شرق: برخی منابع مطلع نسبت به تبعات کلنگ‌زنی‌های شتابزده در فولاد مبارکه هشدار می‌دهند. به اعتقاد این منابع، کلنگ ساخت واحد نورد گرم شماره ۲ فولاد مبارکه در حالی به زمین زده شده است که یک شرکت چینی غیرمتخصص به نام شیان، مسئولیت اجرای این پروژه را بر عهده گرفته است. این منابع درباره تبعات این اقدامات نگران‌اند و می‌گویند که شرکت یادشده با ترک تشریفات مناقصه جایگزین یک شرکت آلمانی شده است.
آنها می‌گویند که قرارداد شرکت چینی حدود ۲۰۰ میلیون یورو گران‌تر از شرکت آلمانی بوده و تخلف بزرگ و آشکار فولاد مبارکه منجر به خسارات بیش از دو هزار میلیارد تومانی به مردم خواهد شد. اما حمیدرضا عظیمیان مدیرعامل فولاد مبارکه در واکنش به این اظهارات در گفت‌وگو با «شرق» تأکید می‌کند: این شرکت به دلیل اینکه نیازمند گارانتی برای محصولات تولیدی خود بوده است، حتما باید با شرکت‌های صاحب تکنولوژی خارجی قرارداد می‌بسته اما هیچ یک از کشورهای دارای این تکنولوژی به دلیل قرارگرفتن نام فولاد مبارکه در لیست تحریم‌ها با آنها همراهی نمی‌کنند.
عظیمیان افزایش قیمت قرارداد را هم ناشی از تغییر در حجم تولید اعلام کرد و می‌گوید: شرکت شیان به عنوان یک شرکت چینی، دارای تکنولوژی مورد نظر فولاد مبارکه است و تجربه موفق همکاری با این واحد فولادسازی را در کارنامه کاری خود دارد.
برخی منابع مطلع در تماس با «شرق» بر این باورند که شرکت فولاد مبارکه در زمره شرکت‌های سودده بخش فولاد کشور به حساب می‌آید اما میزان بدهی بانکی فولاد مبارکه در دو سال مدیریت جدید از دو هزار میلیارد تومان به ۱۰ برابر یعنی ۲۰ هزار میلیارد تومان افزایش یافته که نتایج زیان‌بار آن در سال‌های بعد بروز و ظهور خواهد کرد. به اعتقاد این منابع ۲۹ خرداد امسال در اقدامی شتابزده، سرپرست وزارت صنعت، معدن و تجارت بدون توجه به ابهامات گسترده در نحوه عقد قرارداد با یک شرکت چینی غیرمتخصص به صورت ترک تشریفات یا حتی کشف قیمت، کلنگ آغاز به کار خط ۲ نورد فولاد مبارکه را تحت عنوان شهید سلیمانی بر زمین زد.
پروژه نورد گرم شماره ۲ فولاد مبارکه سه سال قبل در مناقصه‌ای به یک شرکت ایرانی- آلمانی واگذار شد که به دلیل تحریم‌ها طرف آلمانی نتوانست به تعهدات خود عمل کند و همین امر بهانه‌ای برای اتخاذ روش غلط و ناصواب ترک مناقصه و امضای تفاهم‌نامه با یک شرکت دست دوم چینی شد که فاقد صلاحیت تکنولوژی بود. با وجود به‌کارگیری تجهیزات چینی قیمت این پروژه حدود ۲۰۰ میلیون یورو بالاتر از قیمت برنده مناقصه سه سال قبل تعیین شد. این مسئله مورد اعتراض گسترده در بخش صنعت و معدن کشور قرار گرفت.
به گفته این منابع مطلع، بعد از اعتراض فعالان بخش صنعت، شرکت فولاد مبارکه ناچار به فراخواندن شرکت‌های توانمند داخلی جهت اجرای پروژه شد. پنج شرکت بزرگ داخلی و خارجی ضمن اعلام آمادگی تمام اسناد پیش ارزیابی را کامل کرده و پس از ماه‌ها تلاش به بهانه عدم امضای قرارداد به صورت مستقیم توسط تکنولوژی‌های اروپایی و چینی با فولاد مبارکه، در کمال ناباوری تمامی شرکت‌های داخلی و خارجی رد صلاحیت شدند و فولاد مبارکه با ترک تشریفات مناقصه بخش تکنولوژی و خرید خارجی تجهیزات را با یک شرکت گمنام چینی به نام شیان که هیچ تخصصی در بخش نورد نداشته و اساسا صاحب تکنولوژی نیست، قرارداد امضا کرد که این تصمیم پرابهام و غیرکارشناسی از نظر کیفی و هدررفت سرمایه‌های ملی و عدم استفاده از توان شرکت‌های بزرگ داخلی، خسارات جبران‌ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.
این منابع مطلع مدعی هستند که این اقدام شرکت فولاد مبارکه منجر به خسارات بیش از دو هزار میلیارد تومانی به مردم خواهد شد. آنها برخی پرسش‌ها را هم در رابطه با شرکت فولاد مبارکه مطرح می‌کنند؛ از جمله اینکه چرا مدیرعامل فولاد مبارکه و تیم تبلیغاتی او حتی حاضر نشدند از مشارکت‌کنندگان در مناقصه اخذ قیمت کنند تا بعد از کشف قیمت نسبت به ترک تشریفات مناقصه یا هر امر دیگر تصمیم بگیرند؟
سابقه شیان در فولاد مبارکه درخشان است
در واکنش به این پرسش‌ها و ابهامات حمیدرضا عظیمیان مدیرعامل فولاد مبارکه در گفت‌وگو با «شرق» درباره دلایل واگذاری پروژه به چینی‌ها، عنوان می‌کند: قرارداد قبلی با آلمانی‌ها بسته شده بود. پیش‌پرداخت «ارلی‌وت» هم به آنها پرداخت شده بود. وقتی آمریکا از برجام خارج شد و مبارکه را تحریم کرد، طرف آلمانی از اجرای قرارداد به خاطر تحریم‌ها خودداری کرد و از قرارداد خارج شد. در نتیجه قرارداد کنسل شد.
به گفته او در شرایطی که مبارکه تحریم است و تکنولوژی در اختیار اروپایی‌ها، ژاپنی‌ها، کره‌ای‌ها و چینی‌هاست، فولاد مبارکه از این کشورها مجددا دعوت کرد که بیایند و قرارداد جدید ببندند. ظرفیت خط تولید هم از سه میلیون تن به ۴.۲ میلیون تن نسبت به قرارداد قبلی با آلمانی‌ها افزایش داده شد. آن سه، چهار کشور همه گفتند چون فولاد مبارکه تحریم است، نمی‌توانیم با این شرکت قرارداد ببندیم. تنها کشوری که حاضر شد با ما کار کند کشور چین بود.