در دو روز نزدیکان دو روزنامهنگار به احکام سنگین زندان محکوم شدند. فرنگیس مظلوم، مادر سهیل عربی عکاس و شهروند خبرنگار زندانی و برنده جایزه شهروند خبرنگار ۲۰۱۷ برای اتهامهایی چون « تبانی و تجمع علیه امنیت ملی» و « تبلیغ علیه نظام» به تاریخ ۲۴ تیر به شش سال زندان محکوم شد. و در فردای آن روز علیرضا علی نژاد برادر روزنامهنگار مسیح علینژاد برای « تبانی و تجمع علیه امنیت ملی» و « تبلیغ علیه نظام» و « توهین به رهبری» به هشت سال زندان محکوم شد.
فرنگیس مظلوم به تاریخ ۳۱ تیرماه ۱۳۹۸ از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و تا روز آزادی را در انفرادی های بند ۲۰۹ زندان اوین زیر مهار وزارت اطلاعات بسر برد.. تنها جرم وی اطلاع رسانی از شرایط بازداشت پسرش و اعتراض به رفتار غیر انسانی و ظالمانه با او است.
علیرضا علینژاد را در تاریخ ۴ مهر ۱۳۹۸، ماموران اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت کردند. مسیح علینژاد همزمان ویدئوی از برادرش پیش از بازداشت منتشر کرد که در آن از فشار ماموران حکومتی بر پدر و مادر روزنامهنگار برای اعلام موضع علنی علیه فعالیتهای روزنامهنگار سخن گفته است.
کریستف دولوار دبیر اول RSF در این باره گفت :« نخستین بار نیست که رژیم تهران خانوادههای روزنامهنگاران را زیر فشار میگذارد و از آنها باجخواهی میکند. آیا میزان هراسناک بودن چنین نهادی باور کردنی است؟ اما محکوم کردن برادری برای نپذیرفتن همکاری در اقدام به آدمربایی خواهرش از سوی ماموران امنیتی و یا محکوم به زندان کردن مادری برای اعتراض به وضعیت نابسامان سلامت فرزند زندانیاش، اقدامی است علیه تمام تعهدات یک دولت در برابر حقوق بینالمللی و عدم رعایت ابتداییترین شأن قانونمداری است.»
مسیحعلینژاد به گزارشگران بدون مرز میگوید :« این اتهامها علیه برادرم دروغین و برای به سکوت وادار کردن من هستند. تنها جرم برادر من، افشا و برهم زدن طرح سپاه پاسداران برای ربودن من از ترکیه بود او در این باره به من هشدار داد.»
مسیح علینژاد، روزنامهنگار و فعال مدافع حقوق زنان از سال ۱۳۸۸ در تبعید بسر می برد و تاکنون چندین کارزار علیه حجاب احباری در ایران به راه انداخته است. از این میان آزادی یواشکی، چهارشنبههای سفید و دوربین ما اسحله ما، در این کارزارها شرکتکنندگان دعوت میشوند تا از تلاش خود فیلم و عکس تهیه و برای صفحههای کارزار در شبکههای اجتماعی بفرستند. انتشار گسترده این عکس و فیلمها به ویژه خشونت تند بسیجیها و ماموران امنیتی واکنشهای بسیاری را برانگیخته است و باعث عصبانیت رژیم تهران شده است. مسیحعلی نژاد برای فعالیتهایش در همه این مدت قربانی آزارگری و تهدید بوده است و خانواده اش زیر فشاری همه جانبه رژیم.
ربودن کنشگران سیاسی و روزنامهنگاران روشی شناخته شدهی جمهوری اسلامی است. آرش شعاع شرق مدیر مسئول سایتهای اطلاع رسانی گیلان نو، برای «نشر اکاذیب و انتشار نشریه بدون مجوز» به ۴٠ ضربه شلاق محکوم شده بود، پس ازتهدیدها و فشارهای قضایی مجبور به ترک کشور شد و به ترکیه پناه آورد. وی به تاریخ ۵ فوریه ۲۰۱۸ در شهر وان ترکیه در برابر خانهاش ربوده و پس از ۲۵ روز به زندانی در ایران برده شد. روحالله زم از مخالف جمهوری اسلامی پس از رویدادهای ۱۳۸۸ از ایران خارج و در سال ۲۰۱۱ به فرانسه پناهنده شد. در ۲۲ مهر ۱۳۹۸ اطلاعات سپاه پاسداران وی را از عراق ربود و به ایران برد. وی به تاریخ ۱۰ تیر ۱۳۹۹ به مجازات اعدام محکوم شده است.
جمهوری اسلامی ایران درردهبندی جهانی آزادی مطبوعات ۲۰۲۰ گزارشگران بدون مرز از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ۱۷۳ قرار دارد.
|