ایران درودی، نقاش، تهیه‌کننده و کارگردان ده‌ها مستند هنری چند ماه پس از ۸۵ سالگی، هفتم آبان ۱۴۰۰ درگذشت. درودی نقاشی و هنر را در پاریس و بروکسل تحصیل کرد و یکی از نقاشان مطرح معاصر ایران در جهان است.
یکی از معتبرترین و مطرح‌ترین چهره‌های عرصه هنر و نقاشی ایران بامداد جمعه، هفتم آبان ماه در بیمارستانی در تهران درگذشت.
ایران درودی ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در مشهد از پدری خراسانی و مادری قفقازی که پس از انقلاب اکتبر روسیه و تشکیل اتحاد جماهیر شوروی به مشهد مهاجرت کرده بودند متولد شد.
زندگی این مهاجرزاده یک‌سال بعد از تولد بار دیگر با مهاجرت رقم خورد؛ زمانی که پدرش، معمار تحصیل‌کرده روسیه و کلکسیونر آثار نقاشان روسی تجارت‌خانه‌ای در هامبورگ راه انداخت و ساکن آلمان شد.
مهاجرت‌های مکرر
با اوج‌گیری جنگ جهانی دوم خانواده درودی در سال ۱۳۱۹ و زمانی که ایران چهارساله بود بار دیگر به مشهد بازگشتند و پدر خانواده پس از ورود متفقین به ایران ظاهرا به دلیل تجارت با آلمانی‌ها بازداشت و مدتی به جزیره خارک تبعید شد.
مقصد مهاجرت بعدی تهران بود؛ جایی که ایران درودی پس از پایان تحصیلات متوسطه در سال ۱۳۳۳ برای ادامه تحصیل در دانشگاه بوزار پاریس راهی فرانسه شد.
او در زمان اقامت در فرانسه در همسایگی فرح دیبا زندگی می‌کرد و رابطه و رفت و آمد دوستانه داشتند. پوران درودی، خواهر ایران که طراح لباس بود زمانی که فرح شهبانوی ایران شد طراحی و دوخت شنل تاج‌گذاری او را بر عهده گرفت.
ایران درودی ۱۳۳۹ در ۲۴ سالگی به تهران بازگشت و نخستین نمایشگاه نقاشی خود را برگزار کرد. او در ادامه شش سال نیز به عنوان تهیه‌کننده و کارگردان با تلویزیون همکاری و حدود ۸۰ فیلم مستند درباره هنرمندان ایران و جهان ساخت.
در حدود شش دهه گذشته ۶۴ نمایشگاه نقاشی انفرادی از آثار درودی در ایران و کشورهای مختلف برگزار شده است. آثار او در این مدت در بیش از ۲۵۰ نمایشگاه گروهی نیز به نمایش درآمده‌اند.
ایران درودی در میان بسیاری از روشنفکران برجسته ایران و جهان از احترام و جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود. تجلی این احترام و توجه را می‌توان در نخستین کتاب از آثار درودی دید که سال ۱۳۵۲ در تهران انتشار یافت.
یادداشت‌هایی از مالرو و کوکتو و شعری از شاملو
این کتاب به سه زبان و با مقدمه‌هایی از آندره مالرو، نویسنده و ژان کوکتو، شاعر و نقاش فرانسوی، شعری از احمد شاملو و پیش‌گفتاری از هوشنگ طاهری منتشر شد.
زندگی‌نامه ایران درودی سال ۷۶ زیر عنوان “در فاصله دو نقطه…!” و مجموعه‌ای از آثار نقاشی او سال ۸۳ در کتاب “چشم شنوا” منتشر شده است.
ایران درودی ۲۲ سال پیش از مرگ به سرطان مبتلا شد اما تقریبا تا پایان عمر به کار و فعالیت هنری و فرهنگی خود ادامه داد. مطابق برخی خبرها این نقاش نامدار ایرانی مدتی پیش به کرونا مبتلا شده است.
خبرگزاری ایسنا هفتم آبان از قول تکتم نعیمی، مدیر برنامه‌های ایران درودی نوشت: «ایشان به دلیل بیماری که داشتند اخیرا در رفت و آمد به بیمارستان بودند و متاسفانه صبح امروز ساعت هفت و نیم صبح به دلیل ایست قلبی در بیمارستان دی از دنیا رفتند.»
دویچه وله: