به گزارش ایلنا، علی‌اکبر فاطمی نماینده بوشهر در شورای عالی استان‌ها می گوید: نامِ «عسلویه» با آلاینده‌ها و اشتغال عجین است اما سهم مردم بومی فقط «آلودگی و تخریب محیط زیست» است و کار و اشتغال نصیب دیگران شده است.
او در تشریح وضعیت کارگران عسلویه به چند نارسایی عمده اشاره می‌کند: سلسله مراتب پیمانکاران و تعدیل‌هایی که از این طریق به حقوق کارگران می‌شود، اخراج و تعدیل‌های گروهی و در نهایت در نظر نگرفتن سهمیه کافی برای اشتغال بومی‌ها. مردم عسلویه و استان بوشهر سالهاست به امید رفع بیکاری، آلودگی‌های محیطی، بوی بد و زیست آلوده به آلاینده‌ها را تحمل کرده‌اند اما هنوز نرخ بیکاری بومی‌های استان بالاست.
او ادامه می دهد: کارگران عسلویه، بیش از یک سال است که درگیر مشکلِ تعدیل شده‌اند؛ ماهانه تعداد زیادی از کارگران پیمانکاری اخراج می‌شوند؛ مراجعات بسیاری از کارگرانی داریم که با وجود چند سال سابقه کار، اخراج شده‌اند؛ کارفرمایان هیچ راه‌حلی هم برای این کارگران ندارند؛ خیلی ساده به آنها می‌گویند بروید خانه ما هر زمان پروژه جدیدی شروع شد، خبرتان می‌کنیم! که البته هیچ وقت آنها را دعوت به کار نمی کنند.
فاطمی معتقد است؛ اخراج و تعدیل، بیشتر گریبانِ «بومی‌ها» را می‌گیرد؛ گاهی به بهانه اتمام پروژه و گاهی به بهانه‌ی عدم نیاز، کارگران را بیکار می‌کنند. شرکت پیمانکاری و کارفرمایان در مواردی اعلام پذیرش نیرو هم می‌کنند منتها مشخص نیست نیرو از کجا می‌گیرند و چه کسانی را استخدام می‌کنند!
او بیان اینکه برخی شرکت‌های پیمانکاری، بین مردم بومی اختلافات درونی ایجاد کرده‌اند، می‌افزاید: این اختلافات و درگیری‌هایی که ایجاد کرده‌اند، بهانه‌ای شده تا از جذب بومی‌ها اجتناب کنند و از خارج استان نیرو بیاورند. گاهی وقت‌ها روابط و فشارهایی که از مرکز به شرکت‌ها وارد می‌شود، در جذب نیروهای خاص موثر است.
او معتقد است؛ بیشتر اعتراضات کارگران عسلویه به موضوع «تبعیض» بازمی‌گردد. بیشتر نیروها از تبعیض می‌نالند؛ چراکه برنامه منسجم و زمان‌بندی‌شده برای اشتغال هماهنگ وجود ندارد و هر شرکت پیمانکاری ساز خودش را می‌زند. کسی به داد مردم منطقه نمی‌رسد؛ فقط دائماً پز می‌دهند که عسلویه قطب نفتی کشور است!
فاطمی ریشه برخی از مشکلات شغلی کارگران عسلویه را در «شرکت‌های پیمانکاری» می‌داند و می‌گوید: شرکت‌های پیمانکاری بعضاً بومی نیستند و از استان‌های دیگر برای گرفتن پروژه به عسلویه و بوشهر می‌آیند؛ این شرکت‌ها گاهی نیروهای خودشان را با خود می‌آورند و کارشان که اینجا تمام شد، با کل نیروهایشان کوچ می‌کنند به یک استان دیگر.