ابتدای ماه جاری مرکز آمار ایران گزارشی منتشر کرد که نشان می‌داد متوسط هزینه سالانه خانوار شهری و روستایی در سال ۱۳۹۸ به ترتیب ۴۷ میلیون و ۲۶ میلیون تومان بوده است. این مرکز همچنین متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری را ۵۴ میلیون تومان و متوسط درآمد سالانه خانوار روستایی را حدود ۳۰ میلیون تومان اعلام کرد. آماری که حکایت از مازاد درآمد هفت میلیون و چهار میلیون تومانی برای خانوار شهری و روستایی دارد، ولی بین این اعداد و ارقام با آنچه شهروندان در واقعیت لمس می‌کنند، تطابق چندانی مشاهده نمی‌شود.
دیروز رئیس کمیته دستمزد شورای اسلامی کار نیز درباره هزینه زندگی کارگران گفت: میانگین هزینه سبد معیشت خانوار در حداقلی‌ترین حالت در سال ۹۹ به شش میلیون و ۴۰۰ هزار تا شش میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسیده و فاصله بین هزینه و درآمد بسیار زیاد است. فرامرز توفیقی همچنین اعتقاد دارد که هزینه ماهانه خانوار کارگری قبل از کرونا حدود پنج میلیون و ۱۹۰ هزار تومان برای خانوار سه‌نفره در کل کشور بود که این رقم هم در بعدی شهری فاصله ۱۵ میلیونی و در بعد روستایی شکاف ۳۶ میلیون تومانی با گزارشی که مرکز آمار منتشر کرده دارد.
در حالی که هر روز شاهد شکاف بیشتری بین هزینه‌ها و درآمدهای اقشار مختلف جامعه هستیم، اما مرکز آمار ایران همچنان گزارش‌هایی منتشر می‌کند که شاید مربوط به اقتصاد ایران نیست. در حالی که همین مرکز ادعا دارد که سرعت رشد تورم در سال جاری کاهش پیدا کرده، اما تغییر شاخص قیمت کالا و خدمات از ماجرای دیگری حکایت دارد.
تازه‌ترین گزارش از وضعیت تورم کالاهای خوراکی در بین ۲۴ گروه نشان می‌دهد در بعضی از اقلام افزایش قیمت قابل توجهی وجود دارد که عمدتا در گروه حبوبات است. هر کیلو عدس در خردادماه امسال نسبت به همین ماه در سال گذشته ۱۲۶ درصد گران شده و لوبیا چیتی هم ۶۳ درصد رشد داشته است. چای خارجی بسته‌ای ۷۶ درصد و برنج خارجی هم ۵۰ درصد رشد قیمت داشته‌اند، البته طبق گزارش مرکز آمار بعضی کالاها نظیر گوشت قرمز، سیب‌زمینی، پیاز و رب گوجه کاهش قیمت داشته‌اند.
در این بین این مرکز متوسط قیمت هر کیلوگرم مرغ در پایان خرداد ۹۹ را ۱۲ هزار و ۴۰۰ تومان محاسبه کرده، در حالی که این روزها مرغ کیلویی کمتر از ۱۸ هزار تومان در سطح شهر پیدا نمی‌شود. مسئولان با اینکه بارها از برخورد جدی با کسانی که مرغ را بالای ۱۵ هزار تومان می‌فروشند خبر داده‌اند، اما آنها حتی توجهی به تابلوهای قیمتی مرغ‌فروشی‌ها ندارند تا متوجه حجم تخلفات شوند. قیمت‌هایی که شاید نتیجه معدوم‌سازی دسته‌جمعی جوجه‌های یک‌روزه در چند ماه گذشته باشد.
با احتساب این‌چنینی قیمت‌ها طبیعی است که مرکز آمار متوسط هزینه‌های خانوار شهری در سال ۹۸ را ۴۷ میلیون تومان اعلام کند و مازاد هفت میلیونی درآمد را به دست آورد. شاید هم پژوهشگران مرکز آمار برای محاسبه هزینه‌ها، نمونه‌های خود را از نارمک، محل زندگی رئیس‌جمهوری سابق، انتخاب می‌کنند که به گفته محمود احمدی‌نژاد قیمت‌ها در آنجا ارزان‌تر است. برای محاسبه درآمدها هم احتمالا بیشتر افراد حاضر در جامعه آماری از محله‌های شمال تهران انتخاب می‌شوند که متوسط درآمد آنها به بیش از ۵۴ میلیون تومان رسیده است.
در حالی که اگر حداقل دستمزد یک میلیون و ۵۱۷ هزار سال ۹۸ را مبنا قرار دهیم، مجموع درآمد خانوار کارگری با احتساب پاداش و سنوات نباید از مبلغ ۲۱ میلیون و ۲۳۸ هزار تومان عبور کند. آن‌طور که رئیس کمیته دستمزد شورای اسلامی کار هم می‌گوید، اکنون حداقل هزینه سبد معیشت کارگری به شش میلیون و ۸۰۰ هزار تومان رسیده که در سال ۸۱ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان خواهد بود.
آرمان ملی- امیر داداشی: