عصر ایران؛ سجاد بهزادی- نلسون ماندلا عبارتی دارد در توصیف امنیت. او می گوید “امنیت تنها به معنی عدم جنگ در کشور نیست. امنیت حقیقی یعنی تمام افراد جامعه بدون توجه به نژاد، دین، طبقه، جنسیت و پایگاه اجتماعی ازحقوق یکسان برای رشد برخوردار باشند.” به عبارتی ساده تر، سخن ماندلا در تعریف امنیت به این معنی است که اگر فعالیت من بعنوان روزنامه نگار در کشورم مختل شود و از حقوق یکسان برای رشد برخوردار نباشم گرفتار ناامنی شده ام.
حالا سازمان گزارشگران بدون مرز نیز ،گزارشی را منتشر کرده است که ایران در آن گرفتار بالاترین اختلال در فعالیت روزنامه نگاری است. سازمان گزارشگران بدون مرز گفته “روزنامه‌نگاری در بیش از ۱۳۰ کشور جهان به طور کامل یا نسبی مختل شده است. در رده‌بندی این سازمان از ۱۸۰ کشور، ایران در رده ۱۷۴ و افغانستان در رده ۱۲۲ قرار دارد.”
هر سال که به روز خبرنگار نزدیک می شویم، غصه می‌خوریم که چرا فعالیت روزنامه نگاری درجامعه ما اینقدر محدود کننده است و به قول عباس عبدی یادمان به سخن دکتر نمک دوست می آید که می گفت “اگر می‌خواهید به اوضاع واقعی یک جامعه پی ببرید به احوالات رسانه‌ای آن دقت کنید.”
چرا هنوز بخش هایی از قدرت در نظام جمهوری اسلامی به فعالیت آزاد وبدون اخلال رسانه‌ای باور ندارند و نمی خواهند بپذیرند که برای رسیدن به رشدوتوسعه ومبارزه با فساد، نظام آزاد رسانه ای یک ضرورت است.