در پی وخیم‌تر شدن وضعیت جسمی بهنام موسیوند به دلیل دو هفته اعتصاب غذا و ورود به اعتصاب غذای خشک شماری از فعالان سیاسی و مدنی در شبکه‌های اجتماعی از بحرانی‌تر شدن وضعیت او در بیمارستان خبر می‌دهند.
آتنا دائمی فعال مدنی و زندانی سابق که برای ملاقات با بهنام موسیوند به بیمارستان رفته بود، در توییتی که در حساب کاربری‌اش منتشر کرده است وضعیت او را «خطرناک» خوانده و گفته است که ماموران امنیتی اجازه حضور او در بیمارستان را نداده‌اند.
او در ادامه این فعال مدنی در ادامه هشدار داده است که «وضعیت خطرناکی است» و جان بهنام «در خطر جدی است. »
آرش صادقی، دیگر زندانی سیاسی که خود بارها در دوران محکومیت دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده بود روز پنج‌شنبه، ۱۵ اردیبهشت‌ماه در حساب کاربری توییترش گزارشی از آخرین وضعیت بهنام موسیوند پس از مراجعه به بیمارستان محل بستری ارائه کرد و نوشت: «تا چند روز آینده باید منتظر اخبار ناگواری باشیم.»
به گفته آرش صادقی بهنام « به اسکلتی که انگار روکشی از پوست روی آن کشیده شده» تبدیل شده است. آقای صادقی همچنین نوشته است که بهنام توان صحبت ندارد و تب او بسیار شدید است.
بهنام موسیوند از روز ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ در برابر زدن دستبند و پابند برای دریافت خدمات درمانی خارج از زندان مقاومت کرد و مورد ضرب و شتم مأموران قرار گرفت. او پس از این اتفاق در اعتراض به این وضعیت دست به اعتصاب غذا زد. هشتم اردیبهشت وضعیت جسمی او وخیم اعلام شد و خبر رسید که برای دریافت خدمات درمانی به بیمارستان منتقل شده است.
#بهنام_موسیوند را در بیمارستان دیدم
تب شدید داشت و توان صحبت ندارد!
به ماموران امنیتی که آنها را میشناختم و برای سرکشی آمده بودند اخطار دادم که وضعیت خطرناکی ست و ما تنهایش نخواهیم گذاشت! به پدرم گفتند مرا از بیمارستان ببرد!!!
جان بهنام در خطر جدی ست— Atena Daemi (@AtenaDaemi) May 4, 2022
روز چهارشنبه ۱۴ اردیبهشت علیرغم اینکه شماری از فعالان سیاسی و مدنی از بهنام موسیوند خواسته بودند برای نجات جانش دست از اعتصاب غذا بکشد او اعلام کرد به دلیل «رفتار توهین‌آمیز» ماموران با خانواده‌اش اعتصاب غذای خشک خواهد کرد.
خبرگزاری هرانا به نقل از یک منبع آگاه درباره وضعیت سلامت او نوشته است که «بهنام وزن زیادی از دست داده و به سختی صحبت می‌کند. دل‌درد و حالت تهوع دارد و برای تسکین درد به او مورفین تزریق می‌کنند.»
این منبع آگاه در ادامه افزود: «با وجود تمامی این شرایط آقای موسیوند از ملاقات محروم است و خانواده‌اش که تمام مدت در بیمارستان حضور دارند، حتی اجازه چند دقیقه ملاقات هم ندارند.»
به گفته او، تاکنون هیچ یک از مسئولان زندان و دادستانی برای ملاقات این زندانی سیاسی نرفته‌اند و به خانواده او نیز هیچ پاسخی نمی‌دهند.
آقای موسیوند شهریور ماه ۱۳۹۸ به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» توسط دادگاه انقلاب به شش سال حبس قطعی محکوم شد. این حکم توسط دادگاه تجدید نظر عینا تایید شد و به استناد ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، یعنی مجازات اشد، پنج سال از آن قابل اجرا خواهد بود.
آذرماه ۱۳۹۹ خبرهایی مبنی بر بیماری و درد شدید در کلیه و پروستات بهنام موسیوند منتشر شد. گفته شده بود که او دچار تکرر ادرار شده و« برخی شب‌ها تا ۱۳ بار» به دستشویی می‌رود.
ایران وایر
فعالان حقوق بشر با توجه به فجایع ناگواری که به دلیل «کوتاهی و و قصور مستقیم مقامات زندان» به مرگ زندانیان سیاسی و مدنی در زندان‌ها منجر شده است نسبت به وضعیت این زندانی و رسیدگی هرچه سریعتر به او هشدار داده‌اند.
بهنام محجوبی، وحید صیاد نصیری و بکتاش آبتین از جمله زندانیانی هستند که جان خود را به دلیل کوتاهی و قصور مستقیم مقامات زندان در رسیدگی به موقع به آنها از دست داده‌اند.