وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که روسیه، چین و ایران در حال برنامهریزی برای انجام یک رزمایش مشترک دریایی هستند، اما در مورد زمان برگزاری این رزمایش تاریخ مشخصی را اعلام نکرد.
خبرگزاریهای روسی ریانووستی و تاس به نقل از وزارت دفاع روسیه خبر دادند که به این منظور یک ناوگروه از ناوگان روسیه در اقیانوس آرام اکنون در آبهای بندر چابهار، تنها بندر اقیانوسی ایران، لنگر انداخته است.
بنابر این گزارشها، ناوگان اقیانوس آرام روسیه اعلام کرده است که ناوگروه روسی مستقر در آبهای چابهار شامل یک رزمناو موشکدار، یک کشتی جنگی بزرگ ضد زیردریایی و یک نفتکش بزرگ است.
وزارت دفاع روسیه در بیانیه روز چهارشنبه ۲۹ دی خود بدون اشاره به جزئیات بیشتر گفته است که «هیئت رسمی نیروی دریایی روسیه در بندر چابهار در کنفرانس برنامهریزی شده برای برگزاری رزمایش دریایی مشترک کشتیهای جنگی روسیه، ایران و چین در این بندر شرکت خواهد کرد».
روزنامه انگلیسیزبان چینی «ساوث چاینا مورنینگ پست» نیز روز چهارشنبه با درج این خبر نوشت که برنامهریزی برای این رزمایش دریایی مشترک در حالی انجام میشود «که گمانهزنیهایی مبنی بر همکاری سه کشور در مواجهه با فشارهای آمریکا وجود دارد».
در روزهای اخیر تنشهای غرب با روسیه بر سر مسئله پیوستن احتمالی اوکراین به پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، بالا گرفته و با افزایش حملات پهپادی شبهنظامیان شیعه در عراق به پایگاههای میزبان نیروهای آمریکایی در این کشور، تنش بین ایالات متحده و ایران نیز در سطح بالایی قرار دارد.
بندر چابهار در کناره دریای عمان از نظر استراتژیک از اهمیت زیادی برخوردار است و سه نیروی دریایی ایران، روسیه و چین در سال ۲۰۱۹ نیز در همین منطقه رزمایش مشترک برگزار کردند.
اعلام خبر رزمایش تازه سه کشور در این منطقه همزمان است با آغاز سفر ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری اسلامی ایران، به مسکو.
ابراهیم رئیسی پیش از حرکت به سمت مسکو گفت که سفر وی ممکن است «نقطه عطفی» در روابط سیاسی، اقتصادی و تجاری ایران و روسیه باشد.
خبرگزاری رسمی ایرنا اوایل دیماه گذشته به نقل از یک رسانه روسی خبر داده بود که ایران و روسیه برای امضای سند راهبردی ۲۰ ساله در سفر پیش روی رئیسجمهوری ایران به این کشور آماده میشوند.
با این حال ابراهیم رئیسی در اظهارات پیش از سفر خود هیچ اشارهای به این نکته نکرد.
مقامهای حکومت ایران سند راهبردی همکاری ایران و روسیه را مشابه سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین دانستهاند که امضای آن با انتقادهای گستردهای در داخل و خارج از ایران مواجه شده و در شبکههای اجتماعی از آن به عنوان سند «فروش ایران به چین» نام برده میشود.