پول جیب‌شان به خرید روغن و مرغ آزاد نمی‌رسد. آنها نمی‌توانند 100 هزار تومان پول روغن بدهند.
عصرایران؛ مصطفی داننده- در سال انتخابات ریاست جمهوری، تعطیلات نوروز که به پایان می‌رسد، کلید فعالیت‌های انتخاباتی زده می‌شود. البته امسال به مدد شبکه اجتماعی کلاب هاوس، گفتمان‌های انتخاباتی زودتر آغاز شد.
تصویری از زندگی روزمره مردم: صف گوشت
دو جریان اصلی سیاسی کشور یعنی اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان به دنبال رسیدن به گزینه مطلوب خود برای انتخابات هستند. در میان این کش و قوس‌های انتخاباتی اما مردم همچنان در صف مرغ و روغن ایستاده‌اند.
اسحاق جهانگیری که معاون اول دولت است می‌گوید:« افتخار نیست در دوره مدیریت ما ملت در صف مرغ ایستادند.» واقعا شرایط مردم برای زندگی کردن سخت شده است.
نگارنده این متن در یکی جنوبی‌ترین نقاط تهران زندگی می‌کند و هر روز شاهد صف ایستادن مردم برای خرید چندکیلو مرغ و چند دانه روغن هستم.
پیران شهر آفتاب که می‌زند از خانه بیرون می‌آیند در بازار روزی، فروشگاهی، مرغ فروشی صف می‌ایستند تا بتوانند ارزان‌تر خرید کنند. پول جیب‌شان به خرید روغن و مرغ آزاد نمی‌رسد. آنها نمی‌توانند 100 هزار تومان پول روغن بدهند.
درآمد برخی از مردم کفاف، اصلی‌ترین نیازهای یک زندگی را نمی‌دهد. زندگی بخشی از مردم در خطر جدی است اما آنهایی که باید فکری کنند، در هوای انتخابات ریاست جمهوری هستند.
آقای جهانگیری، همانگونه که گفتید افتخار نیست که مردم در صف مرغ باشند، پس هرچه زودتر مشکل آنها را حل کنید. به خدا دیدن پیرزنی که با قد خمیده در صف مرغ یا روغن ایستاده است هر قلبی را به درد می‌آورد و نمی‌دانم شما چگونه این تصاویر را می‌بینید و روز را به شب نمی‌دوزید تا این مشکلات را حل کنید.
در مجلس هم اوضاع بهتر از دولت نیست. آنها که با شعار معیشت و حل مشکلات مردم به میدان آمدند و خود را انقلابی نامیدند، تمام وقت‌شان به پاسخ دادن به دولت یا تنظیم طرحی برای انتخابات و حذف رقبا از صحنه گذاشته‌اند.
در حرف از مردم دم می‌زنند اما وقتی به عمل می‌رسند، به دنبال اهداف سیاسی خود می‌گردند. دردآور است که بدانیم برخی‌ها راضی به گران ماندن مرغ و شرایط بد اقتصادی هستند تا در زمان انتخابات خدای ناکرده، جریان مقابل آنها رای نیاورد.
رقابت سیاسی بخشی از داستان انتخابات است اما در میان نباید مردم فراموش شوند. آنهم در شرایطی که بخشی از جامعه حتی برای به دست آوردن نان شب هم دچار مشکل اساسی است.
در یک سال گذشته به واسطه کرونا، خیلی‌ها بیکار شدند و یا میزان درآمدشان به پایین‌ترین حد خود رسیده است. این بخش از مردم حوصله دعواهای سیاسی را ندارند و می‌خواهند زندگی‌شان به هر طریق ممکن چه بازگشت به برجام، چه توافق با چین و یا هر روش دیگری، به سامان شود.
آنچه از فضای سیاسی کشور هویداست، این است که فعلا هیچکس به فکر مردم نیست شاید چندی دیگر به واسطه نزدیک شدن به انتخابات، شرایط حداقل بهتر از امروز شود، شاید.