بیش از ۸۰ مورد ابتلا به بیماری آبله میمون در دستکم ۱۲ کشور جهان شناسایی شده است.
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که تحقیقات درباره ۵۰ مورد دیگر مظنون به این بیماری در حال انجام است. در گزارش سازمان بهداشت جهانی از هیچ کشوری نام برده نشده اما هشدار داده شده که احتمال دارد موارد بیشتری گزارش شود.
تایید شده است که ۹ کشور اروپایی و همچنین آمریکا، کانادا و استرالیا از جمله این کشورها هستند. تا پیش از این آبله میمون در مناطق دورافتاده مرکز و غرب آفریقا شایع بوده است.
تا کنون نظام سلامت و بهداشت کشورهای بریتانیا، اسپانیا، پرتغال، آلمان، بلژیک، فرانسه، هلند، ایتالیا و سوئد شناسایی مواردی از ابتلا را تایید کردند.
در حال حاضر ۸۰ مورد ابتلا به این بیماری در ۱۲ کشور جهان مشاهده شده است؛ کارشناسان می‌گویند که احتمال سرایت این بیماری کم است
سازمان بهداشت جهانی در بیانیه‌ای که روز جمعه ۲۱ ماه مه (۳۰ اردیبهشت) منتشر کرد می‌گوید که شیوع اخیر این بیماری “غیر معمول” است چون در کشورهایی اتفاق افتاده که این بیماری در آن بومی (اندمیک) نبوده است.
سازمان امنیت سلامت بریتانیا از شناسایی ۱۱ مورد دیگر در انگلستان خبر داده و می‌گوید که آمار موارد ابتلا تایید شده و به ۲۰ نفر رسیده است.
سازمان امنیت سلامت بریتانیا می‌گوید هر کسی که نگران ابتلاست باید به یک متخصص بهداشت مراجعه کند، اما قبل از رفتن به کلینیک یا مطب با آنها تماس بگیرد.
به گفته سرویس خدمات ملی بهداشت و درمان بریتانیا (ان‌اچ‌اس)، این یک عفونت ویروسی نادر است که معمولاً خفیف است و اکثر افراد در عرض چند هفته خوب می‌شوند.
بر همین اساس “ویروس به راحتی بین مردم پخش نمی‌شود و گفته می شود که خطر آن برای عموم مردم بسیار کم است.”
آبله میمون: آیا باید نگران باشیم یا اهمیتی ندهیم؟
جیمز گالاگر، گزارشگر علوم و بهداشت بی‌بی‌سی در گزارشی درباره اینکه آیا این بیماری ممکن است مانند کرونا همه‌گیر شود و همه جا را تعطیل کند، با تاکید می‌گوید: “این یک کرونای دیگر نیست و اینطور نیست که قرار باشد چند روز دیگر برای مهار شیوع آبله میمون قرنطینه‌ای برقرار شود.”
او در ادامه نوشته: “با این حال این یک شیوع غیرمعمول و بی‌سابقه آبله میمون است. دانشمندان متخصص در این بیماری کاملا غافلگیر شدند و هروقت یک ویروس خود را تغییر دهد، این مساله همیشه نگران کننده است.”
پروفسور پیتر هوربی، مدیر موسسه علوم بیماری‌های واگیر دانشگاه آکسفورد به جیمز گالاگر می‌گوید: “ما در موقعیت کاملا تازه‌ای قرار داریم که عجیب و نگران‌کننده است.”
او در حالی که تاکید می‌کند که این “کووید ۲” نیست، اضافه می‌کند: “باید اقدام کنیم و مانع از پا گرفتن این ویروس شویم. این واقعا چیزی است که باید جلویش را بگیریم.”
دکتر هیو آدلر، که سابقه کار و درمان بیماران مبتلا به آبله میمون را دارد با این نظر موافق است و می‌گوید که “الگوی سرایت بیماری به شکلی است که قبلا مشاهده نشده و این جای تعجب دارد.”
چه تغییری در وضعیت این بیماری اتفاق افتاده است؟
جیمز گالاگر می‌گوید: در گذشته تعداد موارد محدودی از این ویروس در نقاط مختلف جهان از جمله بریتانیا مشاهده شده بود اما همه این موارد مربوط به کسانی بود که به مناطق دورافتاده کشورهای مرکز و غرب آفریقا سفر کرده بودند.
اما اکنون اینطور نیست.
- برای اولین بار این ویروس در بدن افرادی یافت شده است که هیچ ارتباط روشنی با کشورهای غرب و مرکز آفریقا ندارند
- معلوم نیست که بیماران از چه طریقی مبتلا شدند
- آبله میمون در طول فعالیت های جنسی گسترش یافته و اکثر موارد بثورات پوستی در ناحیه تناسلی و اطراف آن ظاهر شده
- بسیاری از کسانی که مبتلا شدند، مردان جوان همجنسگرا و دوجنسگرا هستند
مینو محرز هشدار داد: نظام سلامت ایران باید آماده شود
دکتر مینو محرز، متخصص بیماری‌های عفونی در ایران به خبرگزاری رکنا گفت که با توجه به “ارتباطات گسترده جهانی”، وقتی یک بیماری ویروسی در کشورهای جهان مشاهده میشود، “خیلی زود باید منتظر مشاهده موارد ابتلا آن در ایران بود.”
خانم محرز به مسئولان بهداشتی در ایران توصیه کرد که از همین حالا “سطح امکانات آزمایشگاهی کشور را برای تشخیص و توالی یابی ویروس آبله میمون افزایش دهند و پروتکل‌های لازم برای درمان آبله میمون را تهیه کنند.”
روزنامه ایران، چاپ تهران هم امروز مصاحبه‌ای با رئیس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران در این مورد داشت.
در این مصاحبه با عنوان “آبله میمون در رادار وزارت بهداشت” دکتر علیرضا ناجی، رئیس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران گفته است که “به زودی کارگروهی برای بیماریابی و شناسایی موارد احتمالی آبله میمون در وزارت بهداشت تشکیل میشود.”
درباره درمان آبله میمون چه می‌دانیم؟
دارویی برای درمان آبله میمون وجود ندارد اما با پیشگیری از سرایت می‌توان شیوع آن را کنترل کرد.
بیماری آبله میمون، واکسن مخصوص خود را ندارد، اما سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که واکسن آبله تا ۸۵٪ برای حفاظت در برابر آبله میمون کارآیی دارد.
همزمان با جلسه روز جمعه سازمان بهداشت جهانی درباره شیوع آبله میمون، وزیر بهداشت بریتانیا اعلام کرد که این کشور کار انبار کردن واکسن آبله را آغاز کرده است و در حال عرضه آن به کسانی است که در “سطح بالاتری در معرض تماس ویروس قرار دارند.”
به گزارش روزنامه اسپانیایی ال پائیس، مقامات بهداشت اسپانیا هم اقدام به خریداری هزاران دوز از واکسن آبله کردند.
استرالیا می‌گوید اولین مورد شناسایی شده مربوط به مسافری بوده است که از بریتانیا وارد این کشور شده است.
در آمریکای شمالی، مقامات بهداشتی ایالت ماساچوست تایید کرده‌اند که یک مرد که به تازگی به کانادا سفر کرده بود، به این بیماری مبتلا شده است. آنها گفته‌اند حال این مرد “خوب” است و “خطری برای سلامت عمومی” ندارد.
نشانه‌های آبله میمون چیست و چگونه به آن مبتلا می‌شوید؟
نشانه‌های اولیه شامل تب، سردرد، ورم، کمردرد، درد عضلات و بی‌حالی عمومی است.
هنگامی که تب شروع میشود، جوش‌ها و التهاب‌های پوستی ایجاد می‌شوند که اغلب از صورت شروع می‌شوند، سپس به سایر قسمت‌های بدن، معمولاً کف دست‌ها و کف پا گسترش می‌یابند.
این جوش‌ها که می‌توانند با خارش زیاد همراه باشد، تغییر می‌کنند و مراحل مختلفی را طی می‌کنند تا در نهایت یک جای زخم ایجاد میشود که بعداً محو میشود. ضایعات می‌توانند باعث باقی ماندن جای زخم شوند.
عفونت معمولاً خود به خود برطرف میشود و بین ۱۴ تا ۲۱ روز طول می‌کشد.
آبله میمون می‌تواند زمانی که فردی در تماس نزدیک با فرد آلوده باشد سرایت کند. این ویروس می‌تواند از طریق پوست زخم شده، دستگاه تنفسی یا از طریق چشم، بینی یا دهان وارد بدن شود.
این بیماری پیش از این به عنوان یک عفونت مقاربتی توصیف نشده بود، اما می‌تواند از طریق تماس مستقیم در طول رابطه جنسی منتقل شود.
آبله میمون همچنین می‌تواند از طریق تماس با حیوانات آلوده مانند میمون‌ها، موش‌ها و سنجاب‌ها یا اشیاء آلوده به ویروس مانند رختخواب و لباس منتقل شود.
بی بی سی: