بنیاد حقوق بشری «عبدالرحمان برومند» با انتشار گزارشی از وضعیت ۱۳ زندان در ایران، از بی‌توجهی حکومت جمهوری اسلامی به حفاظت از جان زندانیان در این کشور انتقاد کرد. 
بر اساس اطلاعاتی که بنیاد برومند از این زندان‌ها گردآوری کرد، «تدابیر پیشگیرانه دستگاه قضایی ایران به منظور جلوگیری از اشاعه ویروس کرونا درزندان‌ها کافی نبوده و به صورت یکدست و دقیق نیز در همه زندان‌ها به اجرا گذاشته نشده است.»
در این گزارش با اشاره به «سطح بهداشت غیراستاندارد» زندان‌ها، آمده است: « به طور مثال، زندانیان بند زنان زندان ارومیه حتی به صابون و شامپو دسترسی رایگان ندارند.»
همچنین بنیاد برومند با تاکید بر این که در نبود نهادهای مستقل نظارتی، شکایات زندانیان کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اضافه کرده است: «حبس‌های گروهی، فقدان منابع و شفافیت، فساد، و بی‌کفایتی مسئولین در اداره کردن زندان‌ها، محیطی بس خطرناک برای زندانیان ایجاد کرده است.»
این بنیاد ضمن درخواست برای آزادی «زندانیان سیاسی و عقیدتی که جایشان در زندان نیست» نوشت: «بسیاری از آنهایی که به اتهام ارتکاب جرائم جزئی و غیرخشن بازداشت یا محکوم شده‌اند نیز تا زمان تهیه این گزارش آزاد نشده‌اند و مشکل تراکم جمعیت بیش از حد در زندان‌ها هنوز حل نشده است.»
گزارش بنیاد برومند بر اساس وضعیت زندان پارسیلون (خرم‌آباد)، ندامتگاە تهران بزرگ (حسن‌آباد فشافویه)، زندان مرکزی کرج، زندان لنگرود (قم)، زندان مرکزی اهواز (شیبان)، زندان ایلام، زندان وکیل‌آباد (مشهد)، زندان امیرآباد (گرگان)، زندان ارومیه، زندان قرچک (ورامین)، زندان اوین، زندان لاجوردی (فرح‌آباد، مازندران) و زندان چابهار تدوین شده است.