اقتدار-۹۹، نمایش تضعیف مهمترین یگان‌های نیروی زمینی ارتش به وسیله رژیم جمهوری اسلامی

صبح روز گذشته ۳۰ دی ۱۳۹۹، نیروی زمینی ارتش، رزمایشی دو روزه به نام اقتدار-۹۹ را در سواحل مکران آغاز کرد؛ رزمایشی با شرکت گردان‌های نمونه از تیپ‌های ۵۵ و ۶۵ نیروهای ویژه هوابرد، با پشتیبانی گردان‌های تک و هجومی پایگاه‌های دوم رزمی و چهارم پشتیبانی عمومی هوانیروز (هواپیمایی نیروی زمینی) ارتش و همچنین گردان‌های ۱۱ و ۷۲ ترابری تاکتیکی نیروی هوایی ارتش. در جریان این رزمایش، نیروهای ویژه هوابرد، عملیات واکنش سریع، عملیات تهاجم و همچنین دفاع ساحلی را شبیه‌سازی و تمرین کردند.

برای نخستین بار پس از سال‌ها، نیروهای ویژه هوابرد ارتش، یک نبرد تمام‌عیار را در جریان رزمایش اقتدار-۹۹ شبیه‌سازی کردند و قدرت باقیمانده خود را به نمایش گذاشتند. در این نمایش، تجهیزات فرسوده و ناکارآمدِ مهمترین سرمایه‌های انسانی نیروی زمینی ارتش، یعنی نیروهای ویژه هوابرد، در تمامی مراحل رزمایش «اقتدار-۹۹» به‌وضوح مشهود بود. این موضوع، همواره نمایانگر بی‌توجهی و بی‌مبالاتی سران رژیم جمهوری اسلامی به ارتش و به‌خصوص این بخش از نیروهای ارتش است؛ سرانی که اولویت آنها، صدور انقلاب اسلامی و ایدئولوژی ولایت فقیه به کشورهای منطقه و همچنین مبارزه با اسرائیل و ایالات متحده آمریکا است، نه حفظ و حراست از تمامیت ارضی کشور.

اگرچه رزمایش اقتدار-۹۹ در مقایسه با سایر رزمایش‌های نیروی زمینی ارتش، بسیار بزرگتر و دربرگیرنده شمار بسیاری از نیروهای ویژه هوابرد و یگان‌های پروازی هوانیروز (هواپیمایی نیروی زمینی) و نیروی هوایی ارتش است، اما در مقام مقایسه با رزمایش‌های نیروهای ویژه هوابرد ارتش در سال‌های حکومت نظام مقتدر شاهنشاهی ایران، حرفی برای گفتن ندارد. در حقیقت نمایانگر نه تنها عدم ارتقا توان رزمی بلکه تضعیف قوای نیروهای ویژه ارتش ایران به وسیله سران رژیم جمهوری اسلامی است؛ به‌طوری که این زبده‌ترین افسران که سال‌ها زمان صرف آموزش آنها شده است، بدون داشتنِ ساده‌ترین تجهیزات محافظتی، به میدان نبرد فرستاده می‌شوند. این در حالی است که میلیون‌ها دلار درآمد نفتی، به‌طور سالیانه، صرف تجهیز و آماده‌سازی نیروهای گروه‌های تروریستی چون حزب‌الله لبنان، با هدف تهدید اسرائیل، می‌شود.

دلیل اصلی برگزاری رزمایش اقتدار-۹۹ چیست؟

سیاست پرهیز از درگیری نظامی و اعزام نیروهای نظامی آمریکا به خاورمیانه، در روزهای منتهی به پایان زمامداری جنجالی‌ترین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، دونالد ترامپ، شرایطی را ایجاد کرد که بسیاری از مقامات نظامی و امنیتی ایالات متحده پیشبینی می‌کردند، احتمال انجام هرگونه عملیات تلافی‌جویانه سپاه قدس و نیروهای نیابتی آن علیه نیروهای آمریکا در عراق، به عنوان پاسخی برای قتل قاسم سلیمانی، فرمانده سابق سپاه قدس وجود دارد. فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا با اعزام هواپیماهای جنگنده نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا به امارات متحده عربی، عربستان سعودی و قطر و همچنین پروازهای هفتگی و ماهانه بمب‌افکن‌های راهبردی بی-۵۲اِچ بر فراز خاورمیانه، اعزام زیردریایی اتمی یواس‌اس جورجیا به خلیج فارس و ناو هواپیمابر یواس‌اس نیمیتز و ۵۰ فروند هواپیمای جنگنده مستقر در آن، به منطقه دریای عرب شمالی، موفق شد شرایطی ایجاد کند تا سپاه قدس و نیروهای نیابتی آن، از انجام هرگونه حمله به نیروهای نظامی ایالات متحده جلوگیری کنند.

اعزام این تعداد از هواپیماها، ناوها و زیردریایی نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا به خاورمیانه و همچنین آغاز بررسی طرح‌های حمله به تاسیسات اتمی ایران به وسیله ارتش دفاعی اسرائیل، از پنج‌شنبه هفته گذشته، موجب نگرانی سران لشکری و کشوری رژیم جمهوری اسلامی شد. به دنبال افزایش نگرانی و احتمال حمله نظامی به ایران از سوی ایالات متحده آمریکا و متحدانش، ایران رزمایش‌هایی جهت افزایش توان رزمی نیروهای مسلح ایران برگزار کرد.

در تاریخ ۱۶ و ۱۷ دی ۱۳۹۹، نیروهای چهارگانه ارتش شامل زمینی، هوایی، دریایی و پدافند هوایی با استفاده از پهپادهای شناسایی، رزمایش مشترک پهپادی در سمنان اجرا کردند. پس از آن، در تاریخ ۲۴ و ۲۵ دی ماه، رزمایش اقتدار دریایی-۹۹ نیروی دریایی ارتش در تنگه هرمز، در سواحل مکران و آب‌های شمال اقیانوس هند، برگزار شد. در این رزمایش، ناوبندر تازه الحاقی «مکران» نیز شرکت داشت. سپس نوبت به نیروی هوافضای سپاه، در تاریخ ۲۶ و ۲۷ دی ماه رسید. در این دو روز، این نیرو، رزمایشی موشکی و پهپادی به اسم پیامبر اعظم-۱۵ در کویر گرمسار برگزار کرد. در جریان آن، ۱۷ موشک بالستیک و حداقل ۶ پهپاد انتحاری توفان، اهداف خود را در سمنان و همچنین شمال اقیانوس هند و در نزدیکی ناو هواپیمابر یواس‌اس نیمیتز نیروی دریایی ایالات متحده، مورد اصابت دقیق قرار دادند.

در نهایت نوبت به نیروی زمینی ارتش و تیپ‌های ۵۵ و ۶۵ نیروهای ویژه هوابرد آن رسیده است. نیروهایی واکنش سریع در صورت بروز هرگونه حمله به جزایر ایرانی در خلیج فارس، با حمایت لجستیکی نیروی هوایی و هوانیروز ارتش، به مناطق درگیری یا تحت اشغال دشمن اعزام و به انجام ماموریت هجوم و یا دفاع ساحلی می‌پردازند. در جریان این رزمایش، یک گردان نمونه از هر یک از تیپ‌های ۵۵ و ۶۵ با پشتیبانی گردان‌های تک و هجومی و همچنین شینوک پایگاه‌های دوم رزمی و چهارم پشتیبانی رزمی هوانیروز ارتش و همچنین گردان‌های ۱۱ و ۷۲ ترابری تاکتیکی نیروی هوایی ارتش، به انجام ماموریت‌های خود پرداختند.

اجرای عملیات آبی خاکی یا تک ساحلی و پاتک آن در مرحله نخست رزمایش

در جریان مرحله نخست رزمایش، نیروهای ویژه هوابرد، تمرین هجوم و دفاع ساحلی را اجرا کردند. تیپ ۶۵ نوهد، وظیفه اجرای هجوم ساحلی به عنوان نیروی قرمز و تیپ ۵۵ نوهد وظیفه دفاع از سواحل مکران را به عنوان نیروی آبی برعهده داشتند. وظیفه هلی برن یا انتقال هوایی نیروی قرمز، بر عهده بالگردهای چندمنظوره بل ۲۱۴آ و بالگردهای ترابری سنگین سی اِچ-۴۷سی، به ترتیب از گردان‌های هجومی و شینوک پایگاه چهارم پشتیبانی عمومی اعزامی به جاسک بود، در حالی که نیروهای تیپ ۵۵ هوابرد، یعنی نیروی آبی با استفاده از پنج فروند هواپیمای ترابری متوسط سی-۱۳۰ئی و اِچ از گردان ۷۲ ترابری تاکتیکی مستقر در پایگاه هفتم شکاری نیروی هوایی ارتش در شیراز، بر فراز منطقه رزمایش منتقل و پس از پرش از هواپیماها با استفاده از چترهای تی-۱۰ خود به زمین رسیدند.

حداقل دو فروند سی-۱۳۰ ئی و اچ دیگر از گردان ۱۱ ترابری نیروی هوایی ارتش که به شیراز اعزام شده بود، برای حمل تجهیزات و مهمات نیروهای نوهد و رهاسازی آن با چتر، برفراز منطقه رزمایش مورد استفاده واقع شدند. با استفاده از آنها، تعدادی جیپ سفیر، مجهز به توپ ۱۰۶ میلیمتری، بدون لگد یا راکت اندازهای ۱۲ تایی فجر-۱ ۱۰۷ میلیمتری به همراه موتور سیکلت و مقادیری جهت استفاده تیپ ۵۵ نوهد در منطقه عملیات نیروی آبی‌ بر روی زمین ریخته شد. همچنین گروهی از نیروهای ویژه تیپ ۵۵ نوهد، خود را به نفربرهای زرهی بی ام پی-۲ که پیشتر به وسیله تیپ ۱۸۱ زرهی نیروی زمینی ارتش در منطقه رزمایش قرار داده شده بود ملحق کردند و با هدف مقابله با تهاجم ساحلی، به سمت سواحل مکران حرکت کردند. طی آن، یک درگیری نظامی با نیروهای مهاجم را در میدان تیر ارتش در نزدیکی جاسک شبیه‌سازی کردند.

فقدان ساده‌ترین تجهیزات دفاع فردی تکاوران نوهد در رزمایش مشهود بود

اکنون ۴۲ سال از به روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی می‌گذرد. پس از این زمان طولانی، هنوز رژیم جمهوری اسلامی، به‌طور گسترده اقدام به خرید تجهیزات مدرن برای نیروی زمینی ارتش نکرده است. نیروهای ویژه هوابرد ارتش ایران، از تجهیزات و تسلیحات باقیمانده از زمان نظام شاهنشاهی ایران استفاده می‌کنند که در رزمایش اقتدار-۹۹ به وضوح نمایان بود. نبود جلیقه و کلاه‌های ضد گلوله از جنس کولار (Kevlar)، عینک آفتابی مناسب، دستکش، پوتین و سایر ادوات فردی و همچنین استفاده از تسلیحات منسوخ و از رده خارج همچون مسلسل‌های هجومی آ ک-۴۷ کلاشنیکف و ژ-۳، بدون هیچگونه سایت‌های هدفگیری به وسیله نیروهای ویژه در رزمایش، قابل مشاهده بود. همگی اینها، نمایانگر ۴۲ سال بی‌توجهی سران رژیم جمهوری اسلامی و ناتوانی فرماندهان کل نیروی زمینی ارتش در ارتقای توان رزمی ارتش از جمله یگان‌های تیپ ۵۵ و ۶۵ است.

عدم تهیه تجهیزات انفرادی و تسلیحات مناسب برای نیروهای ویژه هوابرد که با ارزشترین سرمایه‌های انسانی نیروی زمینی ارتش است، به‌طور قطع نه تنها کارایی رزمی آنها را در میدان نبرد کاهش داده است بلکه جانشان را به خطر می‌ندازند. همانطور که سال ۱۳۹۵ و در جریان اعزام گروهی از نیروهای داوطلب تیپ ۶۵ نوهد به سوریه جهت مقابله با داعش در نزدیکی منطقه خان طومان، تعدادی از آنها تنها به علت عدم در اختیار داشتن خودروهای زرهی و حتی جلیقه‌های ضد گلوله و کلاه‌های محافظ، به‌راحتی به وسیله گروه تروریستی جبهه النصره (وابسته به القاعده سوریه) کشته شدند. این درحالی است که نیروهای حزب الله لبنان، به وسیله سپاه قدس، به پیشرفته‌ترین تسلیحات و تجهیزات فردی جهت مقابله با اسرائیل تجهیز شده بودند!

اجرای عملیات ترکیبی با تجهیزات زرهی نامناسب و خودروهای فرسوده

تجهیزات و تسلیحات انفرادی مورد استفاده نیروهای ویژه هوابرد ارتش، در حال حاضر متعلق به دوران جنگ ویتنام است و در نبردهای کنونی، توان رزمی و بقای کافی در میدان نبرد را برای تکاوران نوهد فراهم نمی‌کند و به‌طور قطع جان آنها را به خطر می‌اندازد. علاوه بر این مسئله، کمبود برخی از تجهیزات زرهی و خودروهای پیشرفته جهت انجام عملیات‌های ترکیبی، به شدت دیده می‌شود. به عنوان مثال، در سال‌های پیش از انقلاب، تانک‌های سبک اسکورپیون انگلیسی در خدمت تیپ ۳۷ رزمی نیروی زمینی ارتش، در شیراز مورد استفاده نیروهای ویژه هوابرد بود. تانک‌های سبکی که قابلیت حمل در سی-۱۳۰های گردان‌های ۷۱ و ۷۲ ترابری تاکتیکی را داشتند و امکان رهاسازی آنها در میدان نبرد، جهت استفاده نیروهای ویژه هوابرد، وجود داشت.

حال دیگر خبری از تانک‌های اسکورپیون در خدمت نیروی زمینی ارتش نیست. این تانک‌ها به علت فرسوده بودن، بدون آنکه جایگزینی برای آنها خریداری شود، سال‌ها است که از خدمت خارج شده‌اند و تنها تعداد بسیار اندکی از آنها برای مصارف آموزشی در خدمت باقیمانده‌ است. علاوه بر نبود تانک سبک، نفربرهای سبک زرهی مورد استفاده نیروهای ویژه هوابرد که قابلیت حمل به وسیله هواپیماهای ترابری نیروی هوایی ارتش را داشته باشند نیز در خدمت نیروی زمینی ارتش ایران نیست. در صورت موجود بودن چنین نفربرهایی، سه فروند هواپیمای ترابری سنگین ایلیوشین ۷۶تی دی از گردان ۷۱ ترابری نیروی هوایی ارتش، می‌توانستند هرکدام یک الی دو دستگاه از آنها را از آسمان برای نیروهای ویژه رها کنند.

در جریان رزمایش، به علت عدم موجود بودنِ نفربرهای سبک و مخصوص نیروهای ویژه هوابرد در خدمت نیروی زمینی ارتش، چتربازان تیپ ۵۵ و ۶۵ از نفربرهای زرهی بی ام پی-۲ یی استفاده کردند که پیش از پرش آنها با چتر بر فراز منطقه رزمایش به وسیله تیپ ۱۸۱ زرهی بر روی زمین قرارداده شده بودند! این درحالی است که در شرایط رزمی در منطقه تحت اشغال دشمن، نیروی زمینی ارتش نمی‌تواند با کامیون‌ها و تریلیرهای خود، نفربرهای خود را جهت استفاده چتربازان نوهد با آرامش کامل به میدان نبرد منتقل کند!

رزمایش اقتدار-۹۹ نیروی زمینی ارتش، امروز به پایان رسید؛ رزمایشی که بار دیگر تضعیف توان رزمی شجاع‌ترین و زبده‌ترین افسران نیروی زمینی ارتش را به نمایش گذاشت. نیروهایی که به دلیل حقوق و مزایای اندکی که دریافت می‌کنند، در شرایط زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نیروهایی که با وجود مشکلات مالی و همچنین نبود تجهیزات و تسلیحات، همچنان شجاعانه آماده حفظ و حراست از سرزمین خود هستند.