محاکمه علی منصور (میرزا علی خان منصورالملک) وزیر پیشین راه (طرُق و شوارع) به اتهام گرفتن رشوه از کمپانی کامپساکس (سازنده راه آهن) در آن سمت و … و نیز چند مورد سوء استفاده از مقام از 11 مرداد 1315 در دیوان عالی کشور به ریاست هدایت (دوست قدیمی او) آغاز شد. قضات محاکمه کننده، 12 شهریور آن سال علی منصور را به بهانه نبودن دلیل کافی در پرونده تبرئه کردند.
نوشیروان کیهانی زاد, مهمترین رویدادهای ایران و جهان:
علی منصور (منصور الملک)
وی 27 دیماه 1314 برکنار و توسط پلیس بازداشت شده بود که محسن صدر (صدرالاشراف) وزیر دادگستری وقت قانونی به تصویب مجلس رسانید که محاکمه وزیران باید در دیوان عالی کشور انجام شود نه دادگاههای عمومی و برغم اینکه قانون عطف به ماسبق نمی شود، پرونده منصور به دیوان عالی ارسال شد و …. رضاشاه از این بابت خشمگین شد، هدایت را برکنار و صدر را مجبور به کناره گیری کرد و منصور 3 سال خانه نشین بود. [تا زمان انقلاب، برغم رسیدگی به پرونده های اتهامی وزیران و نخست وزیر در ارتباط با این مشاغل در دیوان عالی از سال 1314، این قانون در مورد مصدق ـ پس از براندازی رعایت نشد و وی را تسلیم دادگاه نظامی کردند!.].
بررسی و دقّت در شرح احوال و کارهای همین یک نفر (علی منصور) برای پی بردن به بدبختی های ایران و خیانت برخی از رجال کافی است.
علی منصور که در 1265 هجری در تفرش به دنیا آمده بود و کار خودرا در وزارت امور خارجه ـ اداره امور انگلستان ـ آغاز کرده بود در کابینه های متوالی دارای سمت بود. از همکاران وثوق الدوله بود و در تنظیم قرارداد 1919 شرکت داشت که اگر به اجرا در می آمد، ایران تحت الحمایه دولت لندن می شد و حاکمیت خودرا از دست می داد. گفته شده است که دولت لندن چشم به تلاش علی منصور در به تصویب رسانیدن و اجرای این قرارداد دوخته بود.
منصور در کابینه هدایت (سال 1308) وزیر کشور بود. وی قبلا در کابینه های سپهدار و سیدضیاء طباطبایی عضویت داشت و …. علی منصور سه سال پس از محاکمه باردیگر به دولت بازگشت و در کابینه محمود جم (سال1317) وزیر پیشه و هنر (وزارت کار) شد. دکتر احمد متین دفتری (ناسیونالیست) هم در کابینه خود به او سمت داده بود حال آنکه هدف رضاشاه از نخست وزیرکردن دکتر متین، خلاص کردن ایران از سلطه و نفوذ دولت لندن و گرایش به سوی آلمان بود. پس از کناره کیری دکتر متین که تحت فشار خارجی صورت گرفت، علی منصور نخست وزیر شد!. در زمان نخست وزیری او بود که ایران اشغال نظامی شد. منصور چند ساعت پس از تعرض نیروهای متفقین، ناگهان کناره گیری کرد و فروغی که رضاشاه اورا [به دلیل نزدیک بودن به دولت لندن] بیکار و خانه نشین کرده بود آمد و رئس دولت شد و ترتیب کناره گیری شاه و تبعید اورا داد!.
منصور که داماد ظهیرالملک [از رجال دیپلماتیک نزدیک به انگلستان] بود پس از اشغال نظامی ایران (شهریور 1320) نیز بیکار نماند و سمت هایی ازجمله استانداری خراسان و آذربایجان داشت و سفیر ایران در ایتالیا و ترکیه بود. در سال 1328 انگلیسی ها کمک کردند که امور نخست وزیری را به دست گیرد و متمم قرارداد نفت را به تصویب مجلس برساند که موفق نشد و رزم آرا جای اورا گرفت که ترور شد و انگلیسی ها به هدف نرسیدند.
منصور (پدر حسن علی منصور نخست وزیر دهه 1340) در کابینه قوام السلطنته (دهه 1320) عضویت داشت ـ قوام السلطنه ای که مصدق اورا در مجلس عامل دولت لندن اعلام داشت. علی منصور پس از دادن جای خود به رزم آرا، بازهم بی مقام نبود و آخرین سمت او پیش از مرگ «سفیر سیّار در اروپا» بود. علی منصور 21 آذر 1353 در 88 سالگی درگذشت.
حسنعلی پسر علی منصور که در دهه 1340 به نخست وزیری رسیده بود ترور شد و امیرعباس هویدا دوست بسیار نزدیکش بر جایش نشست و 13 سال رئیس دولت بود.