هنگامی که در روزهای پایانی اسفندماه۹۴ نتیجه دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی اعلام شد رسانههای حامی جریان اصلاحات از پیروزی این جریان سیاسی در آن انتخابات سخنها گفته و نوشتند که اصلاحطلبان اکثریت کرسیهای خانه ملت را از آن خود کردهاند.

آنان که سرخوش از «پیروزی» ادعایی خویش در انتخابات بودند شاید تصورش را هم نمیکردند که چند سال بعد همگی یکصدا منتقد نمایندگان اصلاحطلب حاضر در مجلس شوند. واقعیت اما این بود که اگر در همان روزها با دقتی بیشتر به لیستهای انتخاباتی نگاه میکردیم به سادگی میشد این نکته را دریافت که کسر قابل توجهی از افرادی منتخبی که با برچسب «لیست امید» وارد مجلس شدهاند اساساً سابقهای در جریان اصلاحطلبی نداشته و یا حتی برخی از آنان رسماً اصولگرا بوده و هنوز هم هستند!
عدم توجه به این مسئله و حتی کتمان این واقعیت در برخی مواقع سبب آن شد که اندک اندک در سطح جامعه مجلس دهم، مجلسی با اکثریت اصلاحطلب تصور شود و انتظاری که از فراکسیون صد نفره امید پدید آمد بسیار فراتر از ظرفیت اعضای این فراکسیون شد. واقعیت این است که ریشه ناامیدیِ امروز جامعه از اصلاحطلبان را میباید در همان خطای محاسباتیِ دیروز این جریان سیاسی جستجو کرد.
خطایی که بر اساس آن تا ماهها پس از انتخابات۹۴ پیروزی اصلاحطلبان در انتخابات مجلس نقل محافل سیاسی و رسانهای این جریان شده بود. به نظر میآید که گام اولیه برای آشتی مردم با جریان اصلاحات عذرخواهی رسمی بزرگان این جریان سیاسی از عملکرد مجلس و پذیرش و اصلاح این خطای بزرگ انتخاباتی است آنان توجیهها و توضیحات بعضاً قابل قبولی را درباره این شکل از تهیه فهرستهای انتخاباتی دارند که مهمترین آن هم رویکرد شورای نگهبان قانون اساسی در بررسی صلاحیتهای نامزدهای انتخابات و به خصوص نظارت استصوابی است اما مشکل از آن جایی آغاز شد که شیرینی زودگذر توهم پیروزی در انتخابات را به تلخی واقعیت کسب صد کرسی از ۲۹۰ کرسی مجلس (قریب به سی درصد) ترجیح دادند.
کوتاه سخن آن که اگر اصلاحطلبان به واقع در پی مشارکت دوباره در انتخابات هستند ضرورت دارد پیش از آغاز هر شکل از فعالیتهای انتخاباتی و تبلیغاتی برای انتخابات۹۸ ابتدا پاسخگوی کارنامه به جایمانده از خود بوده و سپس به این پرسش اساسی پاسخ دهند که چه تضمینی برای عدم تکرار خطای انتخاباتی رخ داده در زمستان۹۴ ارائه خواهند داد و اگر الگوی مواجهه شورای نگهبان در بررسی صلاحیتها تغییری نکند چه خواهند کرد؛ «تَکرار» لیست ناامیدکنندهای همچون لیست امید یا در انداختن طرحی نو؟!
محمد توکلی, بهار نیوز