بیانیه حدود ١٧٠ فعال مدنی و سیاسی بلوچ و سیستانی (سُنی و شیعه) به همراه ٣٠٠ فعال مدنی سرشناس (مجموعا ۴٧٠ نفر) از جمله نرگس محمدی, پرستو فروهر, محمد رسول اف, جعفر پناهی در اعتراض به کشتار و یا آنچه که “درگیری‌های اخیر” در مرز شمسر با سوخت‌بران بلوچ در این “بیانیه” آمده؛ به عقیده نگارنده در طی ۴٢سال گذشته بی سابقه و در نوع خود قابل تحسین است.
زیرا در چنین شرایطی گروه های افراطی بلوچ و سُنی مذهب و شبکه های تلویزیونی تکفیری حامی آنها که فقط دغدغه نفرت پراکنی مذهبی دارند از یک سو, و رژیم متعصب و مذهبی شیعه گستر جمهوری اسلامی از سوی دیگر, تلاش می کنند تا هر تنازع و درگیری در بلوچستان یا در کردستان را از پشت عینک مذهبی یا قومی آمیخته با جزم گرایی مطلق و یا امنیتی وابسته به بیگانه معرفی کنند.
این در حالی است که شوربختانه برخی از بلوچهای بسیج عشایری سپاه پاسداران که با تشویق به اصطلاح برخی از سران طوایف و سردارها و خان ها به سپاه پیوسته اند در روز دوشنبه ۴ اسفند در کنار نیروهای سرکوبگر مرزی سپاه در شمسر سراوان حضور داشتند. اگرچه فرمانده های آنان غیربومی و پاسدار هستند, اما با این حال در عمل شریک دزد بودند و نه رفیق قافله بلوچستان. وانگهی این ٣٠٠ فعال مدنی به اصطلاح فارس و شیعه ء مرکز نشین با به جان خریدن خطرات دستگیری و زندان خود را در کنار مردم بلوچ و داغدیده سراوان قرار دادند.
جوهر ذاتی این قلم هرگز تبعیض مضاعف قومی و مذهبی جمهوری اسلامی را منکر نشده و نخواهد شد. در اینکه در استان سیستان و بلوچستان غیربومی و شیعه در حوزه های مختلف مدیریتی, سیاسی, امنیتی, اقتصادی و غیره حکمرانی می کنند و بلوچ به حاشیه رانده شده, شکی نیست. زیرا این یک حقیقت تلخ و غیرقابل انکار است. اکثریت هموطنان غیر بلوچ به این حقیقت تلخ اذعان دارند و به دور از علایق قومی و زبانی و مذهبی و منطقه ای خود را در کنار “بلوچ ء مظلوم” قرار می دهند.
در نتیجه بسیار نابخردانه و کاملا به نفع جمهوری اسلامی خواهد بود اگر بخواهیم کشتار سراوان را در مقوله جنگ قومی یا مذهبی مثلا فارس بر علیه بلوچ عرضه و شناسائی کنیم. لذا با جزم گرایی افراطی گری من ء بلوچ نباید آن بلوچ ء مسلح بسیجی وابسته به سپاه را که به دستور مافوق خویش به سوی سوخت بران بلوچ شلیک می کند, عزیز و “خودی” بدانم چون بلوچ است؛ و مثلا نرگس محمدی را غیر خودی و دشمن چون فارس است. نباید اجازه داد این قرائت نفرت و نادرستی اجازه تبلیغ و توجیه پیدا کند. چون نه تنها ناروا و غلط است, بلکه در راستای تفرقه و تشتت مردمان ایران و کاملا به نفع استمرار حیات جمهوری اسلامی است.
در طی هفته گذشته علاوه بر تبلیغات هدفمند شبکه های تکفیری, در فضای مجازی نیز کلیپ های نفرت پراکنی متعددی (از طرف متعصبین بلوچ و ارتش مشکوک و سایبری رژیم) منتشر شده تا جنگ را نه بین حق و باطل و یا مردمان ایران و نظام, بلکه بر روی گسل های قومی و مذهبی سوق دهند و خودی قومی و مذهبی را صرفنظر از وابستگی و جایگاه آنها “قدیس” و غیر بلوچ یا غیر سُنی را “ابلیس” قلمداد کنند.
همدردی و همراهی هموطنان, جهانیان و نهادهای حقوق بشری با مردم سراوان نقطه عطف آغازی بود برای همه دنیا تا ببینند چگونه بلوچ در شهر و دیار خود مظلوم واقع شده است. خشونت, افراطی گری و سر بریدن ها به طریق ذبح مذهبی و نفرت افروزی مشکوک نه تنها هیچگونه کمکی برای آرمانهای بلوچ و بلوچستان نخواهد بود, بلکه برعکس باعث مخدوش شدن جایگاه ظالم و مظلوم در اذهان بسیاری از هموطنان خواهد شد. بنابراین نباید با طناب پوسیده سلبی نفرت و کینه ورزی ضد دموکراتیک و ضد انسانی به داخل “چاه” جمهوری اسلامی فرو رفت. زیرا رمز پیروزی ما در اتحاد همه مردمان ایران بدور از هر گونه وابستگی قومی و مذهبی و منطقه ای و ایدئولوژیکی و جناحی است. یا وگرنه به مصداق ضرب المثل معروف (United we stand, divided we fall).
عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
چهارشنبه ١٣ اسفند ١٣٩٩