌های اقتصادی هلیدنگ بوکا، حوزه پتروشیمی است که «شرکت پترو پاک مشرق زمین» را در این زیرمجموعه جای داده است.
این شرکت طبق اساس‌نامه‌اش طراحی، مشاوره و اجرای پروژه‌های مربوط به خطوط انتقال گاز و میعانات گازی را به عنوان حوزه فعالیت خود قید کرده است. احداث مخازن مخصوص ذخیره‌سازی گاز و میعانات گازی نیز از دیگر حوزه‌های کاری این شرکت است.
اما در عمل، شرکت پترو پاک مشرق زمین بزرگ‌ترین تولیدکننده محصولات «پلی‌استایرن» در خاورمیانه است. نوعی از پلی‌استایرن در تولید ظروف یک بار مصرف و بسته‌بندی کاربرد دارد و نوع دیگری از آن به عنوان عایق‌های حرارتی در ساختمان‌ها و سردخانه‌ها استفاده می‌شود.
ریاست بر هیات مدیره پترو پاک مشرق زمین طبق معمول بر عهده ابوالفضل پایداری است.
پترو پاک مشرق زمین نیز از جمله دریافت‌کنندگان ارزهای دولتی است و در مجموع بیش از ۷۳ میلیون دلار (۷۳ میلیون و ۳۶۲ هزار و ۷۳۷ دلار) ارز به قیمت دولتی به این شرکت تخصیص یافته است.
از جمله فعالیت‌هایی که هلدنیگ بوکا در آن شاخه فعال است و شرکت‌هایی را در زیر مجموعه خود جای داده، صنعت بسته‌بندی است.
«شرکت گروه صنعتی پلیمر پاک آریان» یکی از این شرکت‌ها است. واردات و تولید انواع لفاف‌های بسته‌بندی مربوط به صنایع غذایی، دارویی و بهداشتی فعالیت اصلی گروه صنعتی پلیمر پاک آریان است. محصولات این شرکت با نام تجاری «پلی‌پک» به بازار عرضه می‌شوند.
این شرکت در دوره زمانی اردیبهشت ۱۳۹۷ تا پایان ۱۳۹۸، بابت واردات کالاهای مورد نیاز خود در مجموع بیش از ۲۰ میلیون دلار (۲۰ میلیون و ۸۰۶ هزار و ۱۶۸ دلار) ارز دولتی در اختیار گرفت.
از دیگر شرکت‌های هلدینگ بوکا که در صنعت بسته‌بندی مشغول به فعالیت است، «شرکت آلومینیوم صنعت مامونیه» است. این شرکت نیز هم‌چون شمار دیگری از شرکت‌های خانواده پایداری، در اردیبهشت ۱۳۹۸ تغییر نام داد و نام آن به «شرکت یکتا صنعت مامونیه» تغییر یافت.
فعالیت این شرکت، تولید لمینیت، فویل و کاغذ آلومینیومی به ضخامت‌های مختلف و چاپ روی آن‌ها است که در صنایع غذایی و دارویی کاربرد دارد.
یکتا صنعت مامونیه تولیدات خود را با نام تجاری «یکتاپک» عرضه می‌کند.
مطابق معمول شرکت‌های هلدینگ بوکا، ابوالفضل پایداری ریاست بر هیات مدیره این شرکت را نیز عهده‌دار است.
به یکتا صنعت مامونیه، بیش از ۱.۶ میلیون دلار (یک میلیون و ۶۵۲ هزار و ۹۰۳ دلار) ارز به قیمت دولتی واگذار شده است تا بتواند کالای مورد نظر خود را وارد کند.
ارز دولتی برای واردات چوب بستنی
«شرکت افرا صنوبر سبز ایرانیان» نیز از جمله شرکت‌های اقماری خانواده پایداری است که با توجه به نیاز گروه میهن به چوب بستنی، برای رفع نیاز گروه و حتی فروش مازاد محصولات به بازار تشکیل شده است.
این شرکت در مجموعه هلدینگ بوکا حضور ندارد اما در میان اعضای هیات مدیره شرکت افرا صنوبر سبز ایرانیان، نام‌های «زهرا» و علی پایداری مشاهده می‌شود.
این شرکت در مجموع معادل ۵۵۳ هزار و ۵۶۰ دلار ارز به قیمت دولتی دریافت کرده است.
با توجه به فعالیت این شرکت در حوزه واردات چوب بستنی، می‌توان حدس زد که شاید دیوان محاسبات در گزارش خود از تفریغ بودجه ۱۳۹۷، آن‌جا که از تخصیص بخشی از ارزهای دولتی به واردات کالاهای غیراساسی هم‌چون اساب بازی، چوب بستنی و غذای سگ و گربه گلایه کرده بود، به تخصیص ارز به این شرکت اشاره داشته است.
شرکت‌های ریز و درشت پایداری
«لبنیات و بستنی مگنوم»، «رهاب ساخت ماهان»، «رهاب ساخت ماهان ایرانیان»، «مجتمع صنعتی آرین پارس موتور»، «پلیمر فرآور پنگوئن»، «زرین صنعت خوشبخت»، «رهاب آرته ایرانیان»، «آرته پارس ایرانیان»، «غلات چهار فصل»، «کشت و صنعت سبز غزال»، «فناوری سلام بازار»، «صنایع شیر ساوه»، «اوان گرد دیلمان» و «مزرعه خوراک سالم» از دیگر شرکت‌های اقماری این شاخه از خاندان پایداری به شمار می‌روند. برخی از آن‌ها در هلدینگ بوکا حضور دارند و برخی دیگر زیر مجموعه این هلدینگ نیستند.
«مجتمع صنایع غذایی پاندا میهن» از معدود شرکت‌هایی است که هم‌چنان ایوب پایداری ریاست بر هیات مدیره آن را برعهده دارد و در کنار ابوالفضل و حسین پایداری آن را اداره می‌کند.
ایوب پایداری به عنوان بنیان‌گذار گروه میهن هم‌چنین در شرکت غیرانتفاعی «حمایت از کودکان مصروع محام» نیز به عنوان عضو هیات مدیره حضور دارد.
شماری از شرکت‌های اقماری خاندان پایداری از طریق عضویت و حضور «حسین پایداری»، زهرا و «فاطمه» پایداری در هیات مدیره‌های آن‌ها، لایه دیگری از این ساختار مالی اقتصادی را به وجود آورده‌اند که عمدتا در صنعت بسته‌بندی و کارتن‌سازی مشغول به فعالیت هستند. «مجتمع کاغذسازی راشا کاسپین ایرانیان»، «صنایع بسته‌بندی کاشپین کارتن» و «راشا کاسپین ارومیه» از جمله این شرکت‌ها هستند.
پایداری؛ فراکسیون دو مینو
شرکت‌های خاندان پایداری پس از جدایی دو برادر از یک‌دیگر در اوایل دهه ۱۳۹۰ خورشیدی، در دو شاخه مجزا توسعه یافته است. هر چند که برخی شرکت‌های خانواده هم‌چنان در عضویت هیات مدیره‌ها مشترک باقی مانده‌اند.
اما فرامرز پایداری پس از راه‌اندازی «شرکت لبنیات و بستنی دو مینو»، خود در سمت رییس هیات مدیره و مدیرعامل این شرکت فعالیت می‌کند. سعید و وحید پایداری نیز از اعضای هیات مدیره این شرکت به شمار می‌روند.
شرکت لبنیات و بستنی دو مینو از نیز از اردیبهشت ۱۳۹۷ تا پایان ۱۳۹۸ بالغ بر ۱۵ میلیون دلار (۱۵ میلیون و ۵ هزار و ۶۹۵ دلار) ارزهای مختلف با قیمت دولتی دریافت کرده است.
این شاخه از مجموعه عظیم اقتصادی پایداری‌ها نیز زیر شاخه‌های پرشماری دارد که توسعه و اداره آن‌ها برعهده «وحید» و «سعید» پایداری گذاشته شده است که در شرکت‌های «مجتمع صنعت غذایی لبنی و بستنی آرمان»، «صنعت غذای آرمان»، «میلاد نوین پایدار»، «آیدین پلاستیک آرین» و «صنعت پلاستیک آرتمن» رییس یا عضو هیات مدیره هستند. این شرکت‌ها عموما هم‌چون الگوی توسعه شرکت‌ها و فعالیت‌ها در گروه «میهن»، ابتدا برای رفع نیازهای گروه «دو مینو» تاسیس شده‌اند اما خروجی محصولات آن‌ها برای عرضه در بازار و تامین نیاز دیگر مشتریان نیز به کار می‌رود.
ساخت شیردوش و دیگر تجهیزات کارخانه‌های لبنی، تولید محصولات کائوچویی و پلاستیکی هم‌چون محافظ غذا، دستکش و سفره مجموعه فعالیت‌های این شرکت‌ها را تشکیل می‌دهد که در زنجیره شرکت‌های خانوادگی این شاخه از خاندان پایداری قرار می‌گیرند.
رد چوب بستنی روی خط ارز دولتی
از جمله شرکت‌های این گروه، «شرکت سپیدار البرز پارس» است که پیش‌تر با نام شرکت «صنایع چوب بهداشتی سپیدار البرز» فعالیت می‌کرد. این شرکت علاوه بر واردات چوب بستنی و انواع حبوبات، فعالیت دیگری نیز دارد. بسته‌بندی انواع حبوبات پاک‌شده در بسته‌های سلفونی در وزن‌های مختلف از جمله این فعالیت‌ها هستند که با نام تجاری «بهچین» در بازار شناخته می‌شود.
علاوه بر وحید و سعید، «حسن» پایداری نیز یکی دیگر از اعضای این خاندان است که در این شرکت به عنوان عضو هیات مدیره حضور دارد.
شرکت سپیدار البرز پارس در دوره اردیبهشت ۱۳۹۷ تا پایان ۱۳۹۸ برای انجام فعالیت‌های اقتصادی خود معادل ۳۳ هزار و ۸۰۰ دلار ارز دولتی دریافت کرده است.
۱.۶ میلیارد دلار ارز دولتی
با وجود جدایی دو برادر پایداری از یک‌دیگر اما هم‌چنان فرامرز و ایوب در «شرکت مجتمع سردخانه و انبارهای میلاد فلاحت»، یکی رییس و دیگری نایب رییس هیات مدیره هستند.
بر اساس آن‌چه در این گزارش از اعداد و ارقام شماری از شرکت‌های خاندان پایداری به دست آمده، آشکارا پیدا است که شاخه جدید خاندان پایداری هنوز به اندازه تنه اصلی به جا مانده از گروه میهن بزرگ نشده است.
در مجموع شرکت‌هایی که در این گزارش از گروه بزرگ شرکت‌های خانواده پایداری شناسایی کردیم، یک میلیارد و ۵۷۷ میلیون و ۷۵۲ هزار و ۳۵۸ دلار ارز به قیمت دولتی برای واردات کالا دریافت کرده‌اند که از این میزان، حدود ۹۹ درصد را شرکت‌های مجموعه میهن و نزدیک به یک درصد را شرکت‌های مجموعه دو مینو گرفته‌اند.
آماری در دست نیست تا دقیق بدانیم آیا تمام ارزهای پرداخت شده به گروه شرکت‌های خانواده پایداری تعیین تکلیف شده‌اند یا بخشی از آن‌ها بلاتکلیف باقی مانده و از جمله ۴.۸ میلیارد دلار ارز بلاتکلیفی هستند که در گزارش دیوان محاسبات از تفریغ بودجه ۱۳۹۷به آن‌ها اشاره شده بود.
در گزارش دیوان محاسبات نامی از گیرندگان عمده ارزهای بلاتکلیف نیامده بود. حتی بانک مرکزی هم که در توضیحاتی، رقم ارزهای بلاتکلیف را ۱.۵ میلیارد دلار اعلام کرد و از ارسال پرونده برخی گیرندگان این ارزها به دادگاه خبر داد، این شرکت‌ها و افراد را معرفی نکرده است. اما فارغ از نتیجه این تعیین تکلیف، کم نیستند اقتصاددان‌ها و صاحب‌نظرانی که فی نفسه، وجود ارز دولتی و نظام چند نرخی را مایه به وجود آمدن تبعیض و فساد می‌دانند و بر جمع‌شدن بساط آن تکیه می‌کنند.
آرش حسن‌نیا , ایران‌وایر: