پیشگفتار: در اجلاس امنیتی مونیخ، همانند کنفرانس ورشو، اقدامات بی ثبات کنندۀ جمهوری اسلامی ایران در منطقه یکی از مهمترین مسائل مطرح در این گردهمایی‌های امنیتی بود. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در گفتگوی اختصاصی با «ستاره درخشش»، رئیس شبکهء فارسی صدای آمریکا، که در ورشو انجام گرفت، از اتحادی جدید میان اعراب و اسرائیلی‌ها برای مقابله با تهدیدهای رژیم ایران و خنثی کردن توطئه‌های تهران برای ترور مخالفان رژیم در خارج از کشور خبر داد.
***
پرسشگر: ستاره درخشش: از گفتگویتان با صداى آمریکا سپاسگزارم.
پاسخ: متشکرم، خواهش می‌کنم.
پرسش: آیا بعد از این کنفرانس، موفق شدید مواضع اروپاییان را به دیدگاه خودتان و پرزیدنت ترامپ در قبال ایران نزدیک کنید؟ آیا هیچ نشانه‌ای از اتحاد با اروپا دیده می‌شود؟
پاسخ: من فکر می‌کنم اینجا یک اتفاق بسیار مهمى رخ داد. اول آن که، شصت وزیر امور خارجه از شصت کشور جهان – شامل وزیران خارجه چند کشور عربى و خود من، یعنی نخست وزیر اسرائیل – همگی در یک جا و به طور واضح و روشن با هم ملاقات کردیم. دوم آن که، میان اعراب و اسرائیلی‌ها بر سر این که ما باید با تهدید رژیم ایران مقابله کنیم، اتحاد وجود داشت. همه، از جمله خود من و وزیران خارجه کشورهای عربی، گفتیم که مردم ایران دشمن ما نیستند. آنها دوست ما هستند. اما رژیم ایران، که هم ما و هم مردم خودش را تهدید و ارعاب می‌کند، یک تهدید مشترک است، که باید به آن پرداخت و به نظر من این پیام، رسا و روشن منتقل شد. برخی از اروپایی‌ها هم به هر حال با ما موافق هستند.
اگر منظورتان اروپای غربی است، باید بگویم که آنها نیز این پیام را شنیده‌اند. در مورد این که آیا این پیام بر آنها تاثیر گذاشته یا نه هم باید بگویم به نظر من جز این نمی‌تواند باشد. محال است که آنها بتوانند چشمشان را به روی توافق اعراب و اسرائیل بر سر یک موضوع، ببندند. وقتی اعراب و اسرائیلی‌ها بر سر موضوعی با هم موافق باشند، فکر می‌کنم هم اروپایی‌ها و هم مردم ایران هم باید به آن موضوع توجه کنند. هر چند هفته یک بار که من از طریق ویدئوهایم با مردم ایران صحبت می‌کنم، به من پاسخ‌های بسیار زیادی داده می‌شود.
پس به نظر من جهان عرب، اسرائیل، ایالات متحده، و احتمالا بسیاری از مردم ایران همگی با هم در یک راستا قرار دارند و از این رو، شاید این اروپایی‌ها هستند که با دیگران همراستا نیستند، یا آن طور که در فوتبال می‌گوییم «در آفساید هستند.»
پرسش: در ادامه گفتگویمان به موضوع تماستان به زبان فارسی با مردم ایران، خواهم پرداخت. اما در اینجا به اتحاد با برخی کشورهای عربی اشاره کردید. چه زمانی چنین اتحادى ایجاد شد؟ چون کشورهای عربی در زمینه همکارى با اسرائیل همواره از خودشان تردید نشان مى‌دادند.
پاسخ: خوب، یک روند تدریجی عادی‌سازی وجود دارد. در واقع رابطه‌ای که ما امروز با آنها داریم، از بسیاری جهات همان رابطه‌ای است که قبل از انقلاب و برقراری حاکمیت دینی با ایران داشتیم. اگر چه ما و ایران با هم روابط دیپلماتیک کامل نداشتیم، اما روابط بازرگانی، گردشگری، و پیوندهای امنیتی فوق‌العاده‌ای داشتیم. و این همان چیزی است که هم اکنون با بیشتر بخش‌های جهان عرب جریان دارد. نخست آن که، ما مشخصا روابط باز و توافق‌نامه‌های صلح با اردن و مصر داریم. اما این روابط با بقیه کشورهای عربی نیز به تدریج به عادی شدن می‌گراید.
من فکر می‌کنم که در وهله اول، تهدید تجاوزگرى رژیم تهران، ما را به یکدیگر نزدیک‌تر کرد؛ اما وقتی که گرد هم آمدیم، موضوعات دیگری هم مطح شد، مانند فناوری، آب، کشاورزی، انرژی، و بهداشت. همه اینها از موضوعات مورد توجه دولت‌های عربی و همچنین ایران هستند؛ زیرا من درباره آنها با مردم ایران نیز صحبت کرده‌ام. بنابر این، کار با موضوع امنیت آغاز می‌شود و به بهبود وضعیت زندگی می‌انجامد.
پرسش: درباره برنامه هسته‌ای ایران، یک اختلاف نظر فاحش میان اسرائیل و آژانس بین المللى انرژى اتمى وجود دارد. در حالی که شما اصرار دارید ایران دارای سایت‌هاى‌های هسته‌اى پنهانى است، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌گوید که همه اماکن [هسته‌ای] ایران تایید و بازرسی شده‌اند و ایران به توافق پایبند بوده است. در اینجا حق با کیست و علت چنین اختلاف نظر عمده‌ای چیست؟ ایران در نتیجه این توافق میلیارد ها دلار دریافت کرد. سؤال این است که این پول صرف چى شد؟ صرف بیمارستان‌سازی، ساخت تاسیسات پالایش آب، صرف مدارس، و یا بخش کشاورزی نشد! پس این پول کجا رفت؟ من به شما می‌گویم که این پول در کجا خرج شد. پول حاصله از این توافق برای حوثی‌ها، حزب‌الله، عراق، سوریه، و شبه‌نظامیان شیعه اش صرف شد. این پول به مردم ایران نرسید.
پاسخ: نگرانی من از بابت تخلف ایران از مفاد این توافق نیست؛ نگرانی من از بابت حفظ این توافق وحشتناک است که به نظر من راه را برای دستیابی به یک زرادخانه هسته‌ای هموار می‌کند. ببینید، نکته اینجاست، خوب، روشن است که ما در این مسئله با یکدیگر اختلاف نظر داریم. ولی ایران در نتیجه این توافق میلیارد ها دلار دریافت کرد. سئوال این است که این پول صرف چى شد؟ صرف بیمارستان‌سازی، ساخت تاسیسات پالایش آب، صرف مدارس، یا بخش کشاورزی نشد! پس این پول کجا رفت؟
من به شما می‌گویم که این پول در کجا خرج شد. پول حاصل از این توافق برای حوثی‌ها، حزب‌الله، عراق، سوریه، و شبه‌نظامیان شیعه اش صرف شد. این پول به مردم ایران نرسید. به نظر من این وحشتناک است. در حالى که سایر نقاط جهان در مسیر شکوفایی پیش می‌روند – مثل خود ما در اسرائیل که یک اقتصاد باز و پویا داریم – ایران می‌توانست از بسیاری جهات نمونه‌اى از موفقیت در این بخش از جهان باشد، اما اکنون دچار کمبود شدید آب است، هزینه‌های زندگی برای مردم سرسام‌آور است، و میزان محرومیت بسیار بالا است. چرا؟! به این خاطر که این رژیم به مردم اهمیت نمی‌دهد.
این پول را یا برای خودش برمی‌دارد یا خرج تجاوزات خارجی‌اش می‌کند. و خوب روشن است که اعراب و اسرائیلی‌ها در مقابل این تجاوزگری‌ها با یکدیگر متحد می‌شوند؛ تجاوزی که در درجه اول، مسلمانان را هدف قرار می‌دهد. پیکان این تجاوز همچنین متوجه داخل کشور است و بر ضد مردم ایران نیز عمل می‌کند و وقتی آنها اعتراض می‌کنند، بلافاصله هدف حمله نیروهای بسیج و سایرین قرار می‌گیرند. اما مردم باید این پرسش ساده را از خودشان بپرسند: این توافق، مبالغ هنگفت و نجومی و ثروتی افسانه‌ای را به ایران داد. این پول حالا کجا است؟ چرا مردم ایران رنج می‌برند؟! چون این رژیم آن پول را صرف تجاوزات خارجی خود کرده است.
پرسش: به حزب‌الله اشاره کردید. می‌خواهم درباره آن و نیروهای نیابتی دیگر ایران در منطقه سؤال کنم. با توجه به تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران، آیا این نیروهای نیابتی هم به خاطر کاهش پولی که از سوى ایران به آنها می‌رسید تحت الشعاع قرار گرفته اند؟ و درصورت متوقف شدن جریان این پول‌ها، عملیات آنها بر ضد اسرائیل کاهش خواهد یافت؟
پاسخ: خوب، منابع مالی‌شان در حال حاضر هم خشکیده است. ما این را مى‌بینیم. این بی‌پولی به معنای کاهش ناگزیر اقدامات حزب‌الله، حوثی‌ها، و حماس است. در سوریه نیز همین وضع است؛ چون آنها هم پولشان کم شده است. البته این کاهش پول به خاطر این نیست که آن را در اختیار مردم ایران قرار مى دهند.
آنها همچنان مشغول پرداخت پول‌ها به نیروهای نیابتی‌شان هستند. اما حالا پول کمتری دارند و در نتیجه مبلغ پرداخت‌های‌شان هم کم شده است.
پرسش: اسرائیل مواضع ایران در سوریه را هدف قرار می‌دهد. این اقدامات نظامى تا چه حد موفقیت آمیز بوده است؟ و آیا شما، یعنى اسرائیل، در حال حاضر عملا درگیر یک جنگ بالفعل با ایران نیستید؟
پاسخ: ببینید، ایران به طور علنی و هر روزه – شاید هر دو ساعت یک بار – می‌گوید که می‌خواهد یهودیان اسرائیل را از بین ببرد و اسرائیل را نابود کند. میگویند می‌خواهند بخش بزرگی از ارتش و جنگ‌افزارهای پیشرفته‌شان، و شبه‌نظامیان شیعه‌شان را – که بیشترشان هم ایرانی نیستند – تا جلوی دروازه‌های اسرائیل، یعنی در فاصله 1500 کیلومتری ما، بیاورند.
خوب، من باید چه کار کنم؟ مثل این است که به شما بگویند: ما می‌خواهیم شما را بکشیم، کشورتان را نابود کنیم، و تسلیحات‌مان را بیاوریم. من می‌گویم: نه! ما اجازه نخواهیم داد این اتفاق بیافتد. و اگر آنها سعی کنند چنین پایگاه‌هایی را در همسایگی مرزهای‌مان برپا کنند و در اندیشه از بین بردن ما باشند، ما باز هم مانند گذشته جلوی‌شان را خواهیم گرفت و این کار را هم کرده‌ایم.
به نظر من تا حدود زیادی هم موفق شده‌ایم! البته نه به طور کامل، چون آنها هنوز در آنجا هستند. ولی اگر ما این اقدامات را در پیش نگرفته بودیم، آنها حضور بسیار گسترده‌تری می‌داشتند. البته الان حضورشان کمتر است
پرسش: شما درباره خطرات برنامه موشک بالیستیک ایران به رهبران جهان هشدار داده‌اید. اما آیا با آنها درباره اقدام ایران که به طور علنی شعار «مرگ بر اسرائیل» را روی موشک‌هایش مى‌نویسد، صحبت کرده‌اید؟ و کدام کشورى که مى‌خواهد عضو مسئولى در جامعه بین‌المللی باشد، مرتکب چنین اعمالى مى‌شود؟
پاسخ: بله. بارها در این باره با آنها صحبت کرده‌ام. اما درباره خودشان هم با آنها حرف زده‌ام. زیرا ایران به طور سیستماتیک، مخالفان، شهروندان خودش را که دیدگاه‌های متفاوتی دارند و خواهان ایرانى آزاد و دموکراتیک هستند و می‌خواهند شاهد دستیابی ایران به توانایی‌های بالقوه‌اش باشند، به صورت سازمان‌یافته‌ای در پایتخت‌های اروپایی به قتل می رساند.
ما تعداد زیادی از این طرح‌های ترور را کشف و خنثى کرده‌ایم، یعنى طرح قتل شهروندان ایرانى در پایتخت‌هاى مختلف اروپا را کشف و خنثی کرده‌ایم. من از رهبران اروپایی پرسیده‌ام: درست در همان هفته‌ای که ما این توطئه‌های ایران را برای به قتل رساندن مردم در خاک شما آشکار کردیم، شما می‌روید و با نمایندگان رژیم ایران ملاقات می‌کنید، تا به آنها در دور زدن تحریم‌های آمریکا کمک کنید؟ دست کم برای خودتان هم که شده احترام قائل شوید و ثبات رویه داشته باشید. آخر چه طور می‌توانید چنین کاری کنید؟
به نظر من آنها باید در برخوردشان با رژیم تهران تجدیدنظر کنند تا مستبدان و دیکتاتورهای رژیم تهران نتوانند بدون هرگونه پاسخگویی، اقدام به کشتن مردم و تجاوزگری در منطقه کنند و مردم خودشان را این طور گرفتار محرومیت و رنج نمایند. همانطور که گفتم، من با بسیاری از ایرانیان صحبت کرده‌ام. مثلا درباره انتقال تخصص‌مان در زمینه آب، اقدام‌مان در فرستادن نیروهای امدادگر برای کمک به قربانیان زمین لرزه در ایران، توانایی‌هایمان برای کمک در زمینه کشاورزی، و چیزهای دیگر با آنها صحبت کرده‌ام.
کارهایی که ما می‌توانیم به اتفاق هم انجام دهیم، بی‌پایان است. آیا می‌دانید حالا این اتفاق دارد در کجا می‌افتد؟ در جهان عرب! ما قبلا دشمن بزرگ یکدیگر بودیم – حالا ببینید دارد چه اتفاقی می‌افتد! همین مورد می‌تواند درباره ایران نیز صدق کند و مردم ایران می‌توانند آینده‌ای درخشان داشته باشند؛ اما نه با این رژیم.
پرسش: شما بارها به مردم ایران اشاره کردید. درباره اعتراضاتی که همچنان در ایران ادامه دارد چه فکر مى‌کنید و پیش‌بینی شما از آنچه ممکن است اتفاق بیافتد، چیست؟
پاسخ: جالب است که خیلی‌ها میگویند «این حرکت رهبر ندارد!» اما من می‌گویم بسیار خوب، این خیلی هم جالب است؛ زیرا معنایش این است که این حرکت دارد به صورت ریشه‌ای و خودجوش، و نه به عنوان یک حرکت سازمان‌یافته منظم، روی می‌دهد. مردم می‌خواهند آزاد باشند. ایرانیان ملتی باهوش و با استعداد هستند. آنها میراث‌دار گنجینه‌ای بسیار بزرگ از دوران باستان هستند.
با بررسی پیشینه تمدن‌های بزرگی که 2500 سال پیش وجود داشتند، می‌بینیم که مثلا کتاب مقدس یهودیان [تورات] درباره کوروش، پادشاه [ایران]، که یکی از رهبران بزرگ تاریخ بود، صحبت کرده است. ما رهبری و دوستی او نسبت به مردم یهود را می‌ستاییم. بنا بر این، روشن است که ایران میراثی شگرف دارد که ما آن را در تاریخ خودمان نیز ارج می‌نهیم. مردم ایران هم با تاریخ خودشان آشنا هستند.
ایران شایسته بهتر از اینها است. این مردم هوشمند و مستعد، با این میراث غنی، شایسته حال و آینده‌ای بهتر هستند. اما با وجود این دسته، این دیکتاتوری مذهبی که بر این کشور تسلط یافته و آن را ویران کرده است، این اتفاق روی نخواهد داد. ببینید طی چهل سالی که از این انقلاب گذشته، تولید ناخالص ملی ما در اسرائیل چه طور رشد کرده است. حالا ببینید چه اتفاقی برای ایران افتاده و چگونه از عرش به فرش رسیده است.
من فکر می‌کنم در نهایت این وظیفه مردم ایران است که در مورد این رژیم تصمیم بگیرند. اما من تظاهرات و اعتراضات و دلاوری‌شان در رفتن به خیابان‌ها، یا حتی رفتن به صفحه فیسبوک خودم را درک می‌کنم و می‌دانم این مستلزم شهامت و شجاعت بسیار است و آنها این کار را می‌کنند. این به آن معنا است که آنها ناامید نشده‌اند.
پرسش: در پایان، درباره تاثیر برقراری ارتباطتان به زبان فارسى، با ایرانیان بفرمایید، البته خودتان نه، بلکه منظورم کانال یوتیوب و توئیترتان است.
پاسخ: من گفته کارشناسان را برایتان بازگو می‌کنم. زیرا با این که می‌توانم تاثیر آن را به صورت شهودی و تنها بر اساس مشاهده و شنیدن آنچه مردم میگویند و می‌نویسند، ارزیابی کنم. اما کسانی هستند که این نتایج را به دقت می‌سنجند. آنها گفته‌اند که این کار در ایران بسیار تاثیرگذار بوده که، خوب، برایم بسیار لذت‌بخش است.
برای من این یک نشانه امید است؛ زیرا به آن معنا است که مردم ایران به تبلیغات این رژیم وقعی نمی‌نهند و بسیار باهوش‌تر از این حرف‌ها هستند. همین واقعیت که آنها به فراخوان نخست‌وزیر اسرائیل پاسخ داده‌اند و علنا با او موافقت کرده‌اند – یعنی کاری که مستلزم شهامت و دلاوری بی‌مانندی است – به من می‌گوید که ایران آینده‌ای بسیار روشن دارد.
درخشش: با سپاس فراوان.
نتانیاهو: سپاسگزارم.