صفحه فیسبوک مهدی مهدوی آزاد
این روزها در شبکه‌های مجازی یکی از بزرگترین پروژه‌های سرکوب نرم افزاری جمهوری اسلامی در حال اجراست. در سکوت خبری رسانه‌های داخل و خارج کشور، صدها روزنامه‌نگار و فعال مدنی توسط سازمان اطلاعات سپاه احضار شده و اخطار گرفته‌اند. ده‌ها اکانت ناشناس و معروف به «برانداز» در توییتر زیر ضربه رفته و تعطیل شده‌اند. چند نفر از شهروندان مخالف حکومت که با نام خودشان می‌نوشتند (مثل محمد مظفری یا صابر بستانی اصل) ناگهان تاکید کرده‌اند دیگر فعالیت نمی‌کنند یا اکانت شان را غیرفعال کرده‌اند. بعضی روزنامه‌نگاران شناخته شده نیز ناگهان تغییر جهت داده و برخی از مواضع انتقادی خود (مثلاً درباره پرونده متهمان محیط زیست) را پس گرفته‌اند.
بحث فقط اکانت‌های معروف به «برانداز» یا فعالان مخالف جمهوری اسلامی نیست. دامنه پرونده سازی‌ها تا فعالانی مثل حسین دهباشی و نادر فتوره‌چی پیش رفته است. برای اکثر این افراد یا در سکوت خبری پرونده تشکیل شده یا توسط سازمان اطلاعات سپاه احضار شده‌اند. حتی شهروندان غیرسیاسی که اکانت‌هایی پرمخاطب را اداره می‌کردند و هر از گاهی به حکومت متلک می‌انداختند (مثل اکانت اسب شاخدار ویراستار) هم بازداشت شده اند.
آنطور که از اندک اظهارنظرهای موجود می‌شود فهمید: فعالان داخل کشور عمدتاً با برخوردهایی مودبانه و محترمانه مواجه شده، اما برخورد با شهروندانی که روزنامه‌نگار یا مشهور نبوده‌اند تند و تهدیدآمیز بوده است. افراد به روش‌های مختلف تفهیم شده اند که شوخی یا غفلتی وجود ندارد و آن‌ها باید فتیله را پایین بکشند. با توجه به ابعاد احضارها می‌توان گفت این پروژه یکی از بزرگترین طرح‌های امنیتی نرم افزاری نظام در سه دهه اخیر است.
این طرح ظاهراً بعد از ری‌توییت های ترامپ از چند اکانت مخالف نظام کلید خورده است. دونالد ترامپ دی گذشته ناگهان چند توییت از اکانت‌های فارسی نویس علیه کلینتون و حزب دموکرات آمریکا را لایک و ری‌توییت کرد. اغلب این اکانت‌ها یا با اسم مستعار فعالیت می‌کردند یا متعلق به افرادی بودند که روزنامه نگار محسوب نمی‌شوند. بعد از این اقدام غیرمنتظره؛ هم در داخل ایران و هم در خارج کشور این ذهنیت تقویت شد که فعالیت اکانت‌های ناشناس بسیار بیشتر از آنچه که تصور می‌شود بر سیاستمداران غربی تاثیر دارد.