حکومت ایران سالهاست که به دلایل امنیتی و تحت عنوان «شبکه ملی»، درصدد عملی کردن طرحی برای جدا کردن اینترنت داخلی (اینترانت) از اینترنت جهانی است که روند آن پس از اعتراضات آبان ۹۸ شدت گرفته است.
تصمیم اخیر مجلس در چارچوب رسیدگی به بودجه سال ۱۴۰۰ اتخاذ شده است.
بر اساس این مصوبه، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات «باید در چارچوب الزامات شورای عالی فضای مجازی و نظارت راهبردی مرکز ملی فضای مجازی، تا پایان سال ۱۴۰۰ تحت نظارت مرکز ملی فضای مجازی، شبکه ملی اطلاعات را اجرا کند».
علیرضا سلیمی، نماینده مجلس و طراح این پیشنهاد در کمیسیون صنایع، گفته که «براساس قانون برنامه ششم توسعه، وزارت ارتباطات مکلف بوده که نسبت به راهاندازی شبکه ملی اطلاعات امن و پایدار اقدام کند، اما این قانون اجرایی نشده است».
آنطور که مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی اردیبهشت امسال برآورد کرده بود تا سال گذشته حدود ۱۹ هزار میلیارد تومان صرف ایجاد اینترنت ملی شده است.
موضوع «اینترنت ملی» در ایران، پس از روی کار آمدن دولت محمود احمدینژاد آغاز شد و بعدها در وزارت ارتباطات، با عنوان «شبکه ملی اینترنت» دنبال شد.
کارشناسان فضای مجازی از این طرح که در حال حاضر به نام «شبکه ملی اطلاعات» شناخته میشود، به عنوان «کلید قطع ارتباط با اینترنت جهانی» نام میبرند.