چهاردهم آگوست 1971 انگلیسی ها به بحرین 660 کیلومتری مرکب از 33 جزیره کوچک و بزرگ که امروزه حدود 700 هزار تن جمعیت دارد استقلال دادند. انگلیسی ها در طول سلطه بر بحرین تلاش بسیار کردند تا ماهیّت ایرانی آن را تضعیف کنند. در طول سلطه انگلیسی ها، همواره بر سر بحرین میان دولت ایران و دولت لندن مشاجره بود و این مشاجرات در زمان حکومت دکتر مصدق به اوج رسیده بود. پارلمان ایران با تصویب یک قانون، بحرین را استان چهاردهم ایران قرار داده بود.
بحرین از آغاز تاسیس ایران واحد در زمان کوروش بزرگ، بخشی از ایرانزمین بود و «میش ماهیگ (ماهی گوسفند نما)» خوانده می شد. در زمان ساسانیان، اعراب کوشیدند که به آنجا مهاجرت کنند که شاپور یکم و شاپور دوم (ذوالاکتاف) آنان را اخراج کردند. شاپور دوم شانه های اعراب مهاجم را سوراخ کرد و آنان را به ریسمان کشید تا باردیگر وارد بحرین نشوند. در دوران ساسانیان مناطق واقع در غرب خلیج فارس از جمله قطیف و … را هم بحرین می گفتند. سرزمینی که کویت خوانده می شود دنباله ایالت اِراک بود که پایتخت ایران ـ تیسفون ـ در این ایالت واقع شده بود. نامی که از دهه سوم قرن بیستم برکشور تازه ساخت (عراق) گذارده شده است از نام استان (ساتراپی) اِراک گرفته شده است.
درپی شکست نظامی ایران از اعراب مسلمان در سده هفتم میلادی، مهاجرت اعراب بدوی (صحرا نشین) از جزیرهالعرب به میش ماهیگ از سر گرفته شد که بوئیان (دیلمیان) بار دیگر آنان را سرکوب کردند و این جزایر و قطر را در کنترل حاکم فارس (شیراز) قراردادند. این جزایر با حفظ ماهیت ایرانی (مذهب شیعه، زبان فارسی، و فرهنگ ایرانی) تا قرن 16 و ورود پرتغالی ها به خلیج فارس همچنان بخشی از ایالت فارس بودند. صفویان در سال 1602 پرتغالی ها را اخراج و حالت قبلی را به جزایر بحرین بازگردانیدند. نادرشاه در ایرانیزه کردن منطقه خلیج فارس و امتداد آن وضعیت تا جزایر زنگبار تلاش بسیار کرد و به ساخت کشتی جنگی همت گمارد تا مانع بازگشت اروپاییان شود. پس از کریم خان زند، انگلیسی ها بر جزایر خلیج فارس سلطه یافتند زیرا که ایران فاقد نیروی دریایی موثر بود. انگلیسی ها اقلیت سنّی و خاندان آل خلیفه (اعراب مهاجر از جزیره العرب) را حاکم بر جزایر بحرین کردند. با وجود این، حاکم وقت این جزایر با دربار ناصرالدین شاه ارتباط دوستانه داشت و پس از آن نیز این حکام سعی می کردند که کاری نکنند که باعث تحریک ایرانیان شوند.
احیاء ناسیونالیسم ایرانی، و تلاش های دوران رضاشاه و دکتر مصدق برای پس گرفتن بحرین از انگلستان عملا نتیجه معکوس داد و باعث رانده شدن اکثریت 70 درصدی شیعه این جزایر که عمدتا از تبار ایرانی هستند از حکومت و قدرت شد و وضعیتی شبیه شیعیان عراق وقت به وجود آمد و ….
نوشیروان کیهانی زاده, مهمترین رویدادهای ایران و جهان