برخی ساکنان طبقات فوقانی ساختمان‌ها می‌گویند حتی به صورت قطره‌چکانی هم آب لوله‌کشی ندارند
کاهش شدید ذخیره آب سدهای تهران، استفاده بی‌رویه از منابع زیرزمینی، افزایش روزافزون جمعیت و مدیریت ناکارآمد منابع آبی عواملی‌اند که بحران کمبود آب در پایتخت ایران را افزایش داده‌اند. تا چند سال پیش، ساکنان تهران فقط در ماه‌های گرم سال با قطعی یا افت فشار آب مواجه بودند اما حالا حتی در ماه‌های سرد سال نیز قطعی و افت فشار آب برای ساکنان مناطق مختلف تهران دردسرساز شده است.
گزارش‌های میدانی رسانه‌های داخلی نشان می‌دهد که ساکنان طبقات سوم به بالا در برخی مناطق تهران در بیشتر ساعت‌های روز، یا آب ندارند یا با افت بی‌سابقه فشار آب لوله‌کشی مواجه‌اند. تماس و مراجعه آنان به شرکت آب نیز یا نتیجه‌ای ندارد یا کارکنان این شرکت به آن‌ها پیشنهاد می‌کنند برای حل مشکل پمپ آب بخرند؛ اما مستاجران تهرانی می‌گویند پول خرید پمپ‌های چندین میلیون تومانی را ندارند.
به‌رغم اینکه مسئولان وزارت نیرو درباره این مسئله سکوت کرده‌اند، گزارش‌ها آشکار می‌کند که مسئله فشار آب یا مجهز بودن آپارتمان‌ها به پمپ حالا دیگر به یکی از شروط اصلی اجاره خانه در طبقات فوقانی ساختمان‌ها تبدیل شده است.
روزنامه اعتماد روز سه‌شنبه پنجم دی در گزارشی میدانی با عنوان «مصائب آب تهران»، به این موضوع پرداخت و از قول ساکنان طبقات فوقانی برخی ساختمان‌ها در مناطق مختلف نوشت شرایط به‌گونه‌ای است که برخی از این افراد در تمام ساعت‌های شبانه‌روز به آب با فشار کافی دسترسی ندارند.
در این گزارش، به نقل از ساکنان طبقات چهار و پنج ساختمانی در خیابان ستارخان آمده است که طی چند روز گذشته حتی به صورت قطره‌چکانی هم آب لوله‌کشی نداشته‌اند. یکی از ساکنان ساختمان در توصیف شرایط موجود گفت که با مرکز پاسخگویی شرکت آب تماس گرفته و ماجرا را توضیح داده اما به او گفته‌اند که فشار آب کم شده است.
روزنامه اعتماد با انتشار روایت‌های مشابه دیگری از برخی ساکنان خیابان‌های توحید و کمیل نوشت: «به نظر می‌رسد این مسئله حالا در بسیاری از مناطق تهران همه‌گیر شده است».
یکی از ساکنان خیابان توحید به خودداری مسئولان شرکت آب از پاسخگویی به مردم اشاره کرد و گفت: «قبلا فشار آب کم بود اما الان از طبقه دوم به بالا اصلا آب نداریم. حتی برای سرویس بهداشتی هم باید به طبقات پایین‌تر برویم. پیگیری هم که می‌کنیم، در پاسخ می‌گویند فشار ضعیف شده است و باید بروید پمپ بخرید و منبع بگذارید. مگر همه می‌توانند ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان آن هم در این شرایط، هزینه پمپ و مخزن کنند؟ اصلا اگر همه بخرند، باز مشکل آب برنمی‌گردد؟»
کارشناسان و کنشگران حوزه آب از سال‌ها قبل درباره به وجود آمدن چنین شرایطی هشدار داده بودند. پیش‌بینی آنان حالا در شرایطی رنگ واقعیت گرفته است که مقام‌های جمهوری اسلامی هنوز هم برای مدیریت بحران آب در تهران و دیگر استان‌های ایران برنامه کارآمد و منسجمی ندارند.
داده‌های پایگاه اطلاع‌رسانی آبفا نشان می‌دهد که سالانه ۲ تا ۲.۵ درصد به تعداد مشترکان آب تهران اضافه می‌شود، در حالی که نه‌تنها منابع جدیدی برای تامین آب در تهران وجود ندارد که ذخایر سدها نیز هر سال کمتر می‌شود.
ادامه این وضعیت علاوه بر دردسرهای فزاینده‌ای که در دسترسی به آب ایجاد می‌کند، بحران‌های زیست محیطی از جمله فرونشست زمین را در پی دارد.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، اواخر آذرماه در گزارشی نوشت در حال حاضر ۸۴ درصد ظرفیت ذخایر سدهای تهران خالی است و بیش از ۳۰۰ میلیون مترمکعب با شرایط طبیعی فاصله دارد. بر مبنای این گزارش، وضعیت کم‌آبی در سدهای شرق از سدهای غرب تهران شدیدتر است.
مقام‌های حکومتی و رسانه‌های وابسته به آن‌ها همواره بحران کمبود آب را به خشکسالی‌های پیاپی و مصرف زیاد مردم نسبت می‌دهد اما کارشناسان تاکید دارند که تنش آبی در ایران به دلیل مدیریت ناکارآمد منابع آبی تشدید شده است.
توسعه طرح‌های آبخیزداری یکی از مهم‌ترین راهکارها برای پیشگیری از بحران شدیدتر است اما کارشناسان می‌گویند دولت‌های جمهوری اسلامی روی این طرح‌ها برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری نمی‌کنند چون نمود عینی و منفعت مالی ندارد.
فقدان برنامه‌های جامع و طرح‌های اصولی آبخیزداری کار را به جایی رسانده است که بارش‌های سیل‌آسا خسارت‌های زیادی به تاسیسات شهری و روستایی و زندگی مردم وارد می‌کنند ولی به سمت سدها و منابع زیرزمینی هدایت نمی‌شوند.