متأسفانه تمام بار تورم و گرانی این حوزه را گردن تولیدکننده صنایع غذایی می‌دانند. تمام اقتصاد ایران به ارز وابسته است، وقتی ارز گران می‌شود، مواد اولیه هم با آن گران می‌شود.
به گزاذش انتخاب،محسن نقاشی، درباره تأثیر تورم و گرانی دلار بر کالا‌های غذایی گفت: تمام گرفتاری‌ها در حوزه غذایی، ناشی از قیمت‌گذاری دستوری است. یک سری از مسئولین ذهنیت جامعه را نسبت به تولید‌کنندگان مواد غذایی بدبین می‌کنند. کدام کالا در کشور با تورم و دلار پیش نرفته است
تولیدکننده نمی‌تواند به خودی خود مواد اولیه وارد کند.
او افزود: طی پنج سال اخیر قیمت سوخت و انرژی واحد‌های تولیدی چقدر افزایش داشته است؟ دولت انرژی صنایع را گران می‌کند، بعد مقابل افزایش قیمت می‌ایستد. بانک‌ها هم مشغول بنگاه داری‌اند، بانکی که ۳۲ درصد از تولیدکننده بهره می‌گیرد، چگونه یک واحد تولیدی خود را اداره کند؟
وی درباره مالیات بر کالا‌های غذایی گفت: شمامالیات ارزش افزوده دو کشور را نام ببرید که از مواد غذایی مالیات بر ارزش افزوده می‌گیرند. مالیات بر ارزش افزوده از لوازم خانگی گران قیمت و خودرو لوکس مالیات می‌گیرند. کالا‌های غذایی در کجای جهان مشمول این نوع از مالیات می‌شوند؟ به جای رفع این مشکل ۱ درصد هم روی مالیات گذاشتند.
نقاشی درباره گران شدن کالا‌های غذایی و بهم ریختگی زنجیره توزیع گفت: نخود ۵۰ درصد، لوبیا ۳۰ درصد و برخی از اقلام ۸۰ درصد گران شده‌اند. قیمت گوشت هم دست دولت است، محض اطلاع بدانید که گوشت برای تولیدکننده، حتی نسبت به سال گذشته ارزان‌تر فروخته می‌شود، اما در بازار خیلی گران‌تر است. زنجیره‌ی تولید و توزیع بهم ریخته است. دولت همه چیز را دستوری کرده و می‌گوید فقط آنچه من می‌گویم! باید قانون بهبود محیط کسب و کار را اجرا کنند تا نظر تشکل‌ها هم گرفته شود.