«موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک»، روز سه شنبه21 آوریل، در گزارشی اعلام کرد که زرادخانه عظیم موشکی ایران در حال گسترش است، به‌ویژه هواپیماهای بدون سرنشین و موشکهای کروز آن، که باعث بی‌ثبات شدن قدرت در خاورمیانه شده است.
به گزارش موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک، «سامانه‌های موشکی بالستیک ایران، که با موشکهای کروز و هواپیماهای بدون سرنشین تکمیل شده، نه تنها برای بازدارندگی بلکه برای نبرد، از جمله شرکای منطقه‌ای ایران در نظر گرفته شده‌اند.»
گزارش جدید این موسسه، ارزیابی دقیقی از موشکهای ایران، روش و اهدافی را که تهران روی آنها کار می‌کند، ارائه می‌دهد.
موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک در سال 1958 تاسیس شد و یک نهاد جهانی پیشرو در زمینه امنیت جهانی است.
در این گزارش تأکید شده که «مسائل هسته‌ای، تنها محور مذاکرات برای بازسازی برجام است که در وین اتفاق افتاده است».
اگرچه قدرتهای غربی بر روی موضوع غنی‌سازی اورانیوم تمرکز کرده‌اند، در عین حال نشانه‌هایی از علاقه آنها برای گفت‌وگو در رابطه با«پیگیری» برنامه موشکی ایران وجود دارد. هرچند مشخص نیست که ایران به این گفت‌وگوها علاقه‌مند باشد، زیرا در گذشته به دلیل افزایش تعداد موشک‌ها، دقت و برد آنها گفته است که مایل به مذاکره نیست.
این موسسه تأکید کرد توانایی‌های ایران در زمینه موشکهای بالستیک با اتکاء به دانش و همکاری روسیه، چین و کره شمالی افزایش یافته است.
این گزارش می‌نویسد ایران موشکهای کوتاه‌برد خود را به منطقه فرستاده است. از جمله ارسال راکت‌های 107 میلی‌متری به عراق که قرار بود بر سر سربازان آمریکایی فرود بیاید و بخشی دیگر از این موشک‌ها که در مسیر رسیدن به حزب‌الله توقیف شد.
بر اساس گزارش‌ها، ایران موشکهای بالستیک را در سال 2018 و 2019 به عراق فرستاد. سپس این موشک‌ها و هواپیماهای بدون سرنشین و تکنولوژی «شاهد 36» را به شورشیان حوثی یمن منتقل کرد. آنها از این موشک‌ها برای هدف قرار دادن مواضع پادشاهی عربی سعودی در شعاع تقریبا 1000 کیلومتری، استفاده کرده‌اند.
ایران همچنین در ماه سپتامبر 2019، از موشک های کروز و هواپیماهای بدون سرنشین برای حمله به «بقیق» در سعودی استفاده کرد. همچنین در سال 2018 از موشکهای «فاتح-110» برای حمله به مواضع کردها استفاده کرد. سال گذشته نیز با استفاده از موشکهای بالستیک، نیروهای آمریکایی در عین الاسد را مورد هدف قرار داد.
بنا به این گزارش، به نظر می‌رسد در حال حاضر همه موشکهای بالستیک ایران به برد خودکار 2000 کیلومتری رسیده‌اند. اولویت ایران«بهبود دقت» است که در بسیاری از سیستم‌های موشکی قابل توجه است.
این گزارش همچنین «دکترین موشکی» ایران را مورد بررسی قرار می‌دهد، که برای درک برنامه‌های بلندمدت ایران برای تهدید منطقه با برد موشکی حائز اهمیت است.
این گزارش همچنین تاکید می‌کند که «تلاش‌های گسترش سلاح‌های موشکی ایران عواقب عمیق بی‌ثباتی در منطقه دارد زیرا آنها(ایران) بهعنوان یک ضریب (تشدیدکننده) قدرتمند برای بازیگران غیردولتی و شبه‌نظامیان غیرمسئول عمل می‌کنند.»
موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک، هشدار می‌دهد که ایران این سیستم‌ها (تسلیحات) را به دیگران (شبه‌نظامیان) عرضه کرده است. این مساله نشانگر «تمایل بیشتر برای افزایش خطر و همچنین نگاه متجاوزانه برنامه موشکی ایران» است.
در این گزارش آمده است: «ایران در حال گسترش توانایی خود در هدف قرار دادن منطقه از طریق توسعه مداوم و معرفی هواپیماهای بدون سرنشین مسلح و موشکهای کروز است.»
ایران از چهار استراتژی تکمیلی برای فراهم کردن نیاز متحدان خود و در اختیار بازیگران غیر دولتی با هواپیماهای بدون سرنشین وموشک‌های بالستیک استفاده می‌کند: «حمل و نقل مستقیم ، ارتقا موشکهای موجود، انتقال قابلیت‌های تولید و تأمین از طریق اشخاص ثالث.»
این موسسه ادعا می‌کند که «پیشرفت‌های انجام شده در دهه گذشته در سیستم‌های موشکی شهاب 3، قدر 1 و صفیر نشان می‌دهد که ایران یک فرآیند مدیریت مهندسی دقیق را برای سازماندهی تلاش‌های خود ایجاد کرده و زیرساخت‌های صنعتی را برای پشتیبانی و تولید موشک توسعه داده است.»
در پایان این گزارش آمده است که این مساله باید زنگ خطری برای منطقه و کشورهای مذاکره کننده با ایران باشد، زیرا تهدید موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین در سال‌های آینده افزایش خواهد یافت.