گزارش «رافائل گروسی»، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره وضعیت اجرای قراردادهای دو جانبه ایران و آژانس یک هفته پس از سفر او به تهران و اصفهان و دیدارش با «مسعود پزشکیان» رییس‌جمهوری و «عباس عراقچی» وزیر امور خارجه جدید ایران و همچنین «محمد اسلامی» رییس سازمان انرژی اتمی منتشر شد. این گزارش می‌گوید اختلافات جدی آژانس با ایران همچنان به قوت خود باقی است و جمهوری اسلامی هیچ اقدامی برای رفع ابهامات پیشین طی سه ماه اخیر نکرده است.متن کامل این گزارش که «ایران‌وایر» به نسخه‌ای از آن دست پیدا کرده، به شرح زیر است:
گزارش اجرای توافق پادمانی ایران با آژانس
از سوی مدیرکل آژانس به شورای حکام
الف. مقدمه
۱. این گزارش مدیرکل به موضوع اجرای توافق‌نامه پادمان‌های «معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای» (ان.پی.تی) در جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد. همچنین اجرای بیانیه مشترکی که در تاریخ چهارم مارچ ۲۰۲۳ میان مدیرکل و «محمد اسلامی»، معاون رییس‌جمهوری ایران و رییس سازمان انرژی اتمی ایران به امضا رسید را بررسی می‌کند. این گزارش دوره زمانی پس از صدور گزارش سه‌ماهه قبلی مدیر کل را پوشش می‌دهد.
ب. پیش‌زمینه
۲. بر اساس ارزیابی‌های خود، آژانس در سال ۲۰۱۹ تعدادی سوال درباره احتمال وجود مواد هسته‌ای اعلام‌نشده و فعالیت‌های مرتبط در چهار مکان در ایران مطرح کرد که به آژانس اعلام نشده بودند و از ایران خواست تا بر اساس ماده ۶۹ توافق‌نامه پادمان‌های ان.پی.تی و ماده چهار پروتکل الحاقی پاسخ دهد. آژانس همچنین اطلاعات جزیی را که درخواست‌های خود را بر آن اساس تنظیم کرده بود، به ایران ارایه داد.
۳. در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰، آژانس به سه مکان اعلام نشده از چهار مکان در ایران، یعنی تورقوزآباد (۲۰۱۹)، ورامین (۲۰۲۰) و مریوان (۲۰۲۰)، دسترسی تکمیلی داشت و در هر سه مکان، ذرات اورانیوم منشا انسان ساخته یافت که آژانس از ایران توضیح خواست. مدیرکل نگرانی عمیق خود را درباره حضور مواد هسته‌ای در این مکان‌های اعلام نشده ابراز کرد.
۴. در ژانویه ۲۰۲۲، آژانس ارزیابی فنی خود را درباره موضوع پادمان مرتبط با لویزان-شیان به ایران ارایه و به ایران اطلاع داد که در آن مرحله این موضوع دیگر مورد اختلاف نیست. با این حال، ارزیابی آژانس درباره فعالیت‌های هسته‌ای اعلام‌نشده که توسط ایران در لویزان-شیان انجام شده، تغییری نکرده است.
۵. تا زمان نشست هیات مدیره در ماه جون ۲۰۲۲، آژانس همچنان به دنبال توضیحات فنی معتبر از ایران در مورد مسایل پادمانی باقی‌مانده مرتبط با تورقوزآباد، ورامین و مریوان بود اما موفقیتی حاصل نشد. در قطع‌نامه هشت جون ۲۰۲۲، هیات مدیره نگرانی عمیق خود را از این که مسایل پادمانی مرتبط با این سه مکان اعلام نشده همچنان به دلیل عدم همکاری کافی ایران باقی مانده‌اند، ابراز کرد.
۶. پس از گزارش مدیرکل به هیات مدیره در نوامبر ۲۰۲۲ مبنی بر این که هنوز هیچ پیشرفتی در روشن شدن و حل مسایل پادمانی باقی‌مانده حاصل نشده است، هیات مدیره در قطع‌نامه ۱۷ نوامبر ۲۰۲۲ تصمیم گرفت: «ضروری و فوری است که ایران برای اطمینان از انحراف نداشتن مواد هسته‌ای، به تعهدات قانونی خود عمل کند و برای روشن کردن تمام مسائل پادمانی باقی‌مانده، اقدامات زیر را بدون تاخیر انجام دهد:
– ارایه توضیحات فنی معتبر برای حضور ذرات اورانیوم منشا انسان‌ساخته در سه مکان اعلام‌نشده در ایران
– اطلاع‌رسانی به آژانس درباره مکان (یا مکان‌های) فعلی مواد هسته‌ای و یا تجهیزات آلوده
– ارایه تمام اطلاعات، اسناد و پاسخ‌هایی که آژانس برای این منظور نیاز دارد
– ارایه دسترسی به مکان‌ها و مواد مورد نیاز آژانس برای این منظور و همچنین امکان‌پذیر ساختن نمونه‌برداری‌هایی که آژانس ضروری می‌داند.»
۷. در دوره گزارش‌دهی مارچ تا جون ۲۰۲۳، ایران توضیحی ممکن برای حضور ذرات اورانیوم کاهش یافته در مریوان ارایه کرد. بر این اساس، اگرچه ارزیابی آژانس درباره فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده که توسط ایران در مریوان انجام شده تغییری نکرده است اما آژانس این موضوع را در این مرحله دیگر مورد اختلاف نمی‌داند. در نتیجه، مسایل پادمانی باقی‌مانده که آژانس در حال حاضر به دنبال روشن شدن آن‌ها از ایران است، به دو مکان اعلام نشده در ایران محدود می‌شود.
مسائل پادمانی باقی‌مانده دو مکان اعلام‌نشده
۹. ارزیابی آژانس درباره مسایل پادمانی باقی‌مانده مرتبط با دو مکان اعلام نشده در ایران به شرح زیر است:
– ورامین: آژانس ارزیابی می‌کند در ورامین یک تاسیسات پایلوت مقیاس کوچک اعلام نشده بود که بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ برای فرآوری و آسیاب اورانیوم و تبدیل به اکسید اورانیوم و در مقیاس آزمایشگاهی به «یو.اف.۴» و «یو.اف.۶» استفاده شده است. این مکان در سال ۲۰۰۴ تغییرات اساسی، از جمله تخریب بیشتر ساختمان‌ها را تجربه کرده است.
– تورقوزآباد: آژانس ارزیابی می‌کند که تورقوزآباد درگیر ذخیره‌سازی مواد هسته‌ای و تجهیزات بوده است. از اوایل نوامبر ۲۰۱۸، آژانس از طریق تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره‌ای تجاری، فعالیت‌هایی نظیر خراش و تغییر محوطه در این مکان مشاهده کرده است.
بخش مسایل باقی‌مانده در رابطه با پادمان‌ها
دو مکان اعلام‌نشده
۱۰.ارزیابی آژانس در رابطه با مسایل باقی‌مانده پادمانی مرتبط با دو مکان اعلام‌نشده در ایران به شرح زیر است:
– ورامین: آژانس ارزیابی کرده است که ورامین یک تاسیسات آزمایشی در مقیاس پایلوت بوده که بین سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲ (۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳) برای فرآوری و آسیاب سنگ اورانیوم و تبدیل آن به اکسید اورانیوم و در مقیاس آزمایشگاهی به یو.اف.۴ و یو.اف.۶ مورد استفاده قرار گرفته است. این مکان در سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۴) دستخوش تغییرات عمده‌ای شد؛ از جمله تخریب اکثر ساختمان‌ها. نتایج تحلیلی نمونه‌های زیست‌محیطی که آژانس در مرداد ۱۳۹۹ (آگوست ۲۰۲۰) در ورامین جمع‌آوری کرد، وجود ذرات اورانیوم با منشأ انسان‌ساخت را نشان داد که با فعالیت‌های تبدیل اورانیوم مطابقت دارد و نیازمند توضیح ایران است. همچنین آژانس ارزیابی کرده است که شواهدی وجود دارد، از جمله نتایج تحلیل نمونه‌های زیست‌محیطی که نشان می‌دهد کانتینرهایی که از ورامین منتقل شده بودند، در نهایت به تورقوزآباد انتقال یافته‌اند. با این حال، فعالیت‌های هسته‌ای که آژانس ارزیابی کرده است در ورامین انجام شده، توضیح‌دهنده وجود انواع مختلف ذرات ایزوتوپی تغییر یافته در تورقوزآباد نیستند.
– تورقوزآباد: آژانس ارزیابی کرده است که تورقوزآباد در ذخیره‌سازی مواد و تجهیزات هسته‌ای نقش داشته است. از اوایل آبان ۱۳۹۷ (نوامبر ۲۰۱۸) به بعد، آژانس از طریق تحلیل تصاویر ماهواره‌ای تجاری، فعالیت‌های خاک‌برداری و هموارسازی در این مکان را مشاهده کرد. در بهمن ۱۳۹۷ (فوریه ۲۰۱۹)، آژانس نمونه‌های زیست‌محیطی در تورقوزآباد برداشت کرد که نتایج تحلیلی آن‌ها نشان دهنده وجود چندین ذره اورانیوم طبیعی با منشأ انسان‌ساخت، ذرات تغییر یافته ایزوتوپی شامل ذرات اورانیوم کم‌غنی‌شده با حضور قابل تشخیص «یو-۲۳۶» (U-236) و ذرات اورانیوم اندکی تهی شده بودند که نیازمند توضیح ایران است. آژانس نتیجه گرفت کانتینرهایی که در تورقوزآباد ذخیره شده بودند، یا حاوی مواد هسته‌ای یا تجهیزات به شدت آلوده به مواد هسته‌ای بوده‌اند یا هر دو. آژانس ارزیابی کرده است در حالی که برخی از کانتینرهای ذخیره‌شده در تورقوزآباد در محل تخریب شده‌اند، بقیه کانتینرها در سال ۱۳۹۷ (۲۰۱۸) دست‌نخورده از محل منتقل و به مکانی نامعلوم انتقال داده شده‌اند.
۱۱. همان‌طور که قبلاً گزارش شده است، ایران در خرداد ۱۴۰۲ (جون ۲۰۲۳) در ارتباط با ذرات مواد هسته‌ای شناسایی شده در ورامین و تورقوزآباد اعلام کرد تمام تلاش‌های خود را برای کشف منبع این ذرات به کار بسته و هیچ‌گونه فعالیت یا ذخیره‌سازی هسته‌ای در این مکان‌ها انجام نشده است. در مرداد ۱۴۰۲ (آگوست ۲۰۲۳)، ایران به آژانس اطلاع داد: «هیچ‌یک از کانتینرها دست نخورده از تورقوزآباد منتقل نشده و همگی در محل تخریب شده‌اند.» ایران همچنین اظهار داشت که این اطلاعات را به آژانس ارایه خواهد کرد؛ از جمله اطلاعات مربوط به محل کانتینرهای تخریب شده. اما هنوز این کار را انجام نداده است.
۱۲.در اسفند ۱۴۰۲ (مارچ ۲۰۲۴)، ایران اعلام کرد: «تمام مواد و فعالیت‌های هسته‌ای ایران کاملاً به آژانس اعلام شده است.» در ارتباط با ورامین هم گفت: «هرگز هیچ مکانی که لازم باشد اعلام شود، وجود نداشته است.» در ارتباط با تورقوزآباد، ایران بیان کرد: «هیچ‌گونه فعالیت یا ذخیره‌سازی هسته‌ای در این مکان انجام نشده است.»
. اختلاف در توازن مواد هسته‌ای
۱۳.همان‌طور که قبلاً گزارش شده است، در اسفند ۱۴۰۰ (مارچ ۲۰۲۲)، آژانس در تاسیسات تبدیل اورانیوم (یو.سی.اف)، انحلال ۳۰۲.۷ کیلوگرم اورانیوم طبیعی را که به صورت پسماند جامد و اقلام فلز اورانیوم از آزمایشگاه چندمنظوره «جابربن‌حیان» منتقل شده بودند، تایید کرد. آژانس اختلافی را شناسایی کرد که نیازمند بررسی بود بین مقدار مواد هسته‌ای که آژانس تایید کرده بود و مقدار اعلام شده توسط ایران.
۱۴.در بهمن ۱۴۰۲ (فوریه ۲۰۲۴)، ایران گزارش‌های اصلاح شده‌ای درباره حسابرسی مواد هسته‌ای به آژانس ارایه داد. بر اساس این گزارش‌ها، آژانس اعلام کرد اختلاف در توازن مواد هسته‌ای در تاسیسات یو.سی.اف رفع شده است. با این حال، آژانس به ایران اطلاع داد که مقدار اورانیوم موجود در پسماند جامدی که از آزمایشگاه جابربن حیان به یو.سی.اف برای رقیق شدن ارسال شده بود، کمتر از مقداری است که ایران در سال‌های ۱۳۸۲-۱۳۸۳ (۲۰۰۴-۲۰۰۳) اعلام کرده بود. در اردیبهشت ۱۴۰۳ (می ۲۰۲۴)، آژانس به ایران اطلاع داد که توازن مواد در رابطه با آزمایش‌های تولید فلز اورانیوم انجام شده در آزمایشگاه جابربن حیان بین سال‌های ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۹ (۲۰۰۰-۱۹۹۵) شامل مقداری مواد هسته‌ای است که حسابرسی نشده و نمی‌توان آن را با خطاهای اندازه‌گیری توضیح داد.
۱۵. اگرچه ارزیابی فنی آژانس در مورد این اختلاف تغییری نکرده است اما ایران و آژانس همچنان در حال بررسی راه‌هایی برای حل این موضوع هستند.
کد اصلاح‌شده ۳.۱
۱۶. کد اصلاح شده ۳.۱ از ضمایم ترتیبات عمومی توافق پادمانی ایران، ارایه اطلاعات طراحی برای تاسیسات هسته‌ای جدید را به محض تصمیم‌گیری برای ساخت یا صدور مجوز برای ساخت چنین تاسیساتی الزامی می‌کند؛ هر کدام که زودتر باشد. این کد همچنین ارایه اطلاعات کامل‌تر طراحی را در مراحل اولیه تعریف پروژه، طراحی مقدماتی، ساخت و راه‌اندازی تاسیسات الزامی می‌کند. ایران تنها کشوری است که فعالیت‌های هسته‌ای قابل توجهی دارد و آژانس توافق پادمانی جامعی را در آن اجرا می‌کند اما مفاد کد اصلاح‌شده ۳.۱ را اجرا نمی‌کند.
۱۷. همان‌طور که قبلاً گزارش شده است، ایران چندین بار به تصمیم‌گیری درباره مکان‌های جدید برای تاسیسات هسته‌ای اشاره کرده اما اطلاعات اولیه طراحی این تاسیسات را با وجود درخواست‌های آژانس ارایه نکرده است.
۱۸. در بهمن ۱۴۰۲ (فوریه ۲۰۲۴)، ایران به آژانس اطلاع داد که اجرای کد اصلاح‌شده ۳.۱ به حالت تعلیق درآمده است و در حال حاضر اجرای کد اولیه ۳.۱ تعهد قانونی ایران تحت ضمایم ترتیبات عمومی (بخش کلی) توافق پادمانی محسوب می‌شود و اطلاعات پادمانی مربوط به هر تاسیسات جدید… در زمان مناسب ارایه خواهد شد.
۱۹. مدیرکل آژانس بارها به ایران یادآوری کرده است که اجرای کد اصلاح شده ۳.۱، تعهد قانونی ایران تحت ضمایم ترتیبات توافق پادمانی آن است. در بهمن ۱۴۰۲ (فوریه ۲۰۲۴)، آژانس بار دیگر به ایران تاکید کرد که ضمایم ترتیبات نمی‌توانند به صورت یک‌جانبه توسط ایران تغییر داده شوند یا اجرای آن‌ها معلق شود. آژانس به ایران یادآوری کرد که این کشور در سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳) کد اصلاح شده ۳.۱ را پذیرفته و بر اساس ماده ۳۹ توافق پادمانی ایران، تغییر این ضمایم تنها با توافق آژانس امکان‌پذیر است.
۲۰. در نامه‌ای به تاریخ ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ (۱۲ جون ۲۰۲۴)، ایران موضع بیان شده در بهمن ۱۴۰۲ (فوریه ۲۰۲۴) را تکرار کرد. در پاسخ خود در ۲۷ تیر ۱۴۰۳ (۱۸ جولای ۲۰۲۴)، آژانس اعلام کرد که برخلاف ادعای ایران، این کشور کد اصلاح شده ۳.۱ را به عنوان یک تعهد قانونی پذیرفته است. بنابراین، آژانس بار دیگر از ایران درخواست کرد اطلاعات اولیه طراحی مربوط به راکتورهای قدرت و تحقیقاتی را که قبلاً به آن‌ها اشاره شده بود، ارایه کند. ایران هنوز این کار را انجام نداده است.
بیانیه مشترک
پیشینه
۲۱. در ۱۳ اسفند ۱۴۰۱ (چهارم مارچ ۲۰۲۳)، در نتیجه گفت‌وگوهای میان مدیرکل آژانس و محمد اسلامی، معاون رییس‌جمهوری و رییس سازمان انرژی اتمی ایران بیانیه مشترکی را به شرح زیر امضا کردند:
- تعاملات بین آژانس و ایران در روحیه همکاری و با رعایت کامل صلاحیت‌های آژانس و حقوق و تعهدات جمهوری اسلامی ایران، بر اساس توافق پادمانی جامع انجام خواهد شد.
- در ارتباط با مسایل باقی‌مانده پادمانی مرتبط با سه مکان، ایران آمادگی خود را برای ادامه همکاری و ارایه اطلاعات و دسترسی‌های بیشتر برای رفع مسایل باقی‌مانده پادمانی اعلام کرد.
- ایران به‌صورت داوطلبانه به آژانس اجازه خواهد داد که فعالیت‌های نظارت و راستی‌آزمایی بیشتری را اجرا کند. روش‌های اجرایی در یک جلسه فنی که به‌زودی در تهران برگزار می‌شود، توافق خواهند شد.
۲۲.شایان ذکر است که تعهدات ایران تحت توافق پادمان ان.پی.تی (NPT)، شامل موارد ذکر شده در بخش C، وابسته به اجرای فعالیت‌های داوطلبانه مرتبط با بیانیه مشترک نیست.
۲۳. پیشرفت محدودی در اجرای بیانیه مشترک در دوره گزارش‌دهی از اسفند ۱۴۰۱ (مارچ ۲۰۲۳) تا خرداد ۱۴۰۲ (جون ۲۰۲۳) حاصل شد. در مذاکرات فنی که در حاشیه کنفرانس عمومی آژانس در شهریور ۱۴۰۲ (سپتامبر ۲۰۲۳) برگزار شد، آژانس دو اقدام داوطلبانه به‌عنوان گام‌های بعدی در چارچوب بیانیه مشترک به ایران پیشنهاد کرد. با این حال، ایران درخواست‌ها و فعالیت‌های پیشنهادی آژانس را «غیرقابل‌قبول» خواند و پیشنهاد جایگزینی ارایه نداد.
۲۴. همان‌طور که قبلاً گزارش شده است، در شهریور ۱۴۰۲ (سپتامبر ۲۰۲۳)، ایران انتصاب چند بازرس باتجربه آژانس برای ایران را لغو کرد. این اقدام پس از لغو اخیر انتصاب یک بازرس دیگر آژانس انجام شد. این اقدام گرچه به‌طور رسمی تحت توافق پادمانی ان.پی.تی مجاز است، توسط ایران به‌گونه‌ای اعمال شد که به‌طور مستقیم و جدی توانایی آژانس برای اجرای فعالیت‌های راستی‌آزمایی در ایران، به‌ویژه در تاسیسات غنی‌سازی را تحت تاثیر قرار داد. با وجود درخواست‌های مدیرکل آژانس برای بازنگری در این تصمیم، ایران این کار را انجام نداد.
۲۵. در اوایل اردیبهشت ۱۴۰۳ (می ۲۰۲۴)، مدیرکل آژانس با معاون وقت رییس‌جمهوری ایران، «امیرعبداللهیان» وزیر وقت امور خارجه و «علی باقری کنی» معاون وقت سیاسی وزیر امور خارجه در تهران و اصفهان دیدار کرد تا به اجرای ادامه‌دار بیانیه مشترک کمک کند که از اردیبهشت ۱۴۰۲ (می ۲۰۲۳) عملاً متوقف شده بود. در این دیدارها، مدیرکل پیشنهادهای مشخصی در رابطه با هر یک از عناصر بیانیه مشترک ارایه کرد تا بیانیه عملیاتی شود. ایران تایید کرد که بیانیه مشترک همچنان چارچوبی برای همکاری با آژانس و رفع مسایل باقی‌مانده فراهم می‌کند.
۲۶. مذاکرات فنی بین مقامات ارشد آژانس و ایران که قرار بود در اردیبهشت ۱۴۰۳ (می ۲۰۲۴) برگزار شود، به دلیل «شرایط خاص» آن زمان (اشاره به مرگ «ابراهیم رئیسی» رییس‌جمهوری وقت در سقوط هلی‌کوپتر) انجام نشد و ایران پیشنهاد کرد که مذاکرات در تاریخ دیگری در تهران ادامه یابند.
۲۷. در نامه‌ای به تاریخ ۱۶ خرداد ۱۴۰۳ (شش جون ۲۰۲۴)، معاون وقت رییس‌جمهوری به مدیرکل اطلاع داد با توجه به بررسی دقیق و عمیق درخواست بازنگری در لغو انتصاب برخی بازرس‌ها، موضع ایران در مورد لغو انتصاب این بازرسان تغییری نکرده است و این موضع همچنان پابرجا خواهد بود.
۲۸. در ۱۷ مرداد ۱۴۰۳ (هشت آگوست ۲۰۲۴)، آژانس از ایران درخواست کرد به کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و بلوز در اصفهان دسترسی دهد تا امکان سرویس‌دهی به دوربین‌هایی که آخرین بار در ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ (۲۱ می ۲۰۲۴) سرویس‌دهی شده بودند، فراهم شود. آژانس به ایران یادآوری کرد که این تجهیزات نباید بیش از سه ماه بدون سرویس باقی بمانند و بنابراین درخواست دسترسی به دوربین‌ها را برای تاریخ ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ (۲۱ آگوست ۲۰۲۴) ارایه کرد. ایران پاسخی نداد.
۲۹. پس از پایان انتخابات در ایران، مدیرکل پیامی تبریک‌آمیز به «مسعود پزشکیان» رییس‌جمهوری منتخب ارسال و آمادگی خود را برای سفر به تهران به‌منظور ازسرگیری گفت‌وگو و همکاری بین آژانس و ایران اعلام کرد. رییس‌جمهوری پزشکیان پاسخ داد و موافقت خود را برای دیدار با مدیرکل در زمان مناسب تایید کرد.
۳۰. پیشرفتی در اجرای بیانیه مشترک در دوره زمانی خرداد ۱۴۰۲ (جون ۲۰۲۳) تا شهریور ۱۴۰۳ (سپتامبر ۲۰۲۴) حاصل نشد.
تحولات پس از گزارش قبلی تاکنون
۳۱. در تاریخ اول مهر ۱۴۰۳ (۲۳ سپتامبر ۲۰۲۴)، مدیرکل در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک با وزیر امور خارجه ایران، «سید عباس عراقچی»، درباره امکان دیدار مدیرکل با رییس‌جمهوری پزشکیان در ایران گفت‌وگو کرد.
۳۲. ۹ آبان ۱۴۰۳ (۳۱ اکتبر ۲۰۲۴)، مدیرکل با معاون وزیر امور خارجه، «کاظم غریب‌آبادی» و سایر مقامات ارشد ایرانی در وین دیدار کرد. مدیرکل پیشنهادهایی به ایران در مورد چگونگی احیای بیانیه مشترک ارایه داد.
۳۳. مدیرکل در ۲۴ آبان ۱۴۰۳ (۱۴ نوامبر ۲۰۲۴) با مسعود پزشکیان، رییس‌جمهوری و دیگر مقام‌های ارشد ایرانی، از جمله معاون رییس جمهوری اسلامی و وزیر امور خارجه، عراقچی، دیدار کرد. در ۲۵ آبان، مدیرکل به سایت‌های هسته‌ای «فردو» و «نطنز» رفت؛ جایی که از تاسیسات غنی‌سازی تحت پادمان‌های آژانس و بازرسی‌های منظم و سایر تاسیسات مرتبط با غنی‌سازی بازدید کرد.
۳۴. طی جلسات سطح بالای میان آژانس و ایران در تهران، بحث‌های محتوایی درباره موضوعات تحت پوشش بیانیه مشترک مارچ ۲۰۲۳ ادامه یافتند؛ از جمله درباره اختلاف در توازن مواد هسته‌ای و عناصر احتمالی برای رسیدگی به مسایل مرتبط با ورامین.
۳۵. در این نشست‌های سطح بالا، ایران موافقت کرد که به نگرانی‌های آژانس در خصوص لغو انتصاب چندین بازرس باتجربه آژانس پاسخ دهد و بررسی پذیرش انتصاب چهار بازرس باتجربه دیگر را مدنظر قرار دهد.
خلاصه
۳۶. مدیرکل به همکاری با ایران برای پیشرفت معنادار در اجرای بیانیه مشترکی که در مارچ ۲۰۲۳ توافق شده بود، ادامه خواهد داد؛ از جمله در خصوص مساله اختلاف در توازن مواد هسته‌ای و احتمال پرداختن به موضوعات مربوط به مکان ورامین. پیشرفت در این موضوعات، همچنین حل مسایل مربوط به پادمان‌های مرتبط با مکان تورقوزآباد، برای ایجاد اعتماد در ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران ضروری است.
۳۷. مدیرکل از تصمیم ایران برای بررسی پذیرش انتصاب چهار بازرس باتجربه دیگر استقبال می‌کند.
۳۸. ایران همچنان کد اصلاح‌شده ۳.۱ را اجرا نمی‌کند، با وجود این که این موضوع یک الزام قانونی برای ایران است و هیات حکام در قطع‌نامه‌های خود از ایران خواسته است که این کد را اجرا کند.
۳۹. مدیرکل همچنان به گزارش‌دهی در خصوص موضوعات مرتبط به طور مقتضی ادامه خواهد داد.