انتشار تصاویر آخرالزمانی از سد کرخه در خوزستان که به خشکی بیابان‌های کویری شده است و به جای آب، خاک مهمانش شده است باید این روزها بزرگترین نگرانی مسئولان و البته مردم باشد اما مسئولان که درگیر بازی‌های سیاسی و خرید سیسمونی برای نوادگان هستند و مردم هم که درگیر یک لقمه نان برای سیر کردن شکم خانواده و پرداخت اجاره و قسط و وام و گرانی خوردو و هزاران مشکل دیگر. اینگونه است که حیاتی‌رین مساله کشور ما با این اقلیم خشک کمآب حالا در میان کم‌اهمیت‌ترین موضوعات دیده می‌شود نه در جایگاهی که باید باشد.
این تصاویر از سد کرخه و آن پیش‌بینی‌ها، اتفاقا با آنچه ما هر روز می‌بینیم و شاهدش هستیم هم کاملا همخوانی دارد، معضل کمبود آب در سال‌های گذشته در بسیاری از استان‌های کشور از جمله خوزستان، چهارمحال و بختیاری،اصفهان و برخی دیگر از استان‌ها مهم‌ترین مطالبه مردمی و دلیل اعتراضات و تجمعات مردم در این استان‌ها بوده است.
امسال هم که وضعیت بارش‌ها مشخص است و اعلام شده بارش‌ها از ابتدای سال آبی جاری (ابتدای مهر 1400 تاکنون) حدود 20 تا 25 درصد نسبت به متوسط بلندمدت کاهش یافته که منجر به تشدید خشکسالی شده است. سال گذشته در همین زمان 60 درصد مخازن سدهای کشور پر بود اما اکنون فقط 50 درصد پر هستند، درواقع تامین آب از منابع سطحی قطعا نسبت به پارسال کاهش خواهد داشت. در این میان مسئولان بدون نظر گرفتن شرایط حساس خشکسالی و کمبود آب، مجوز صادرات بسیاری از محصولات آب بر را صادر می‌کنند در حالی که این محصولات به قیمت عمر سرزمین ما کشت می‌شوند و باید با موشکافی و ریزبینی با این مسئله برخورد شود.
جدا از شرایط وخیم اقتصادی که بر کشور حاکم است، مسئولان باید اهتمام ویژ‌ه‌ای را بر سر محیط زیست داشته باشند چرا که همه دغدغه‌ها برای حیات است و اگر قرار باشد، حیات به خطر بیفتد، در نهایت سایر مسائل دیگر اهمیتی نخواهند داشت. هرچند آنچه در عمل می‌بینیم این است که برای هیچ مقام و مسئولی در این سرزمین، محیط زیست اهمیت خاصی ندارد، اما آنچه مسلم است با این وضعیت مدیریت محیط زیست که جنگل‌های کشور تبدیل به زباله‌دانی شده و این هم وضعیت ذخایر آب کشور است،احتمالا زودتر از پیش‌بینی دانشمندان این سرزمین زیبا به مکانی غیرقابل‌سکونت بدل خواهد شد.
اقباله هیئتی