حملههای شیمیایی به مدارس دخترانه در ایران در حالی رخ میدهد که در گذشته نیز اسلامگرایان تندرو چچن و طالبان، با روشهای مشابهی علیه دانشآموزان مدارس حملههای شیمیایی انجام دادهاند.
مجتبا پورمحسن، گزارشگر ایراناینترنشنال، در گزارشی به کشتار دانشآموزان مدرسهای در جمهوری خودمختار اوستیای شمالی در روسیه در اول سپتامبر سال ۲۰۰۴ اشاره کرد که در آن گروهی از اسلامگرایان تندرو با حمله به یک مدرسه ابتدایی، ۷۷۷ دانشآموز را گروگان گرفتند که در جریان این گروگانگیری بیش از ۱۶۰ کودک کشته شدند.
یک سال بعد زنجیرهای از مسمومیتهای سریالی در مدارس منطقهای در شمال شرقی چچن اتفاق افتاد و دانشآموزان با علائم بیهوشی و کما، تشنج، ضعف، فراموشی، خفگی و بیحسی اندامها راهی بیمارستان میشدند.
پس از آنکه دولت فدرال روسیه کمیسیونی را برای بررسی این موضوع تشکیل داد، یک متخصص نظامی در تحقیق خود اعلام کرد که عامل مسمومیتها یک ماده سمی جامد یا مایع بوده که بر مجاری تنفسی تاثیر میگذارد.
این در حالی است که از سال ۱۹۹۴ و آغاز جنگ دوم چچن، ساکنان این منطقه میدانستند که نیروهای فدرال روسیه طی ۱۲ سال در آنجا مشغول آزمایش سلاحهای تازه بودند. اندکی بعد کمیسیون دولت فدرال با تغییر موضع، رسانهها را متهم کرد و مادران قربانیان را مزدور خواند.
این کمیسیون اعلام کرد دلیل بدحالی دانشآموزان ابتلا به «خودعفونت روانی» و «روانپریشی جمعی» است.
آنا پولیتکوفسکایا، روزنامهنگار منتقد ولادیمیر پوتین، که درباره مسمومیت دانشآموزان چچنی تحقیق میکرد، سال ۲۰۰۷ همزمان با روز تولد پوتین به قتل رسید.
در افغانستان نیز در ۱۶ شهریور سال ۱۳۹۵، دانشآموزان یک مدرسه دخترانه در هرات با گازی سمی مسموم شدند که طالبان بلافاصله مسئولیت این حمله تروریستی بیولوژیک را به عهده گرفت.
طالبان پس از انجام این حمله شیمیایی اعلام کرد که اسلام مخالف درس خواندن دختران است.
پیشتر نیز بشار اسد و صدام حسین از سلاح شیمیایی علیه مردم خود استفاده کرده بودند. علی حسن المجید التکریتی، پسرعمومی صدام، که فرماندهی این حملههای شیمایی را به عهده داشت، بعدها به «علی شیمیایی» معروف شد.
در حالیکه حملههای شیمایی به مدارس ایران هفتههاست که ادامه دارد، تنها واکنش جمهوری اسلامی گسیل نیروهای سرکوب به مقابل مدرسههای دخترانه برای سرکوب خانوادههای آنان بوده است.
بسیاری از شهروندان با اشاره به نقش پررنگ دختران دانشآموز در خیزش انقلابی ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، مسمومیتهای سریالی دانشآموزان را انتقام علی خامنهای از این نسل دانستهاند.
کاربران شبکههای اجتماعی به یکی از اظهارات علی خامنهای در جریان خیزش انقلابی مردم اشاره کردهاند که خامنهای با اشاره به نوجوانانی که در اثر «هیجانزدگی» به خیابانها آمدهاند گفته بود: «میتوان با یک تنبیه، مشکل اینها را حل کرد.»