در حالی که ابعاد تصورناپذیر دانش و تکنولوژی، فاصله بشر تا رسیدن به سیارات و کرات دیگر را نزدیکتر از هر زمان دیگری کرده است، در ایران میلیون‌ها شهروند همچنان اسیر دیکتاتوری مذهبی هستند که با زیر پا گذاشتن حقوق مسلّم مردم، انرژی جامعه را هدر می‌دهد تا به غارت کشور ادامه دهد. در این میان، اگرچه با خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در تداوم جنبش‌های اعتراضیِ سال‌های گذشته، راهِ آزادی ایران روشن‌تر از همیشه به نظر می‌رسد، اما همزمان طعمکاران خاک و قدرت را نیز دچار خام‌خیالی کرده تا با طرح انواع موضوعات انحرافی که سبب نگرانی و هراس جامعه می‌شود، بر طبل تفرقه بکوبند اگرچه ظاهرا از «همبستگی» سخن می‌گویند. از همین رو ملی‌گرایانِ دور از وطن صرف نظر از اینکه طرفدار جمهوری یا پادشاهی باشند تلاش می‌کنند با افشای انحرافات و همچنین تشکل و سازماندهیِ نیروی خود، بازتاب خواست مردمی باشند که ایرانی متحد و یکپارچه و آزاد و آباد می‌خواهند.
