زمانی که دنیا به فکر پیشرفت است ما به فکر فیلترینگ هستیم
مجتبی لشکربلوکی، مشـاور وزیر امـور اقتصـادی و دارایی و استاد دانشگاه صنعتی شریف در سایت دیپلماسی ایرانی نوشت: چرا امارات وزارت هوش مصنوعی ایجاد کرد و اولین وزیر هوش مصنوعی جهان را منصوب کرد؟ به خاطر پرستیژ؟ صد در صد نه! سهم هوش مصنوعی در اقتصاد جهان در سال 2030 به بیش از 15 تریلیون دلار میرسد.
بنابراین امارات تصمیم گرفته است چند برنامه اجرا کند از جمله برنامه تبدیل دوبی به شهر تمام هوشمند و برنامه چاپ سه بعدی دبی! یعنی چه؟ یعنی تا سال 2030، 25 درصد ساختمانهای دوبی با استفاده از فناوری سه بعدی ساخته شود و …
دولت کره قصد دارد علاوه بر سرمایه گذاری ۱.۷ تریلیون وون روی تکنولوژی اتومبیلهای خودران، از سرمایه گذاری 35 میلیارد دلاری یک شرکت خصوصی در این زمینه حمایت کند؟ آیا به خاطر این است که خوشی زیر دلشان را زده است و از ماشینهای فعلی ناراضیاند؟ قطعا نه! به این خاطر که میدانند آینده خودروها را تکنولوژیهای جدید رقم خواهند زد. امروز اگر غفلت کنند فردا را از دست خواهند داد.
گوگل اعلام کرده ۱۰ میلیارد دلار در هند سرمایهگذاری انجام میدهد. از خود سوال کنیم چرا گوگل در ایران ۱۰ نه بلکه فقط ۱ میلیارد دلار سرمایهگذاری نمیکند؟ همین سرمایهگذاریهاست که باعث شده استارتآپهای هندی در سال قبل درآمد ۱۴.۸ میلیارد دلاری داشتهاند. تقریبا ده سال پیش گردش مالی استارتآپهای هندی ۵۵۰ میلیون دلار بود که الان ۲۷ برابر شده است. چرا ما مانند هند نشدیم؟ آیا هندیها از ما باهوشترند؟
طبق شاخصهای بازارهای سرمایه جهانی، چهار شرکت از ۱۰ برند برتر جهان در حوزه تکنولوژیهای پیشرفته، جزء برندهای آسیایی هستند. ده سال قبل یعنی سال ۲۰۱۰ آسیا هیچ نمایندهای در این بخش نداشت. چرا ایران هیچ نمایندهای ندارد؟
به راستی زمانی که کشورهای دیگر جهان روی هوش مصنوعی، اتومبیلهای خودران، اینترنت اشیاء، چاپ سه و چهار بعدی، روباتها، بیگ دیتا و واقعیت مجازی سرمایهگذاریهای سنگین میلیارد دلاری میکنند. دغدغه ما چیست؟ فیلترینگ یا عدم فیلترینگ اینستاگرام، افزایش یا کاهش قیمت دلار، صف خرید گوشت و مرغ و پوشک بچه، کره و روغن در ماههای مختلف. افق فکری همه تنزل پیدا کرده است به پوشک بچه و قیمت دلار!
وقتی در اخبار میخوانم که معاون اول رئیس جمهور مملکت بابت تخم مرغ جلسه اضطراری گذاشته، میخواهم سرم را بکوبم به دیوار! فکر نکنید شوخی میکنم کافیست الان در موتور جستجوی گوگل تایپ کنید: معاون اول رئیس جمهور و تخم مرغ. میفهمید که واقعا چنین مسالهای بوده و چنان جلسهای گذاشته شده است.
مدیران ارشد باهوش کشورها فهمیدهاند باید در حوزههای آیندهساز سرمایه گذاری کنند. پس باید خودشان مستقیما سرمایهگذاری کنند (مانند دوبی) یا فضا را فراهم کنند که چنین سرمایهگذاریهایی در آن کشور انجام شود (مانند هند) یا هر دو (مانند چین).
هم حاکمان و هم شهروندان، افق فکری خودمان را گسترش دهیم، با جهان آشنا شویم. روندهای جهانی را بشناسیم و به آینده جهان در ده، بیست و پنجاه سال آینده فکر کنیم. با صنایعی میلیارد دلاری آینده یعنی اینترنت اشیاء، چاپ سه بعدی، روباتها، هوش مصنوعی، ژن درمانی، قطعات یدکی بدن آشنا شویم (گزارش تصویر جهان در سال ۲۰۳۰ به ویژه برای مدیران ارشد کشور، مدیران ارشد کسب وکار و جوانان زیر ۲۵ سال تدوین شده است.)
شرایطی را فراهم کنیم که سطح دغدغه های مردمان این سرزمین از تخممرغ و پوشک بچه و قیمت دلار، قرعهکشی خودرو بالاتر بیاید و ذهنشان رها شود برای پرداختن به خلق آینده (کارآفرینان) یا سرمایهگذاری روی آینده (سرمایهگذاران). کشور را از مسائل حاشیهای و فرسایشی (مانند تنش با جهان، تخاصم ایدئولوژیک، تحریم، خودی و غیرخودی و فیلترینگ و …) برهانیم. راهش آن است که اولویتهای کشور را نه در مقابله که در رشد و پیشرفت تعریف کنیم. مردمی که از فردای خود اطمینانی ندارند نمیتوانند به ده سال آینده فکر کنند.
فعلا تا اطلاع ثانوی دولت هیچ پولی ندارد برای امور توسعهای و سرمایهگذاریهای آیندهساز. باشد! ولی همین دولت/حکومت میتواند بدون یک ریال هزینه، فضای کسب وکار و سرمایه گذاری را برای سرمایه گذاران در حوزههایی مانند بلاک چین، هلث تک، هوش مصنوعی و … فراهم کند! باور کنیم باور کنیم فراهم کردن بستر سرمایهگذاری داخلی و خارجی بر حوزههای آیندهساز (آن هم بدون یک ریال هزینه) بیش از تخم مرغ و پوشک بچه اهمیت دارد!
بهار نیوز:
بهار نیوز: