آیت نیافر (فعال صنفی مستقل بازنشستگان کارگری) در ارتباط با وضعیت معیشتی بازنشستگان و حداقل بگیران می‌گوید: پنج ماه از سال می‌گذرد؛ افزایش ناچیز حقوق به همراه متناسب‌سازی ناقص و ناکارآمد، مانند یخی در برابر فضای بسیار داغ گرانی و تورم روزافزون آب می‌شود. حقوق ما بیش از یک هفته تا ۱۰ روز دوام نمی‌آورد. گرانی متوالی و پی در پی تمامی کالاها از جمله «نان» کالای استراتژیک سفره ما بازنشستگان حداقل بگیر، زندگی را بسیار سخت و غیرقابل تحمل کرده است.
تجمع بازنشستگان تهران
نیافر با تاکید بر اینکه ما کشور ثروتمندی داریم و با اینهمه ثروت و دارایی شایسته نیست بازنشستگان زیر خط فقر زندگی کنند، تاکید می‌کند: ما باید در رفاه زندگی کنیم. چرا سازمان بیمه تامین اجتماعی، بزرگترین سرمایه کارگران و دارنده شرکت‌ها و کارخانه‌های گوناگون، حیاط خلوت و منبع برداشت دولت‌ها قرار می‌گیرد؟ حاصل ۳۰ سال کار و یک عمر زحمت ما زیردست دولت و مسئولان دولتی قرار می‌گیرد که بیشترین دستمزدها و ریخت و پاش‌ها را دارند.
این فعال صنفی بازنشستگان اضافه می‌کند: گروهی تمام ثروت جامعه را تصاحب کرده‌اند و زندگی لاکچری و افسانه‌ای دارند آنگاه برخی مدعی هستند که افزایش ناچیز حقوق ۴ میلیونی حداقل دستمزدها تورم‌زا است. این حرف کاملاً ناعادلانه و دروغ است چراکه حداقل دستمزد و حقوق‌های ناچیز بخور و نمیر ما، هیچ تاثیری بر تورم ندارد بلکه اختلاس‌ها، برداشت‌های بی‌رویه و سوءمدیریت‌هاست که جامعه ما را به ورشکستگی کشانده است. خصولتی‌ها و ناکارآمدها بیشترین ردیف بودجه را دارند اما وقتی نوبت تامین اجتماعی و پرداخت بدهی‌های آن می‌رسد ادعا می‌کنند بودجه و اعتبار نیست!
وی با بیان اینکه عده‌ای بر اساس منافع سودجویی آگاهانه، جمعیت ۹۹ درصدی را در فقر مطلق نگه می‌دارند که سهم خودشان از سودهای آنچنانی و زندگی فوق لاکچری تداوم داشته باشد، می‌افزاید: ما بازنشستگان خواهان افزایش دستمزدها به اندازه هزینه‌های زندگی هستیم. همچنین ما خواهان حذف بیمه تکمیلی و تامین بهداشت و درمان رایگان هستیم. ما خود را شهروندان محق جامعه می‌دانیم و حق مسلم خود می‌دانیم که در رفاه و آسایش زندگی کنیم.