شماری از مدیران واحدهای تولیدی و تجاری، مشاوران حقوقی و پژوهشگرانی که بنحوی با ایران ارتباط دارند و نیز ٩ تن از نمایندگان مجلس ملی و یا سنای فرانسه در نامهای سرگشاده به رئیس جمهوری این کشور، از وی میخواهند «پس از چهل سال تنش که به تشدید نزاعهای منطقهای انجامیده، [همراه با اروپا] نقشی تاریخی در عادی ساختن [روابط] با ایران ایفا کند.
این نامۀ سرگشاده که ظاهراً تدارک و هدایت آن را یک دفتر مشاورۀ حقوقی در تهران بر عهده دارد، از رئیس جمهوری فرانسه میخواهد تلاشهای خود را برای احیای توافق اتمی امضاء شده با ایران در ژوئیۀ ٢٠١۵ پی گیرد.
در این نامۀ سرگشاده که در روزنامۀ محلی «وست فرانسه»، چاپ «رن» در «برتانی» منتشر شده، امضاء کنندگان «انتخاب جو بایدن به ریاست جمهوری ایالات متحده را، پس از چهار سال سیاست ماجراجویانۀ [این کشور]، فرصت فوقالعادهای برای خروج از بحران بزرگ بینالمللی» ناشی از خروج واشینگتن از برجام میدانند. بنوشتۀ امضاء کنندگان این فراخوان «ایرانیان بطور کلی از ترک برجام و تحمیل مجازاتها از سوی دولت ترامپ سرخوردهاند و از دو سال پیش ناگزیرند به نتایج دهشتناک آن» تن دهند.
این فراخوان یادآوری میکند که «فرانسه و اروپا [هر چند] با این مجازاتها مخالفت کردند، اما قادر به جلوگیری از [اِعمال] آنها نشدند». ایران نیز «از منافع اقتصادی [مورد انتظار] بهره مند نشد». نتایج توافق اتمی وین، بر اساس این نامه، «موضوع اصلی انتخابات آیندۀ ریاست جمهوری در این کشور را تشکیل میدهد. این انتخابات، بنوشتۀ نامۀ سرگشاده به رئیس جمهوری فرانسه، «در محیطی از بدگمانی نسبت به غرب که به عهد خود وفادار نبوده، در حالیکه ایران، کلیۀ تعهدات خود را حتی یک سال پس از خروج آمریکا به اجرا گذشته» برگزار میشود.
این فراخوان هر چند توافق اتمی ٢٠١۵ را بدون ایراد نمیداند و یادآوری میکند که دو طرف ایرانی و غربی «ضعفها و محدودیتهای» آن را پیش از این بر شمردهاند، اما بر این باور است که این متن «در دو سال گذشته دارای اثرات مثبت بوده» و نگرانیهائی را که انگیزۀ اصلی تدارک آن را تشکیل میداده، برطرف کرده است».
از همین رو، بگمان نویسندگان این نامه «باید نخست بر پایۀ [این متن] اعتماد متقابل را برقرار کرد و سپس در جستجوی گسترش آن [به زمینههای دیگر] بود.
امضاء کنندگان این متن تاکید میکنند و به نظر میرسد هدف اصلی از تدارک و انتشار این فراخوان نیز پیش از هر سخنی دیگر همین باشد که باید «به توافق اتمی چنانکه هست بازگشت و در کوتاه مدت در تلاش گسترش آن به زمینههای دیگر و یا شرکت دادن دولتهای دیگر در آن نبود» زیرا بگفتۀ آنان چنین تلاشی «با مخالفت یکپارچۀ ملت ایران روبرو خواهد شد».
این متن از سوی نزدیک به ٧٠ تن امضاء شده است که شمار بسیاری از آنان مدیران شرکتهای کوچک و متوسطی هستند که در گذشته با ایران سر و کار داشتهاند. نام هفت تن از نمایندگان مجلس ملی فرانسه از جمله رئیس گروه دوستی فرانسه و ایران، خانم «آن ژِنِتِت» و سه تن دیگر از اعضای همین گروه و نیز دو تن از اعضای سنا در میان امضاکنندگان دیده میشود. سفیر پیشین فرانسه در ایران فرانسوا نیکولو، برنار اورکاد، پژوهشگر ارشد در بخش جهان ایرانی در مرکز ملی مطالعات علمی فرانسه، تیری کوویل، پژوهشگر در موسسۀ روابط بینالملل و راهبردی پاریس نیز به این فراخوان پیوستهاند. شماری از ایرانیان فعال در ارائۀ خدمات حقوقی و اداری به شرکتهای فرانسوی برای راهنمائی و تسهیل تجارت با ایران نیز این فراخوان را امضاء کردهاند.
رادیو فرانسه: