– سرمایه‌گذار «مجتمع گردشگهری شهر بام» در تنکابن (شهسوار) از «خرید کوه» برای احداث پارکینگ طبقاتی در جنگلهای این منطقه خبر داده است!
– سرمایه‌گذار این پروژه پس از توضیح درباره چهار «فاز» این مجموعه گردشگری گفته است: «برای ایجاد این پارکینگ طبقاتی قصد داریم یک پل هوایی ایجاد کنیم که به ابتدا تا انتهای پروژه متصل می‌شود.»
– به نظر می‌رسد طرح‌های گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از عمده‌ترین عوامل تخریب جنگلهای ایران هستند و مسئولانی که باید راه این تخریب را ببندند یا عین خیال‌شان نیست و یا خود جزو کسانی هستند که از این پروژه‌ها سود می‌برند.
از عرصه‌های طبیعی جنگلهای هیرکانی در تنکابن (شهسوار) مازندران برای احداث پارکینگ چند طبقه جهت تکمیل یک پروژه گردشگری استفاده می‌شود. در ارتباط با اجرای پروژه‌ای با عنوان مجتمع گردشگری «شهربام» که تخریب جنگل و نابودی اکوسیستم عرصه‌های طبیعی جنگلهای هیرکانی تنکابن (شهسوار) را در پی داشته، مهدی محب‌نسب سرمایه‌گذار اصفهانی این پروژه در گفتگویی از «خرید کوه» برای احداث پارکینگ چند طبقه در جنگلهای این منطقه خبر داده است!
وی چندی پیش در گفتگویی دیگر با اعلام اینکه همه موانع قانونی این پروژه حاشیه‌ساز حل شده، توضیح داده بود که این پروژه پس از دو سال و اندی شروع به کار کرده است.
به گفته محب‌نسب، «این پروژه چهار فاز دارد؛ فاز اول، پیاده‌روسازی در امتداد رودخانه و خیابان کنار رودخانه که ساخته شده و تا دو ماه آینده فاز اول آن به پایان می‌رسد. فاز دوم تا پایان سال راه‌اندازی می شود و فاز سوم و چهارم شامل سینما هتل و چند بخش خدمات شهری است که تمام مراحل قانونی آنها انجام شده است.»
وی با معرفی فاز پنج و شش پروژه که در کمتر از چهار پنج سال آینده احداث خواهد شد گفت: «برای ایجاد این پارکینگ طبقاتی قصد داریم یک پل هوایی ایجاد کنیم که به ابتدا تا انتهای پروژه متصل می‌شود.
ساختن مجموعه تفریحی، توریستی گردشگری «شهربام» که از چند بخش منظرگاه عمومی، بخش فروشگاهی، کافی‌شاپ، رستوران و هتل تشکیل شده در سال ۱۴۰۱ آغاز شد که در مساحت ۳هزار مترمربع پیش برده می‌شود.
در هشتم فروردین ۱۴۰۳ محمد داسمه حقوقدان منابع طبیعی در گفتگو با وبسایت «دیده‌بان ایران» از تخلف شرکت برق مازندران در ماجرای قطع درختان جنگل الیمالات خبر داده و گفته بود: «شرکت توزیع برق مازندران حق واگذاری عرصه به‌منظور ایجاد پارکینگ را نداشته است.»
بر اساس این گزارش قطع هزاران نهال و حداقل ۳۰ اصله درختان جوان به همراه جابجایی گسترده خاک و پاک‌تراشی عرصه‌ای به مساحت دست‌کم ۱/۲ هکتار در جنگلهای هیرکانی در حاشیه آب‌بندان الیمالات، ناشی از تخلف یک هلدینگ خصوصی گردشگری است که به افراد صاحب قدرت و نفوذ متصل است؛ تخلفی که نمی‌توانسته بدون همراهی یا حداقل بدون اجازه شرکت توزیع برق استان مازندران رخ داده باشد.
به گفته محمد داسمه، حداقل جرم اداره‌کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران منطقه ساری در این ماجرا، اهمال و کوتاهی در انجام وظایف قانونی است.
تخریب خاک هیرکانی در پارک جنگلی بزچفت مازندران برای استقرار کانکس نگهبانی
وبسایت «سلامت‌نیوز» ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ تنها چند روز پس از قطع درختان جنگلی و تخریب خاک در جنگل الیمالات مازندران که از سوی «طرح گردشگری الیمالات» با دخالت دادستان مرکز استان مازندران، متوقف شد از تکرار رخداد مشابهی در پارک جنگلی بزچفت در همین استان از سوی یک شرکت خصوصی مجری طرح گردشگری، خبر داده بود.
مدیریت پارک جنگلی بزچفت مانند اغلب پارک‌های جنگلی، به دلیل نبود بودجه، امکانات و نیروی حفاظتی کافی در سازمان مسئول، به بخش خصوصی واگذار شده و پیمانکار بدون مجوز در چند متری در ورودی پارک جنگلی، اقدام به تخریب و جابجایی خاک کرده است.
هرچند مسئولان منابع طبیعی «قائمشهر» (شاهی) ادعا کرده‌اند که هیچ درختی توسط پیمانکار طرح گردشگری در پارک جنگلی بزچفت قطع نشده اما بر اساس تصاویر گوگل، عرض جاده در یک سال گذشته بسیار عریض و بیش از ۳ تا ۴ برابر گسترش یافته که همین به معنای تخریب جنگل و نابودی درختان جنگلی ارزشمند با گونه‌های منحصر به فرد هیرکانی است.
اما برخی خبرها این سطح از تخریب را بسیار بیشتر ذکر می‌کنند. به نظر می‌رسد طرح‌های گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از عمده‌ترین عوامل تخریب جنگلهای ایران هستند و مسئولانی که باید راه این تخریب را ببندند یا عین خیال‌شان نیست و یا خود جزو کسانی هستند که از این پروژه‌ها سود می‌برند.
نابودی دست‌کم چهار هزار درخت و بخشی از اراضی ملی
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در روزهای نخست فروردین‌ماه امسال از شکایت این سازمان از پیمانکار خصوصی طرح گردشگری آب‌بندان الیمالات برای قطع چهار هزار اصله درخت جنگلهای هیرکانی خبر داده بود.
قطع گسترده درختان جنگلهای هیرکانی در اطراف «سد الیمالات» شهرستان نور استان مازندران به منظور ایجاد پارکینگ در آن زمان خبرساز شده بود. هرچند قطع درختان در بهمنماه سال پیش آغاز شده بود اما با انتشار گزارش‌هایی در فروردین‌ماه، مقامات استانی و کشوری ناچار به واکنش در این زمینه شدند.
بر اساس گزارش‌های منتشرشده در آخرین روزهای بهمنماه ۱۴۰۲ دو دستگاه لودر و بولدوزر متعلق به پیمانکار یک «طرح گردشگری» با همراهی و چراغ سبز مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران و رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان نور، و بدون داشتن مجوزهای قانونی اقدام به تخریب و مسطح‌سازی مسیر سیم‌کشی و تیر برق‌های فشار قوی کرده و جنگل را در مساحتی به طول ۵۰۰ متر و عرض ۴۰ متر شخم و شیار زدند.
در این اقدام حیرت‌آور که از آن به عنوان «پاک‌تراشی» نام برده شده دست‌کم چهار هزار اصله درخت و نهال هیرکانی از بیخ و بن از بین رفته و بخشی از اراضی ملی تخریب شد.
آن زمان محمد محمدی فرمانده یگان حفاظت منابع طبیعی نور به خبرگزاری «مهر» گفته بود پیش‌بینی‌ها بر این است که میزان تخریب و قطع درختان بیش از چهار هزار اصله باشد.
چند روز پس از گزارش‌های تکاندهنده از جنگل‌خواری و قطع چهارهزار اصله درخت در جنگلهای هیرکانی، مدیرکل مدیریت بحران استان تهران نسبت به افزایش پدیده رودخانه‌خواری نیز هشدار داد.
حامد یزدی مهر مدیرکل مدیریت بحران استان تهران روز سه‌شنبه هفتم فروردین ۱۴۰۳ در گفتگو با خبرگزاری «ایلنا» با اشاره به ساخت و سازهای غیرمجاز در حریم و بستر رودخانه‌های استان از روخانه‌خواری به عنوان «پدیده مذموم» نام برده بود.
در حالی که برخی کارشناسان حوزه منابع طبیعی هشدار می‌دهند که احتمال دارد با تداوم روند توسعه ناپایدار در شمال کشور، مساحت جنگلهای هیرکانی در ۵۰ سال آینده به حدود نصف مقدار کنونی برسد، اما مسئولان سازمان منابع طبیعی ادعا می‌کنند که اگر تلاش‌های کافی برای حفظ جنگل‌ها انجام شود و میزان حمایت مادی دولتی از طرح‌های صیانتی و حفاظتی مربوط به جنگلهای شمال نیز حداقل سه برابر شود، امکان حفظ کمیت و کیفیت کنونی عرصه‌های جنگلی هیرکانی در دهه‌های آینده وجود خواهد داشت.