رهبر جمهوری اسلامی در چهلمین سالگرد آغاز جنگ با عراق، ایران را “پیروز” نامید و از “شبههافکنی” دراین باره انتقاد کرد. این جنگ پر تلفات و پر خسارات ۸ ساله به گفته او، برای کشور “سرمایهسازی کرد و آوردههای زیادی داشت”.
سی و یک شهریور ۱۳۹۹، چهلمین سالگرد آغاز جنگ میان دو کشور همسایه ایران و عراق است. این جنگ هشت سال طول کشید و در جریان آن حدود ۲۰۰ هزار ایرانی کشته و حدود ۷۰۰ هزار نفر مجروح و مفقود شدند.
در جریان این جنگ فرسایشی بخشهای مهمی از قلمرو دو کشور همسایه ویران شد و به هر یک از دو کشور دهها میلیارد دلار خسارت وارد آمد. خسارت مادی ایران در این جنگ نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار برآورده شده است.
امروز علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، در چهلمین سالگرد آغاز این جنگ خونین و ویرانگر، به منتقدان ادامه جنگ حمله کرده و آنها را متهم کرد که در پی “شبههافکنی” در “پیروزی ایران” در آن هستند.
آیتالله خامنهای روز دوشنبه در سخنانش به مناسبت چهلمین سالگرد آغاز جنگ گفت: «برخی شبههافکنی میکنند که ایران در این جنگ پیروز شد یا نشد، پیروزی جمهوری اسلامی در این جنگ اظهر من الشمس است. آنهمه کشور بر سر ایران ریختند، به دنبال تجزیه ایران بودند، میخواستند حکومتی ضعیف و وابسته را سر کار آورند و در پایان نتوانستند هیچ غلطی کنند. آیا این یک پیروزی نیست؟»
رهبر جمهوری اسلامی افزود: «دفاع مقدس از عقلانیترین بخشهای تاریخ ماست. برخی به دلیل خطاهایی که در بخشی انجام شده، کلیت دفاع مقدس را زیر سوال میبرند در حالی که کلیت دفاع مقدس یک امر مدبرانه و عقلایی بود… حتی همان پذیرش قطعنامه که امام به جام زهر تعبیر کردند نیز از عقلانیترین کارهایی بود که انجام شد و در آن زمان بهترین تصمیم بود.»
“سرمایهسازی” جنگ برای کشور
خامنهای در ادامه سخنانش از “آوردههای” جنگ برای کشور سخن گفت و افزود: «دفاع مقدس برای کشور سرمایهسازی کرد و آوردههای زیادی داشت. امنیت کشور به برکت دفاع مقدس است. دفاع مقدس نشان داد و ثابت کرد که هزینه تعرض به این کشور خیلی بالا است و دشمن را در فکر تعرض به این کشور با تأمل مواجه کرد تا اگر عاقل باشد بداند که هزینه این کار چقدر بالا است.»
ناظران سیاسی میگویند، جنگ ایران و عراق علاوه بر تلفات انسانی سنگین و ویرانی یک چهارم کشور، به شکلگیری و تقویت هر چه بیشتر نیروهای نظامی-ایدئولوژیک در ایران بخصوص “سپاه پاسداران انقلاب اسلامی” منجر شد.
سپاه پاسداران که در پایان جنگ عمدتا یک نیروی نظامی بود، اکنون به یک نیرو و تشکیلات گسترده نظامی، سیاسی، امنیتی و اقتصادی تبدیل شده و نه تنها در داخل کشور بسیاری از اهرمهای تعیینکننده قدرت را قبضه کرده، بلکه سیاست خارجی و بخصوص سیاست منطقهای جمهوری اسلامی را نیز در دست خود گرفته است. بسیاری از ایرانیان اعتقاد دارند کارکرد این قدرت نظامی-امیتی غیرقابل کنترل و غیرپاسخگو، در بسیاری موارد خلاف خواست مردم و منافع ملی ایران است.
در تابستان ۱۳۶۶ (۲۰ ژوئیه ۱۹۸۷) و در هفتمین سال جنگ، شورای امنیت با تصویب قطعنامه ۵۹۸ خواستار پایان دادن به جنگ پر تلفات و پر هزینه ایران و عراق شد. اما ایران به امید پیروزیهای میدانی در جنگ، یک سال بعد و در حالی که برتری نظامی در زمان تصویب قطعنامه را نیز از دست داده بود، مصوبه شورای امنیت را پذیرفت.
آیتالله خمینی، بنیانگذار و رهبر وقت جمهوری اسلامی، در نامهای که به “سرکشیدن جام زهر” مشهور شد، نوشت: «… خوشا به حال آنان که با شهادت رفتند! خوشا به حال آنان که در این قافله نور جان و سر باختند!… بدا به حال من که هنوز ماندهام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشیدهام…»
دویچه وله: